Fotografia Ignacego Płażewskiego przedstawiająca dawną fabrykę Ludwika Geyera znajdującą się przy ulicy Piotrkowskiej 282. (tzw. Białą Fabrykę). Widok zabudowań fabrycznych od strony stawu na rzece Jasień znajdujący się w parku im. Władysława Reymonta. Pierwszy właściciel fabryki przybył do Łodzi w 1828 r z Saksonii. Pierwotnie był właścicielem działki znajdującej się po południowej stronie stawu, następnie dokupił działki usytuowane po przeciwległej stronie. W latach 1835-1837 wybudował na nich największą wówczas fabrykę w Łodzi – przędzalnię bawełny o uproszczonych formach klasycystycznych. W przeciwieństwie do innych fabryk powstających w mieście, fabryka Ludwika Geyera została otynkowana – stąd też jego nazwa „Biała Fabryka”. W 1847 r. dobudowano skrzydło południowe (widoczne na zdjęciu), a w 1886 r. skrzydło wschodnie.

Po II wojnie światowej narodziła się idea utworzeni muzeum tkactwa w Łodzi. W 1952 r. powstał Dział Tkactwa przy Muzeum Sztuki, a w 1955 r. uzyskał własną siedzibę w Białej Fabryce. W 1960 r. na terenie dawnej fabryki Ludwika Geyera powstało Muzeum Historii Włókiennictwa, przemianowane w 1975 r. na Centralne Muzeum Włókiennictwa. Pod tą nazwą funkcjonuje do dziś.