Emanuil Karalis
![]() Emanuil Karalis (2018) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Emanuil Karalis (gr. Εμμανουήλ Καραλής; ur. 20 października 1999 w Atenach) – grecki lekkoatleta specjalizujący się w skoku o tyczce.
W 2015 zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów młodszych w Cali. Na początku 2017 zajął 11. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w Belgradzie. Kilka miesięcy później na eliminacjach zakończył udział podczas rozgrywanych w Londynie mistrzostwach świata.
Stawał na podium mistrzostw Bałkanów. Medalista mistrzostw Grecji.
13 lutego 2016 w Pireusie pokonał poprzeczkę na wysokości 5,53 ustanawiając nowy nieoficjalny rekord świata juniorów młodszych w hali[1]. Niecały miesiąc później w Jabloncu nad Nysą skoczył na wysokość 5,54, poprawiając własny rekord o 1 centymetr.
20 maja 2016 roku w Ostrawie skoczył 5,55 m, ustanawiając nieoficjalny rekord świata juniorów młodszych na otwartym stadionie.
Rekordy życiowe: stadion – 5,92 (20 czerwca 2024, Bydgoszcz); hala – 5,86 (18 lutego 2023, Pireus). Obydwa rezultaty Karalisa są aktualnymi rekordami Grecji.
Halowy rekordzista świata juniorów młodszych (5,54 w 2016)[2].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Rok | Impreza | Miejsce | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|
2015 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych | ![]() |
![]() |
4,95 |
2016 | Mistrzostwa Europy juniorów młodszych | ![]() |
![]() |
5,45 |
Mistrzostwa świata juniorów | ![]() |
4. miejsce | 5,40 | |
2017 | Halowe mistrzostwa Europy | ![]() |
11. miejsce | 5,50 |
Mistrzostwa Europy juniorów | ![]() |
el. – | NH | |
Mistrzostwa świata | ![]() |
el. – 21. miejsce | 5,45 | |
2018 | Halowe mistrzostwa świata | ![]() |
5. miejsce | 5,80 |
2019 | Halowe mistrzostwa Europy | ![]() |
4. miejsce | 5,65 |
Młodzieżowe mistrzostwa Europy | ![]() |
![]() |
5,60 | |
Mistrzostwa świata | ![]() |
el. – 15. miejsce | 5,60 | |
2021 | Igrzyska olimpijskie | ![]() |
4. miejsce | 5,80 |
2022 | Mistrzostwa świata | ![]() |
el. – 22. miejsce | 5,50 |
Mistrzostwa Europy | ![]() |
el. – 13. miejsce | 5,50 | |
2023 | Halowe mistrzostwa Europy | ![]() |
![]() |
5,80 |
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[3] | ![]() |
![]() |
5,80 | |
Mistrzostwa świata | ![]() |
el. – | NH | |
2024 | Halowe mistrzostwa świata | ![]() |
![]() |
5,85 |
Mistrzostwa Europy | ![]() |
![]() |
5,87 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kazmirek gets world-leading heptathlon total in Tallinn [online], iaaf.org [dostęp 2016-04-03] (ang.).
- ↑ PV – HOMMES [online], AthleRecords [dostęp 2017-02-14] (fr.).
- ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
- ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodnik zdobył srebrny medal igrzysk europejskich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Emanuil Karalis w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 2024-06-13].
- Emanuil Karalis, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2017-02-20] (ang.).