Zuklopentyksol

Zuklopentyksol (zuklopentiksol)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	(Z)-2-{4-[3-(2-chloro-9H-tioksanten-9-ylideno)propylo]piperazyn-1-ylo}etanol
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H25ClN2OS
Masa molowa	400,96 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	53772-83-1
PubChem	5311507
DrugBank	DB01624
SMILES
	C1CN(CCN1CC/C=C\2/C3=CC=CC=C3SC4=C2C=C(C=C4)Cl)CCO
InChI
	InChI=1S/C22H25ClN2OS/c23-17-7-8-22-20(16-17)18(19-4-1-2-6-21(19)27-22)5-3-9-24-10-12-25(13-11-24)14-15-26/h1-2,4-8,16,26H,3,9-15H2/b18-5-
	InChIKey
	WFPIAZLQTJBIFN-DVZOWYKESA-N
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Klasyfikacja medyczna
ATC	N05AF05
Farmakokinetyka
Biodostępność	49%
Okres półtrwania	20 godzin (doustnie); 19 dni (iniekcje)
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	z kałem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie, iniekcje domięśniowe
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zuklopentyksol, zuklopentiksol – organiczny związek chemiczny, pochodna tioksantenu.

Jest neuroleptykiem o silnym działaniu uspokajającym i przeciwwytwórczym, umiarkowanie przeciwautystycznym oraz słabym przeciwdepresyjnym. Znalazł zastosowanie w leczeniu ostrych i przewlekłych objawów schizofrenii i innych chorób psychotycznych. Wprowadzony do lecznictwa w 1986 roku przez duńską firmę H. Lundbeck, stopniowo wyparł klopentyksol.

Preparaty handlowe w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Clopixol – tabl. powl. 0,01 g i 0,025 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu)
Clopixol Acuphase – roztw. do wstrz. 0,05 g/1 ml (w postaci octanu zuklopentyksolu)
Clopixol Depot – roztw. do wstrz. 0,2 g/1 ml (w postaci dekanonianu zuklopentyksolu)
Cisordinol – tabl. 0,01 g (w postaci dichlorowodorku zuklopentyksolu) – tylko w imporcie docelowym

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Jan Podlewski: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2009. ISBN 978-83-601355-1-8.
Praca zbiorowa. „Pharmindex 2009. Kompendium leków”, 2008. CMP. ISSN 1426-4269.
Charakterystyka produktu leczniczego.
Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Leki przyciwpsychotyczne i normotymiczne. Gdańsk: Via Medica, 2007. ISBN 978-83-60945-42-1.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.