Kazimiera Kijowska
![]() Kazimiera Kijowska, 30 listopada 2003, fot. A.T.Kijowski | |
Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1926 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 sierpnia 2011 |
Zawód, zajęcie |
dziennikarka |
Kazimiera Kijowska (ur. 4 marca 1926 w Krakowie, zm. 26 sierpnia 2011 w Warszawie) – polska dziennikarka. Była oficerem AK[1] i uczestniczką opozycji demokratycznej w PRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1961–1981 była redaktorem pisma „Gromada – Rolnik Polski”. W 1981 roku zaangażowała się w strukturach dziennikarskich NSZZ „Solidarność”. Była desygnowana na stanowisko zastępcy Andrzeja Micewskiego – naczelnego redaktora pisma „Solidarność” Rolników Indywidualnych, które nigdy nie powstało.
W stanie wojennym Kazimiera Kijowska zaangażowała się w ruch pomocy humanitarnej koordynowany przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych w Warszawie. Pod pseudonimem Jagoda Jędrychowska opublikowała w „Kulturze Paryskiej”: „Rozmowy niekontrolowane” (ISBN 83-85066-17-9).
W 1988 została wyróżniona nagrodą Dziennikarzy Niezależnych im. Stanisława Konarskiego za książkę Rozmowy niekontrolowane która była cyklem anonimowych wywiadów z najważniejszymi postaciami opozycji demokratycznej. Rozmowy niekontrolowane były odczytywane i rozpowszechniane na bieżąco przez Radio Wolna Europa.
Rozmowy niekontrolowane[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/52/Nagroda_Konarskiego_dla_Kazimiery_Kijowskiej.pdf/page1-220px-Nagroda_Konarskiego_dla_Kazimiery_Kijowskiej.pdf.jpg)
Wśród ukrytych pod literami greckiego alfabetu rozmówców autorki (Alfa), znaleźli się wszyscy najważniejsi analitycy i komentatorzy analizujący szanse i zagrożenia podziemnej walki o niepodległość prowadzonej przez opozycję demokratyczną. Byli wśród nich m.in.: Józef Tischner – (Beta), Jarosław Marek Rymkiewicz – (Gamma), Andrzej Kijowski – (Delta), Jan Olszewski – (Epsilon), Bolesław Fac – (Zeta), Lech Bądkowski – (Eta), Stefan Bratkowski – (Theta), Noemi Madejska (Iota), Stanisław Mierzwa – (Kappa), Dorota Terakowska – (Lambda), Stanisław Radwan – (Chi), Mirosław Drzewiecki – (Omikron), Marek Rostworowski – (Ypsilon), Wiktor Klint – (Tau), Aranka Kiszyna – (Sigma), Ryszard Reiff – (Omega). Opublikowany już po roku 1989 kolejny tom rozmów z działaczami emigracyjnymi nosił tytuł: Widzieć Polskę z oddalenia (ISBN 83-85066-18-7).
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Była żoną Andrzeja Kijowskiego i matką Andrzeja Tadeusza Kijowskiego.
Po śmierci męża Andrzeja Kijowskiego, Kazimiera Kijowska poświęciła się pracom edytorskim, porządkując dorobek pisarza oraz przewodnicząc od 1995 pracom jury Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/Kazimiera_Kijowska_-_gr%C3%B3b.jpg/220px-Kazimiera_Kijowska_-_gr%C3%B3b.jpg)
Zmarła 26 sierpnia 2011. Została pochowana 1 września na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 163-1-8)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oskar Górzyński, Była jak współczesna Emilia Plater, "Rzeczpospolita" 1.IX.2011
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ KIJOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-08] .