Oficer ordynansowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oficer ordynansowy – tytuł oficera Wojska Polskiego II RP „stojącego poza sztabem, przeznaczonego do wykonywania wyłącznie bezpośrednich zleceń dowódcy jednostki wyższej” (od dywizji i brygady oraz równorzędnych wzwyż).

Oficerom ordynansowym Prezydenta RP, Naczelnego Wodza, Ministra Spraw Wojskowych, szefa Sztabu Generalnego WP i szefa Administracji Armii przysługiwał tytuł adiutanta przybocznego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adiutanci i oficerowie ordynansowi. Terminologia, Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 30 z 25 lipca 1922 r. poz. 437
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oficer_ordynansowy&oldid=72293585”