Drobnołuszczak czarnołuskowy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
drobnołuszczak czarnołuskowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Pluteus pseudorobertii M.M. Moser & Stangl Z. Pilzk. 29(2): 39 (1963) | |
Drobnołuszczak czarnołuskowy (Pluteus pseudorobertii M.M. Moser & Stangl) – gatunek grzybów należący do rodziny łuskowcowatych (Pluteaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pluteus, Pluteaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim: Pluteus pseudorobertii M.M. Moser (1953)[2].
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r, wcześniej gatunek ten znany był pod nazwą łuskowiec czarnołuskowy[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 2–5 cm, początkowo jest łukowaty lub stożkowaty, później rozpostarty i posiada tępy garb. Powierzchnia początkowo o barwie jasno-skórzastej lub siwosk-órzastej, później-ciemniejsza – brązowosiwa do czarniawej. Wierzchołek delikatnie łuskowaty i lekkim oliwkowym odcieniu[4].
U młodych okazów białe, o ostrzach delikatnie ząbkowanych, potem siwawe o odcieniu kości słoniowej, lub łososiowo-różowe[4].
Wysokość 2–5 cm, grubość 0,3–0,7 cm, walcowaty, pełny, zwarty, podstawa nieco zgrubiała Powierzchnia na młodych owocnikach biaława, później żółtawo-skórzasta, w dolnej części oliwkowo-sina[4].
W kapeluszu i w górnej części trzonu białawy, w dolnej części trzonu ma kolor kości słoniowej. Zapach i smak stęchły[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje tylko w Europie i jest bardzo rzadki. Opisano jego stanowiska w Norwegii, w Niemczech Zachodnich i w Polsce[3]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[5].
Rośnie w lasach liściastych na ziemi lub na silnie zbutwiałym drewnie, głównie pod takim gatunkami drzew, jak olcha, brzoza brodawkowata i buk[3].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
- drobnołuszczak czarnoostrzowy (Pluteus atromarginatus). Ma czarnobrązowe ostrza blaszek i rośnie w lasach iglastych[4].
- drobnołuszczak zielonawoszary (Pluteus salicinus) ma kapelusz o odcieniu zielonkawym lub oliwkowym[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.