Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Gion-Andrea Bundi pojawił 3 grudnia 1995 roku podczas zawodów FIS Race w Ulrichen, gdzie zajął dwunaste miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną. Blisko dwa miesiące później wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Asiago, gdzie zajął 42. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym i 38. miejsce na dystansie 30 km stylem dowolnym. W Pucharze Świata zadebiutował 7 grudnia 1996 roku w Davos, zajmując 78. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 28 grudnia 1998 roku w Engelbergu, zajmując 22. miejsce w sprincie stylem dowolnym. W klasyfikacji generalnej najlepiej wypadł w sezonie 2004/2005, który ukończył na 87. pozycji. W 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie zajął 34. miejsce w biegu na 30 km stylem dowolnym, a wspólnie z kolegami był dziesiąty w sztafecie. Kilkakrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 2003 roku, gdzie Szwajcarzy z Bundim w składzie zajęli piąte miejsce w sztafecie. Startował także w zawodach cyklu FIS Marathon Cup, zajmując między innymi piętnaste miejsce w klasyfikacji generalnej sezonie 2004/2005. Raz stanął na podium maratonu FIS - 13 marca 2005 roku wygrał szwajcarski Engadin Skimarathon. W 2012 roku zakończył karierę.