Butowo (miejsce egzekucji)
Drewniana cerkiew wzniesiona na poligonie w latach 90. XX w. | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Jubileuszowa |
Liczba pochówków |
ponad 20 765 ludzi |
Położenie na mapie obwodu moskiewskiego ![]() | |
Położenie na mapie Rosji ![]() | |
![]() |
Poligon strzelecki NKWD w Butowie – poligon strzelecki Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR w Butowie pod Moskwą. Wraz z Kommunarką stanowił miejsce masowych egzekucji dokonywanych przez NKWD[1]. Potocznie nazywany „rosyjską Golgotą”[2] oraz „moskiewskim Katyniem”[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początkowo była to stadnina koni. Potem NKWD zaadaptowało ten teren na własne potrzeby ćwiczebne, dzięki czemu powstał poligon strzelecki.
Od sierpnia 1937 roku poligon w Butowie stał się jednak miejscem masowych egzekucji. Do listopada 1938 roku od kul zginęło tu ponad 20 765 ludzi 60 narodowości (ponad połowa rozstrzelanych to Rosjanie), w tym także 1176 Polaków. Rozstrzelano tu m.in. ponad tysiąc duchownych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, wśród nich wielu biskupów, na czele z 81-letnim Serafinem. Ofiarami byli także komuniści, tacy jak Béla Kun, twórca Węgierskiej Republiki Rad, Wilhelm Knorinsz, I sekretarz Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi, czy Fiodor Eichmans, były strzelec łotewski, organizator wcześniejszych czystek i pierwszy naczelnik Gułagu. W Butowie miały miejsce także pierwsze eksperymenty z gazowaniem więźniów w mobilnej komorze gazowej zainstalowanej na ciężarówce[4].
19 maja 2007 roku na terenie poligonu została poświęcona Cerkiew Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich w Butowie. Cerkiew poświęcili zwierzchnicy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego oraz Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji: patriarcha Aleksy II i metropolita Ławr[5].
W październiku 2007 roku „Rosyjską Golgotę” odwiedził prezydent Rosji Władimir Putin[6].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7f/%D0%91%D1%83%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D0%BD_%D0%9C%D0%B5%D0%BC%D0%BE%D1%80%D0%B8%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B%D0%B9_%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D0%BF%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81_%C2%AB%D0%A1%D0%B0%D0%B4_%D0%BF%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%82%D0%B8%C2%BB_-_%22%D0%90%D0%BB%D0%BB%D0%B5%D1%8F_%D0%BF%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%82%D0%B8%22-_%22%D1%80%D0%B0%D1%81%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B%D0%B9_%D1%80%D0%BE%D0%B2%22.jpg/220px-thumbnail.jpg)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Место захоронения Бутово-Коммунарка. Сахаровский центр. [dostęp 2016-04-29].
- ↑ Butowo: podmoskiewskie miejsce zagłady. Niezalezna.pl, 4.05.2011. [dostęp 2021-03-06].
- ↑ Wacław Radziwinowicz: Pomnik ofiar Stalina w "moskiewskim Katyniu". Gazeta Wyborcza, 27.09.2017. [dostęp 2021-03-06].
- ↑ Colton 1995 ↓, s. 286.
- ↑ Предстоятель совершил Великое освящение храма-памятника в Бутово
- ↑ Wacław Radziwinowicz: Putin robi ważny krok w stronę prawdy o dziejach Rosji. Gazeta Wyborcza, 31.10.2007. [dostęp 2021-03-06].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Timothy J. Colton: Moscow: Governing the Socialist Metropolis. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1995. ISBN 978-0-674-58749-6. (ang.).