Nektriopsis misecznikowy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
nektriopsis misecznikowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Nectriopsis lecanodes (Ces.) Diederich & Schroers Lejeunia, n.s. 162: 56 (1999) | |
Nektriopsis misecznikowy (Nectriopsis lecanodes (Ces.) Diederich & Schroers) – gatunek grzybów z rodziny Bionectriaceae[1]. Grzyb naporostowy[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Nectriopsis, Bionectriaceae, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1857 r. Vincenzo de Cesati, nadając mu nazwę Sphaeria lecanodes. Obecną nazwę nadali mu Paul Diederich i Hans-Josef Schroers w 1999 r.[1] Pozostałe synonimy:
- Cucurbitaria lecanodes (Ces.) Kuntze 1898
- Dialonectria lecanodes (Ces.) Cooke 1884
- Lasionectria lecanodes (Ces.) Petch 1938
- Nectria lecanodes (Ces.) Fuckel 1870
- Nectria lecanodes var. euryspora Vouaux 1912[3].
Polska nazwa według W. Fałtynowicza[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na powierzchni plechy porostów tworzy rozproszone lub rzadziej zgrupowane perytecja o barwie od bladobiałej do różowej lub pomarańczowej, o średnicy 150–300 µm, po dojrzeniu stają się kubkowate. Ściana szklista do jasnobrązowej, o grubości 30–45 µm, złożona z dwóch odrębnych warstw: zewnętrznej warstwy nieco splątanych strzępek (textura intricata) i wewnętrznej warstwy wydłużonych komórek (textura angularis lub prismatica). Zewnętrzna powierzchnia perytecjum z krótkimi, szklistymi włoskami 10–20 × 2–3 µm. Hymenium z pomarańczowym odcieniem, o wysokości 45–60 µm. Peryfizy proste, o długości 20–25 µm. Worki nieamyloidalne, 40–50 × 5–6,5 µm, 8-zarodnikowe. Askospory w workach ułożone w jednym rzędzie, szkliste, z 1 przegrodą, elipsoidalne do wąsko elipsoidalnych, zaokrąglone na wierzchołkach, z 1–2 kroplami oleju, lekko brodawkowate, na przegrodzie niezwężone lub lekko zwężone, 8–12 × 3–4,5 µm. Anamorfa nie jest znana[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje na całym świecie[5], również w Polsce. W 2003 r. Wiesław Fałtynowicz przytoczył 2 stanowiska na plesze porostów pawężnica psia i pawężnica jabłkowata[2]. Notowany na plechach porostów zaliczanych do rodzajów Collema, Degelia, Leptogium, Lobaria, Nephroma, Peltigera, Pseudocyphellaria[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-01-20] (ang.).
- ↑ a b c Wiesław Fałtynowicz, Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, s. 199, ISBN 83-89648-06-7.
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2023-08-24] (ang.).
- ↑ a b Nectriopsis lecanodes (Ces.) Diederich & Schroers [online], Consortium of Lichen Herbaria [dostęp 2021-01-20] (ang.).
- ↑ Występowanie Nectriopsis lecanodes na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2021-01-20] (ang.).