Sagichō
Wygląd
(Przekierowano z Sagichou)
Torikoe-jinja w tokijskiej dzielnicy Taitō-ku | |
Dzień |
15 stycznia |
---|---|
Państwa | |
Religie | |
Inne nazwy |
Dondo lub dondoyaki |
Sagichō (jap. 左義長・三毬杖) lub dondo (jap. どんど) lub dondoyaki (jap. どんど焼き), także inne nazwy: saitoyaki, sankurō, hochoji, hokkengyō – ceremonialny zwyczaj japoński, polegający na paleniu dekoracji noworocznych.
Palenie dotyczy:
- kadomatsu – tradycyjna dekoracja umieszczana parami po obu stronach na zewnątrz bramy wejściowej do domu, zrobiona m.in. z gałęzi sosny, bambusu, słomy; stylem i formą różnią się w zależności od regionu;
- kakizome – kaligrafia znaków kanji, pisana przeważnie 2 stycznia, na początek Nowego Roku);
- shimenawa – święty powróz spleciony ze słomy ryżowej;
- shide – zygzakowe wstęgi papieru, mające rytualnie oczyścić dane miejsce, zazwyczaj przymocowywane są do świętego sznura shimenawa.
Ceremonie te najczęściej odbywają się w dniach 15 lub 18 stycznia (data zależy od regionu). Pierwotnie był to festiwal ognia służący przepędzeniu demonów i złych duchów[1][2][3].
Uważa się, że ciastka mochi pieczone w tym ogniu, wraz z odpowiednią modlitwą, zapewniają w nowym roku ochronę przed chorobami[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Sagichō w Kaizu, w prefekturze Gifu
-
Kaizu, Gifu, 2008 r.
-
Sagichō w Ōiso, w prefekturze Kanagawa
-
Kadomatsu
-
Kakizome, noworoczna kaligrafia, tekst: o-shōgatsu
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Shōgatsu (japoński Nowy Rok)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 216. ISBN 4-7674-2015-6.
- ↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 1974, s. 419.
- ↑ a b 広辞苑 (Kōjien). Tokyo: Iwanami Shoten, 1980, s. 873.