Żukojnie
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
54°51′39″N 26°09′55″E/54,860833 26,165278 |
Żukojnie, Żukojnie Strackie[1] (biał. Жукойні, Żukojni, Жукойні Страцкія, Żukojni Strackija; ros. Жукойни, Żukojni) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Michaliszki, na terenie Rezerwatu Krajobrazowego Jeziora Soroczańskie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie zawilejskim/święciańskim, w gminie Aleksandrya, której władz były siedzibą[2][3]. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920-1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[4] leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim. Mieścił się tu wówczas Urząd Gminy Aleksandrowo, 9 lutego 1926 przemianowanej na gminę Żukojnie[5].
Podczas II wojny światowej działała tu 5 Wileńska Brygada Armii Krajowej. W styczniu 1944 pod Żukojniami Strackimi stoczyła ona potyczkę z Litwinami, a w lutym 1944 rozbroiła i zlikwidowała 30-osobowy posterunek żandarmerii niemieckiej w Żukojniach Strackich.
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Aleksandrowo (2), pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 29 .
- ↑ Aleksandrya (10), pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 20 .
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Żukojnie (2), pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 842 .
- Mapa WIG Michaliszki. [dostęp 2023-07-12]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-07-12]. (ros. • biał.).