Schronisko w Obłazowej Drugie
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel |
Skarb Państwa |
Długość |
13 m |
Deniwelacja |
2,5 m |
Wysokość otworów |
623 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
3 m |
Ekspozycja otworów |
ku S |
Odkrywca |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) P-1.06 |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
49°25′44″N 20°07′41″E/49,428878 20,128036 |
Schronisko w Obłazowej II – jaskinia, a właściwie schronisko, w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, w rezerwacie przyrody Przełom Białki pod Krempachami, u podnóża skałki Obłazowa, na wschód od Schroniska w Obłazowej Pierwszego, na wysokości 623 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 13 metrów, a jej deniwelacja 2,5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi obszerna sala, o lekko wznoszącym się dnie, znajdująca się zaraz za bardzo dużym, podłużnym otworem wejściowym[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są suche, rosną na nich glony, porosty i mchy[1].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Okoliczni mieszkańcy wydobywali z niej wapień. Plan i opis schroniska sporządzili A. Amirowicz i J. Baryła w 1996 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).