Otołczyce
52°14′21″N 25°51′30″E/52,239167 25,858333.jpg) Kościół Matki Bożej Różańcowej (przed 1939) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 52°14′21″N 25°51′30″E/52,239167 25,858333
| |
Otołczyce (biał. Атолчыцы, Atołczycy; ros. Отолчицы, Otołczicy) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Mołodów.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Zapis nazwy miejscowości podlegał wahaniom – występowały formy Otołczyce, Otowczyce oraz Otolczyce[1]. W źródłach z okresu II Rzeczypospolitej spotykana była także pod nazwą Ołowczyce.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżały w województwie brzeskolitewskim, w powiecie pińskim. Utracone w wyniku II rozbioru Polski.
W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie pińskim, w gminie Porzecze. Folwark był własnością Strawińskich, następnie wskutek eksdywizji podzielony pomiędzy Chrucką, Imienińską i Serdakowskiego. Od 1867 siedziba parafii prawosławnej.
W dwudziestoleciu międzywojennym Otołczyce leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie pińskim, w gminie Porzecze[2]. W 1921 wieś liczyła 224 mieszkańców, zamieszkałych w 42 budynkach, w tym 218 Białorusinów i 6 Polaków. 195 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 17 mojżeszowego i 12 rzymskokatolickiego. Folwark liczył 18 mieszkańców, zamieszkałych w 3 budynkach. Wszyscy oni byli Polakami. 10 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 8 prawosławnego[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Radzieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Parafia[edytuj | edytuj kod]
W XVII w. erygowano tu parafię rzymskokatolicką pw. Matki Bożej Różańcowej. W XIX w. posiadała ona kaplicę filialną w Wielemiczach[3]. W wyniku represji po powstaniu styczniowym kościół został przejęty przez Cerkiew prawosławną. Zwrócony w 1923. W II Rzeczypospolitej parafia należała do dekanatu pińskiego diecezji pińskiej. Zanikła po 1945[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Otowczyce, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 761.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Wielemicze, pow. mozyrski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 312.
- ↑ Parafia Ołowczyce. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2022-11-11]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Otolczyce, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 760.
- Otowczyce, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 761.
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-11-11]. (ros.).
- Mapa WIG Pińsk. [dostęp 2022-11-11]. (pol.).
