Goździeniec fioletowy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
goździeniec fioletowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Clavaria zollingeri Lev. Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 5: 155 (1846) | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
Goździeniec fioletowy (Clavaria zollingeri Lev.) – gatunek grzybów należący do rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae)[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clavaria, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[2].
Synonim: Clavaria lavandula Peck[3]:
Nazwę polską zaproponowali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r.[4]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pojedynczy ma postać cylindrycznej pałeczki rozszerzającej się ku wierzchołkowi, o wysokości do 2–10 cm i grubości 2–6 mm. Zazwyczaj jest pojedynczy, rzadko rozgałęziający się, prosty, czasami robakowato wygięty. Powierzchnia gładka, matowa, nieprzezroczysta, purpurowa lub różowofioletowa, przy podstawie jaśniejsza. Szczyt pałeczki jest zaokrąglony[5].
Miękki i kruchy, bez wyraźnego zapachu i smaku[5].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki o rozmiarach 4–7 × 3,5–5 μm, elipsoidalne, gładkie, z dzióbkiem na szczycie, nieamyloidalne. Podstawki prawie maczugowate, o rozmiarach 30–60 × 5–9 μm, 4-sterygmowe, zazwyczaj bez sprzążki bazalnej. Strzępki bez sprzążek[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji, Afryce, Oceanii i Nowej Zelandii. W Europie występuje od Hiszpanii po około 64° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[6]. W Polsce gatunek bardzo rzadki. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 3 stanowiska tego gatunku[4]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Czechach, Niemczech, Danii, Anglii, Norwegii, Szwecji i Finlandii[4].
Saprotrof. Rośnie w lasach, prawie zawsze w mchu pod drzewami. Zazwyczaj rośnie kępkami[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Clavaria zollingeri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2017-12-23]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-12-23].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Mushroom. Clavaria fumosa. [dostęp 2017-12-24].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-23].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.