Góra Lotnika
53°31′21″N 14°50′12″E/53,522500 14,836667
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Wysokość |
30,4 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Goleniów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
| 53°31′21″N 14°50′12″E/53,522500 14,836667
| |
Góra Lotnika (zwana także Lotnik[1], Góra Dzwonów[2]) – piaszczysty wał morenowy na Równinie Goleniowskiej, ok. 5 km na południe od miasta Goleniowa (osady leśnej Krzewno) i ok. 5 km na północ od osady Łęsko.
Wzniesienie jest zbudowane z piasków i żwirów, zostało umodelowane przez lodowiec. Jest to wał równoleżnikowy, którego najwyższy punkt leży 30,4 m n.p.m. (najwyższe wzniesienie południowej części Równiny Goleniowskiej). Wzgórze jest porośnięte lasami sosnowymi i mieszanymi Puszczy Goleniowskiej.
Od strony południowej i zachodniej otoczone lasami, od północnej i wschodniej podmokłymi łąkami i torfowiskami doliny rzeki Iny (koryto ok. 0,5 km na wschód od wzgórza).
Z Górą Dzwonów związana jest legenda o dzwonach z kościoła św. Katarzyny, zakopanych w ziemi przed najazdem szwedzkim w czasie wojny trzydziestoletniej. Na szczycie wzgórza znajduje się kamień, upamiętniający tragiczne wydarzenie sprzed II wojny światowej, kiedy to niemiecki myśliwy omyłkowo zastrzelił podczas polowania swojego syna[2].
Okolice wzgórza to popularne tereny wycieczek pieszych i rowerowych z Goleniowa, jak również tereny atrakcyjne dla grzybiarzy i innych amatorów runa leśnego. Na wschód od głównego szczytu biegnie zielony Szlak Borów Goleniowskich, łączący Goleniów z Kliniskami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficzych
- ↑ a b Piotr Skurzyński "Pomorze" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2007 s. 57 ISBN 978-83-7495-133-3