Przejdź do zawartości

Emilia Komarnicka-Klynstra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Emilia Komarnicka-Klijnstra)
Emilia Komarnicka-Klynstra
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1985[1]
Brzeg[1]

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Redbad Klynstra-Komarnicki

Lata aktywności

od 2007

Emilia Komarnicka-Klynstra (ur. 24 czerwca 1985 w Brzegu) – polska aktorka i wokalistka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowywała się w Brzegu. W dzieciństwie zaczęła występować na scenach amatorskich zespołów wokalnych i tanecznych. W 2008 ukończyła wydział aktorski w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi[2] oraz Państwowe Studium Choreograficzne na kierunku taniec współczesny[3].

W 2008 na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi zdobyła drugą nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za rolę Katariny w przedstawieniu Z życia marionetek[4]

W latach 2008-2014 była aktorką Teatru Wybrzeże w Gdańsku[5], a od 2014 występuje w Teatrze Ateneum w Warszawie[6]. Występowała także w spektaklach Teatru Telewizji[7], przy czym była producentką wykonawczą spektakli: Zemsta[8] i Ziemia uderzyła o piłkę[9]. Jest współautorką programów dokumentalnych pt. Nienasyceni[10] i Urodzeni artyści[11].

Zagrała w popularnych serialach telewizyjnych: Ranczo i Na dobre i na złe[12]. Została finalistką 12. edycji programu rozrywkowego Twoja twarz brzmi znajomo w telewizji Polsat[13]" ostatecznie zajmując wysokie drugie miejsce na podium.

Jest wokalistką, gra koncerty w Polsce i za granicą. Wystąpiła na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2019, 2020, 2024)[14][15] i śpiewała na wielu koncertach telewizyjnych.

Wraz ze Stefano Terrazzino i Sarą Janicką współtworzyła spektakl Kto ma Klucz[16], w którym wciela się w rolę Kobiety. Napisała książki dla dzieci: „Cieszę się, że jesteś[17]”, i „Czuję, że żyję”.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

12 sierpnia 2017 poślubiła aktora Redbada Klijnstrę. Mają syna, Kosmę (ur. 9 maja 2018)[18]. W grudniu 2020 urodził im się drugi syn – Tymoteusz[19].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Seriale telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

Teatry Telewizji[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Filmpolski.pl[1].

Role teatralne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Emilia Komarnicka. FilmPolski.pl. [dostęp 2009-07-30].
  2. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  3. Emilia Komarnicka - Telewizja Polska SA [online], web.archive.org, 14 lutego 2012 [dostęp 2024-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-14].
  4. Emilia Komarnicka [online], film.wp.pl, 16 listopada 2011 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  5. Emilia Komarnicka („Na dobre i na złe") o roli serialowej Agaty i o sobie - Telewizja Polska SA [online], web.archive.org, 14 lutego 2012 [dostęp 2024-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-14].
  6. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  7. Emilia Komarnicka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2024-06-20].
  8. Zemsta, reż. R. Klynstra-Komarnicki [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  9. Ziemia uderzyła o piłkę [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  10. Nienasyceni - programy, Oglądaj na TVP VOD [online], TVP VOD [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  11. Urodzeni artyści - programy, Oglądaj na TVP VOD [online], TVP VOD [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  12. Agata Woźnicka [online], Na dobre i na złe [dostęp 2024-06-20].
  13. Aż takich umiejętności aktorskich nie spodziewała się po tancerzu. Emilia Komarnicka-Klynstra o swoim partnerze w show [online], www.polsat.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  14. Telewizja Polska S.A, Emilia Komarnicka -Klynstra i Redbad Klynstra-Komarnicki – „Jutro możemy być szczęśliwi” [online], festiwalopole.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  15. Telewizja Polska S.A, Emilia Komarnicka-Klynstra – „Motorek” [online], festiwalopole.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  16. Kto Ma Klucz. [online], ktomaklucz.pl [dostęp 2024-06-20].
  17. Cieszę się, że jesteś [online], Cieszę się, że jesteś [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  18. Emilia Komarnicka urodziła swoje pierwsze dziecko!, 24 czerwca 2018.
  19. Emilia Komarnicka-Klynstra urodziła! Zdradziła płeć dziecka [online], Viva.pl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
  20. Rio [online], VOD Tvp.pl [dostęp 2018-03-14] (pol.).
  21. Ziemia uderzyła o piłkę [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  22. Teatr Telewizji. Premiera sztuki „Duet, czyli recepta na miłość” [online], www.tvp.info [dostęp 2020-12-15] (pol.).
  23. Zemsta, reż. R. Klynstra-Komarnicki [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  24. Przemysław Gulda: Kaloryczne przedstawienie z gdańskimi akcentami. Gazeta Wyborcza Trójmiasto, 2008-10-01. [dostęp 2012-02-07].
  25. Słodki ptak młodości. teatrwybrzeze.pl. [dostęp 2014-07-19].
  26. Anna Bielecka-Mateja: Od komedii do tragedii. Nowa Siła Krytyczna, 2009-01-05. [dostęp 2012-02-07].
  27. Pan Tadeusz – Adam Mickiewicz. [dostęp 2012-02-07].
  28. Mirosław Baran: Konflikt bez rozwiązania. Gazeta Wyborcza Trójmiasto, 2011-04-18. [dostęp 2012-02-07].
  29. Jarosław Zalesiński: Poemat sprowadzony do publicystyki. Polska Dziennik Bałtycki nr 91 online, 2011-04-19. [dostęp 2012-02-07].
  30. Łukasz Rudziński: Dom poznania dobrego i złego. e-teatr za www.trojmiasto.pl, 2011-10-31. [dostęp 2012-02-07].
  31. Strona teatru Ateneum.
  32. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  33. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  34. Kariera Nikodema Dyzmy. e-teatr.pl. [dostęp 2018-12-24].
  35. AFISZ TEATRALNY: Łowca, reż. Wojciech Urbański [online], AFISZ TEATRALNY [dostęp 2024-06-20].
  36. ALICJA W KRAINIE SNÓW [online], Teatr Ateneum, 21 września 2022 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  37. Kto Ma Klucz. [online], ktomaklucz.pl [dostęp 2024-06-20].
  38. Instytut Teatralny, Prawdziwe oblicza hipokryzji i głupoty | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2024-06-20] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]