Fotografia przedstawia budynek Grand Hotelu mieszczący się przy ulicy Piotrkowskiej 72. W latach 60. XIX wieku właścicielem tej parceli został Edward Hentschel (Häntschel), który wyburzył znajdujące się tam parterowe drewniaki i w latach 1865-1868 postawił dwupiętrowy budynek mieszkalny ze składem towarów. W oficynach rozpoczęła działanie fabryka produkująca materiały wełniane: flanele, koce, chusty. W 1874 roku spłonęła część zabudowań fabrycznych i Hentschel sprzedał nieruchomość swojemu pracownikowi i zięciowi Ludwikowi Meyerowi. Nowy właściciel wraz ze swoim współpracownikiem i późniejszym szwagrem Juliuszem Kunitzerem odbudował w 1875 roku fabrykę i wznowił produkcję. Po kilku latach działań w latach 80. XIX wieku Ludwik Meyer przejął udziały Juliusza Kunitzera i przeniósł fabrykę do podłódzkiej osady leśnej Mania. Budynek przy Piotrkowskiej przebudował i 9 października 1887 roku otworzył „Grand Hotel”. Obiekt został wydzierżawiony Austriakowi Piotrowi Schwartzowi. Pokoje były nowocześnie urządzone i wyposażone w oświetlenie gazowe. W następnych latach hotel modernizowano i rozbudowywano, adaptując kolejne budynki posesji. W 1904 roku Meyer sprzedał hotel Towarzystwu Akcyjnemu „Grand Hotel” za sumę 475 tys. rubli. Głównym akcjonariuszem był Bank Handlowy. W 1911 roku akcje hotelu wykupiło konsorcjum fabrykantów i kupców, którego głównym udziałowcem był Ludwik Heinzel, syn Juliusza Heinzla. Rozpoczęto gruntowną przebudowę obiektu, według projektu Dawida Landego. Prace zakończono w 1913 roku. Obiekt szczycił się bieżącą ciepłą wodą, kanalizacją, oświetleniem elektrycznym i gazowym, wentylacją i ozonizacją, siedmioma windami, meblami w ścianach i telefonami. Wtedy też zapewne powstały bogate wystrojem sale „Malinowa” i „Złota”. Ostatnie ważne przeróbki – nadbudowa najwyższej kondygnacji, uproszczenie wystroju i przekształcenie części wnętrz – nastąpiły po pożarze w 1942 roku. Pokoje hotelowe gościły między innymi Henryka Sienkiewicza, Helenę Modrzejewską, Jana Kiepurę, Stefana Jaracza, Kornela Makuszyńskiego, Władysława Broniewskiego, Zofię Nałkowską, Jana Brzechwę czy Krzysztofa Pendereckiego. W czasach PRL Grand Hotel stał się własnością grupy hotelowej Orbis. W pięknych salach restauracyjnych spotkać można było między innymi Beatę Tyszkiewicz, Janusza Gajosa, Daniela Olbrychskiego czy Jana Machulskiego, których szczególna więź z hotelem zaakcentowana została powstaniem ich imiennych apartamentów. W roku 2010 stał się własnością grupy Likus Hotele. Grand Hotel zagrał w wielu filmach: „Zaklęte rewiry”, „Vabank”, „Ucieczka z kina „Wolność””, „Kroll”, „Lepiej być piękną i bogatą”, „Reich”, „Inland Empire”.

Fotografia pochodzi z wydanego w 1896 roku albumu Bronisława Wilkoszewskiego „Widoki m. Łodzi”. Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski (1847-1901), zwany "łódzkim Canaletto" był mistrzem fotografii ilustracyjnej. Udokumentował zabudowę Łodzi z końca XIX wieku przede wszystkim wille, fabryki, budynki użyteczności publicznej, obiekty sakralne, ulicę Piotrkowską. Jego zakład fotograficzny znajdował się w willi "Trianon" w Pasażu Meyera 5 (obecnie ulica Moniuszki).