Mydliczek mały
Gazza minuta[1] | |||
(Bloch, 1795) | |||
Gazza minuta (w środku) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
mydliczek mały | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Mydliczek mały[3], gaździnka[3] (Gazza minuta) – gatunek małej morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny mydliczkowatych (Leiognathidae). Ma niewielkie znaczenie gospodarcze jako ryba konsumpcyjna.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Morze Czerwone, Ocean Indyjski od Afryki Wschodniej i Południowej po środkowo-zachodnie rejony Oceanu Spokojnego – Wyspy Riukiu na północy zasięgu i Australię na południu[4]. Wschodnią granicę zasięgu wyznaczają wyspy archipelagu Tonga.
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony i licznie występujący[2] w wodach przybrzeżnych i szelfowych[3], na głębokościach 10–110 m[5]. Młode osobniki wpływają do estuariów i ujść rzecznych[2][5].
Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]
Ciało gaździnki jest bocznie spłaszczone, wysoko wygrzbiecone, romboidalne. Łuski są drobne i słabo widoczne. Szczęki i wargi ruchliwe, wysuwalne. Płetwa grzbietowa dwuczęściowa, z przodu wysoka, trójkątna, z cierniami. Tylna część jest rozpostarta na promieniach miękkich, oddzielona od przedniej głębokim wcięciem. Ubarwienie srebrzyste. Boki i grzbiet ciała pokrywają szarordzawe plamy. Przeciętna długość ciała osobników tego gatunku wynosi 8–15[3] cm, maksymalna 21 cm[5].
Opis płetw: D VIII/16, A III/14, V 1/5[3].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Czasami spotykana jest w zwartych ławicach. Preferuje wody nad dnem mulistym lub piaszczysto-mulistym. Żywi się małymi rybami, krewetkami i innymi skorupiakami oraz wieloszczetami. Skóra złowionych bądź zagrożonych osobników wydziela znaczne ilości śluzu[3].
Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]
Mydliczek mały jest poławiany lokalnie na niewielką skalę. Jego mięso jest smaczne, ale niewielkie rozmiary ryby wpływają na jego niską cenę. Sprzedawane świeże i suszone solone. Przy większych przyłowach mięso jest przerabiane na mączkę rybną[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gazza minuta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Gazza minuta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f g Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 350. ISBN 83-215-2103-7.
- ↑ Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 6 grudnia 2012 [dostęp 2012-12-09] (ang.).
- ↑ a b c Gazza minuta. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 9 grudnia 2012]