Rezerwat przyrody Bagno Serebryskie
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
![]() torfowisko na Bagnie Serebryskim | |
rezerwat torfowiskowy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1991 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
376,62 ha |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chełm ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu chełmskiego ![]() | |
![]() |
Rezerwat przyrody Bagno Serebryskie – torfowiskowy rezerwat przyrody na terenie Chełmskiego Parku Krajobrazowego w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminach Chełm i Ruda-Huta[2].
- położenie geograficzne: Obniżenie Dubieńskie
- powierzchnia: 376,62 ha (dane nadesłane z nadleśnictwa)
- rok utworzenia: 1991
- dokument powołujący: Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 9 października 1991 w sprawie uznania za rezerwat przyrody (MP nr 38, poz. 273)
- przedmiot ochrony (według aktu powołującego): zachowanie torfowiska węglanowego będącego ostoją bardzo rzadkich gatunków ptaków i roślin
Rezerwat utworzony został w 1991 roku, obejmuje torfowiska węglanowe zajmujące obszar 376,62 ha, z czego w gminie Ruda-Huta jest 13,92 ha. Są to jedne z najciekawszych pod względem przyrodniczym obszarów Polski. O ich unikalnym charakterze świadczy duże nagromadzenie rzadkich i chronionych roślin i zwierząt, przy czym największe osobliwości rezerwatu kryje w sobie ich awifauna (ptaki) oraz entomofauna (owady).
Obecność wapiennego podłoża sprzyja wegetacji roślin wapniolubnych, spośród których warto wymienić: pełnika europejskiego, głowienkę wielkokwiatową, storczyka kukawkę, zawilca wielkokwiatowego oraz goryczki krzyżową i wąskolistną. Na szczególną uwagę zasługują występujące w podtopionych miejscach zwarte łany marzycy rudej i kłoci wiechowatej, rzadkich gatunków pochodzenia atlantyckiego.
Na terenie rezerwatu stwierdzono ponad 60 gatunków ptaków chronionych, w tym ponad 30 lęgowych. Wśród nich wiele gatunków należy do ginących i zagrożonych wyginięciem. Do najrzadszych i najciekawszych należą: wodniczka, kulik wielki, dubelt, błotniak popielaty, brodziec krwawodzioby, kobuz, podróżniczek, bąk. Jest to obszar szczególnie ważny dla ptaków wodno-błotnych, uznanie go za chroniony jest szczególnie ważne dla ochrony wodniczki w Europie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 295. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Rezerwat przyrody Bagno Serebryskie w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody. [dostęp 2016-03-23].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6a/Bagno_Srebryskie_reserve.jpg/680px-Bagno_Srebryskie_reserve.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/PL_Bagno_Serebryskie_nature_reserve.jpg/250px-PL_Bagno_Serebryskie_nature_reserve.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/PL_Bagno_Serebryskie_nature_reserve_1.jpg/250px-PL_Bagno_Serebryskie_nature_reserve_1.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/PL_Bagno_Serebryskie_nature_reserve_2.jpg/250px-PL_Bagno_Serebryskie_nature_reserve_2.jpg)