Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – bieg na 800 m mężczyzn
- Główny artykuł:
![]() |
|
---|---|
![]() |
|
![]() |
Bieg na dystansie 800 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Biegi eliminacyjne rozegrane zostały 6 lipca, biegi półfinałowe — 7 lipca, zaś bieg finałowy — 8 lipca 1912 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Amerykanin Ted Meredith. W rywalizacji wzięło udział 48 biegaczy z 16 reprezentacji.
Obrońca tytułu mistrzowskiego, Amerykanin Mel Sheppard, wygrał mistrzostwa amerykańskiej Amatorskiej Unii Atletycznej (AAU) na dystansie 880 jardów w 1911 roku. Lecz obok niego pojawiło się dwóch kolejnych pretendentów do złota w Sztokholmie. Pierwszym z nich był John Paul Jones, student Cornell University. Wygrał on mistrzostwa akademickie USA w 1911 i 1912 roku. Drugim był student Mercersburg Academy Ted Meredith, który ustanowił akademickie rekordy na dystansach 440 i 880 jardów, na kilka tygodni przed próbami olimpijskimi. Ostatecznie w próbie przedolimpijskiej dla stanów wschodnich Meredith zajął trzecie miejsce za Sheppardem.
W Europie głównymi kandydatami do złota byli Niemiec Hanns Braun, który wygrał amatorskie mistrzostwa AAA w 1911 i 1912 roku, oraz Włoch Emilio Lunghi, który wyrównał rekord świata Shepparda (1:52,8 ustanowiony podczas Igrzysk w Londynie) wygrywając Mistrzostwa Kanady w 1909 roku. Lunghi potwierdził swoją formę 23 czerwca 1912 roku, gdy podczas zawodów w La Spezia przebiegł 800 metrów w czasie 1:55,0.
Piątka faworytów łatwo przeszła fazę eliminacyjną. Jednakże trener reprezentacji Stanów Zjednoczonych, Michael Murphy, zadecydował, że John Paul Jones ma większe szanse w biegu na 1500 metrów i wycofał go by oszczędzał siły na ten bieg. W drugim biegu półfinałowym Lunghiego złapał skurcz i zakończył on start na piątym miejscu — pierwszym, które nie było premiowane awansem.
W finale, Mel Sheppard rozpoczął bieg bardzo szybko. Pierwsze 400 metrów przebiegł w czasie 52,4 sekundy. Jednak na ostatniej prostej został dogoniony i wyprzedzony przez Teda Mereditha, który ostatecznie wygrał o parę cali ustanawiając nowy rekord rekord świata, 1:51,9. Ira Davenport przyspieszył na ostatnich dwustu metrach i zdobył brązowy medal. Meredith kontynuował bieg do drugiej taśmy, ustanawiając także nowy rekord świata (1:52,5) za dystansie 880 jardów.
Według oficjalnego raportu olimpijskiego Braun zajął czwarte miejsce z czasem 1:52,2, David Caldwell — piąte z czasem 1:52,3; a Melville Brock — szóste z nieznanym czasem. Jednakże, późniejsza analiza fotografii i innych źródeł ustaliła końcowe rezultaty (według Track and Fields): 4. Caldwell — 1:52,8; 5. Brock — 1:53,0; 6. Braun — 1:53,0; 7. Clarence Edmundson, 8. Herbert Putnam.
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
Rekord świata | ![]() |
1:52,8 (*) | Londyn, Wielka Brytania | 27.08.1908 |
![]() |
1:52,1 (**) | Montreal, Kanada | 15.09.1909 | |
Rekord olimpijski | ![]() |
1:52,8 (*) | Londyn, Wielka Brytania | 27.08.1908 |
(*) - rekord nieoficjalny, dystans wynosił ⅓ mili (536,45 m), (**) - rekord na dystansie 880 jardów (804,68 m)
Eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Bieg 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:58,6 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3 | ![]() |
b. d. | |
4 | ![]() |
2:01,5 | |
5 | ![]() |
b. d. |
Bieg 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:56,0 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3 | ![]() |
b. d. | |
- | ![]() |
DNF |
Bieg 3
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
2:01,8 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3-4 | ![]() |
b. d. | |
![]() |
b. d. |
Bieg 4
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:56,5 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3 | ![]() |
b. d. | |
4 | ![]() |
2:02,0 | |
- | ![]() |
DNF |
Bieg 5
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:59,0 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3-5 | ![]() |
b. d. | |
![]() |
b. d. | ||
![]() |
b. d. | ||
- | ![]() |
DNF | |
- | ![]() |
DNF |
Bieg 6
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:58,1 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3 | ![]() |
b. d. | |
4 | ![]() |
2:01,2 | |
5-8 | ![]() |
b. d. | |
![]() |
b. d. | ||
![]() |
b. d. | ||
- | ![]() |
DNF |
Bieg 7
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
2:00,4 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3 | ![]() |
b. d. | |
- | ![]() |
DNF | |
- | ![]() |
DNF |
Bieg 8
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:57,0 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3 | ![]() |
b. d. | |
- | ![]() |
DNF |
Bieg 9
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:57,6 | Q |
2 | ![]() |
b. d. | Q |
3 | ![]() |
1:59,2 | |
4 | ![]() |
1:59,2 | |
- | ![]() |
DNF | |
- | ![]() |
DNF |
Półfinały[edytuj | edytuj kod]
Półfinał 1
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:54,4 | Q |
2 | ![]() |
1:54,6 | Q |
3 | ![]() |
1:54,8 | Q |
4 | ![]() |
1:55,0 | Q |
5 | ![]() |
b. d. | |
6 | ![]() |
b. d. | |
— | ![]() |
DNF | |
— | ![]() |
DNF | |
— | ![]() |
DNS |
Półfinał 2
Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
1:55,7 | Q |
2 | ![]() |
1:55,8 | Q |
3 | ![]() |
1:55,9 | Q |
4 | ![]() |
1:55,9 | Q |
5 | ![]() |
b. d. | |
6-9 | ![]() |
b. d. | |
![]() |
b. d. | ||
![]() |
b. d. | ||
![]() |
b. d. |
Finał[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Zawodnik | Czas |
---|---|---|
1 | ![]() |
1:51.,9 ![]() |
2 | ![]() |
1:52,0 |
3 | ![]() |
1:52,0 |
4 | ![]() |
1:52,8 |
5 | ![]() |
1:53,0 |
6 | ![]() |
1:53,0 |
7 | ![]() |
b. d. |
8 | ![]() |
b. d. |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's 800 meters [online], Sports-Reference.com [dostęp 2012-09-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-03] (ang.).