Kolegiata św. Jerzego w Sopronie

Kolegiata św. Jerzego
Szent György-domtemplom
	kolegiata, kościół filialny
	; Fasada
Państwo	Węgry
Miejscowość	Sopron
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Parafia	miejska w Sopronie
Wezwanie	św. Jerzego
Wspomnienie liturgiczne	23 kwietnia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1393
Data zakończenia budowy	1398
Data poświęcenia	1694
Dane świątyni
Styl	barok, neorenesans
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; przystawiona
	Położenie na mapie Węgier Kolegiata św. Jerzego
	47°41′06,8″N 16°35′30,7″E/47,685222 16,591861
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kolegiata św. Jerzego (węg. Szent György-domtemplom) – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się w węgierskim mieście Sopron.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół został ufundowany przez Jánosa Schmuckenpfenniga, była to pokuta za dokonane wcześniej morderstwo. Budowę rozpoczęto w 1393, wzniesiono go w ciągu pięciu lat. W XVI wieku przejęty przez protestantów, którzy w 1633 zakupili do niego organy, wykonane przez Johannesa Woeckerla z Pasawy. Są to ósme najstarsze zachowane organy na świecie^[1].

W 1674 wrócił w ręce katolików, Leopold Karl von Kollonitsch przekazał go jezuitom. Przebudowany w stylu barokowym, poświęcony w 1694.

W 1705 zniszczony podczas oblężenia Kuruców^[2]. W 1714 odbudowano fasadę, a w 1720 wzniesiono wieżę. Po kasacie klasztoru w 1773 został przekazany kapitule kolegiackiej św. Jerzego^[1] i został jej siedzibą^[2]. W 1869 zawaliła się wieża kościelna, nową wzniesiono w 1882 według projektu Ferdinanda Spacha w stylu neorenesansowym^[1].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Fasada[edytuj | edytuj kod]

Fasada jest podzielona dwoma gzymsami, zwieńcza ją naczółek. W dolnej części elewacji znajdują się dwa portale, w tympanonach znajdują się gotyckie przedstawienia – w lewym żywot św. Małgorzaty, w prawej – walka św. Jerzego. Między nimi jest nisza z figurą Jezusa Chrystusa. W górnej części fasady znajdują się kolejne dwie nisze, w lewej znajduje się rzeźba Matki Bożej, w prawej – św. Józefa^[1].

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Ołtarz główny wykonał w 1713 Mihály Esterházy. Znajduje się w nim obraz z 1761 przedstawiający świętego Jerzego autorstwa Marcina Altomontego. Po bokach figurują rzeźby śś. Ignacego Loyoli i Franciszka Ksawerego. Rokokowe tabernakulum wykonano w 1765^[1].

Po obu stronach prezbiterium znajdują się stalle z 1780. Ambona pochodzi z 1693, przebudowana w 1765. Zdobią ją figury Chrystusa i ewangelistów^[1].

Do korpusu nawowego dostawionych jest osiem kaplic, po cztery z każdej strony. Nad każdą z kaplic znajduje się empora, jej balustradę zdobią herby fundatorów kaplic^[1].