Autoportret (obraz Marcella Bacciarellego)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Autoportret
Ilustracja
Autor

Marcello Bacciarelli

Data powstania

1790

Medium

Olej na płótnie

Wymiary

70,5 × 57,5 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Warszawa

Lokalizacja

Muzeum Narodowe w Warszawie

Autoportretobraz olejny (autoportret) namalowany w 1790 przez włoskiego malarza Marcella Bacciarellego[1]. Dzieło nadwornego malarza króla Stanisława Augusta znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[2].

Replika „obrazu warszawskiego” pod tytułem Autoportret w stroju polskim – replika autorska znajduje się w Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach (oddział Muzeum Narodowego w Krakowie)[3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Autoportret powstał w 1790 u szczytu kariery Bacciarellego w czasie obrad Sejmu Czteroletniego (1788–1792), zwanego Wielkim. Malarz przedstawił się w płaszczu obszytym futrem i kwadratowej czapce konfederatce także obszytej futrem, będącej znakiem jego propolskiego patriotycznego nastawienia i poglądów. Miał przy tym pełne prawo do noszenia polskiego stroju szlacheckiego, jako że został nobilitowany przez króla[4]. Lewa dłoń w geście retorycznym wydaje się zapraszać patrzącego do dyskusji.

Marcello Bacciarelli zawarł w portrecie własnym pogłębioną charakterystykę siebie jako artysty i człowieka, osiągając najwyższe mistrzostwo formy i indywidualnego charakteru.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]