Aleksander Szemiot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Szemiot
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data urodzenia

1 lutego 1868

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1919
Nowosiółki

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

24 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska

Aleksander Szemiot (ur. 1 lutego 1868, zm. 13 stycznia[1] 1919 pod Nowosiółkami) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

8 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika i przydzielony do Szkoły Oficerskiej w Dęblinie[2][3]. 3 stycznia 1919 na czele II batalionu 24 Pułku Piechoty wyruszył z Radomia na odsiecz Lwowa[4]. W Przemyślu uzupełnił wyposażenie i uzbrojenie swojego pododdziału[4]. Poległ 13 stycznia 1919 pod wsią Nowosiółki, w czasie pierwszej walki II/24 pp[5][6]. 14 października 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W obronie Lwowa i Kresów Wschodnich (...) podano, że poległ 14 stycznia 1919 roku.
  2. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 19 grudnia 1918 roku, poz. 324.
  3. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 23 grudnia 1918 roku, poz. 383.
  4. a b Pałac 1930 ↓, s. 6.
  5. Pałac 1930 ↓, s. 10, 36.
  6. Lista strat 1934 ↓, s. 862.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920, s. 1060.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]