Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Charles Bernard Renouvier: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 01:28, 29 gru 2020

Charles Bernard Renouvier (ur. 1 stycznia 1815 w Montpellier, zm. 1 września 1903 w Prades) – francuski filozof, jego Manuel républicain de l’Homme et du Citoyen (1848), stał się powodem upadku ministra oświaty Corota. W 1851 roku wydał ze swymi przyjaciółmi demokratami Projet d’Organisation communale et centrale de la Rèpublique (1851), współpracownik czasopisma „Liberté de penser”. Po zamachu stanu 1851 poświęcił się badaniom kwestii filozoficznych i religijnych. Zwolennik krytycznego fenomenalizmu, pozostającego pod wpływem Kanta i Comte’a, który nazywał neokrytycyzmem. Renouvier upatrywał zadania filozofii w ustalaniu naczelnych kategorii poznania i ograniczył wiedzę do zjawisk. Odrzucał jednak „rzecz samą w sobie” zbliżając się w wielu punktach do poglądów tzw. marburskiej szkoły neokantyzmu. W ostatnim okresie życia w jego koncepcjach dominują wątki filozofii personalistycznej. Napisał: „Essays de Critique gènèrale: 1. „Logique” (1854. 3 t.), 2. „Psychologie rationelle” (1859, 3 t.), 3. „Principes de la Nature” (1864, 2 t.), „Introduction + la Philosophie analitique de l’histoire” (1864), „Le personalisme” (1901). W latach (1872–1889) wydawał czasopismo „Critique philosophique”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)

Kategoria:Francuscy filozofowie Kategoria:Absolwenci École polytechnique Kategoria:Ludzie urodzeni w Montpellier Kategoria:Urodzeni w 1815 Kategoria:Zmarli w 1903

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-[[File:Charles Renouvier.jpg|thumb|right|200px|Charles Bernard Renouvier]]
+[[Plik:Charles Renouvier.jpg|thumb|200px|Charles Bernard Renouvier]]
-'''Charles Bernard Renouvier''' ( ur. [[1 stycznia]] [[1815]] w [[Montpellier]], zm. [[1 września]] [[1903]] w [[Prades]]), francuski filozof, jego „Manuel républicain de l'Homme et du Citoyen” ([[1848]]), stał się powodem upadku ministra oświaty [[Jean-Baptiste Camille Corot|Corota]]. W r. [[1851]] wydał ze swymi przyjaciółmi demokratami „Projet d'Organisation communale et centrale de la Rèpublique” ([[1851]]), współpracownik czasopisma „Liberté de penser”.
+'''Charles Bernard Renouvier''' (ur. [[1 stycznia]] [[1815]] w [[Montpellier]], zm. [[1 września]] [[1903]] w [[Prades (Pireneje Wschodnie)|Prades]]) – [[Francja|francuski]] filozof, jego ''Manuel républicain de l’Homme et du Citoyen'' (1848), stał się powodem upadku ministra oświaty [[Jean-Baptiste Camille Corot|Corota]]. W 1851 roku wydał ze swymi przyjaciółmi demokratami ''Projet d’Organisation communale et centrale de la Rèpublique'' (1851), współpracownik czasopisma „Liberté de penser”.
-Po zamachu stanu [[1851]] poświęcił się badaniom kwestii filozoficznych i religijnych. Zwolennik krytycznego [[fenomenalizm]]u, pozostającego pod wpływem [[Immanuel Kant|Kanta]] i [[Auguste Comte|Comte'a]], który nazywał [[neokrytycyzm]]em.
+Po zamachu stanu 1851 poświęcił się badaniom kwestii filozoficznych i religijnych. Zwolennik krytycznego [[fenomenalizm]]u, pozostającego pod wpływem [[Immanuel Kant|Kanta]] i [[Auguste Comte|Comte’a]], który nazywał [[Krytyczny realizm|neokrytycyzmem]].
-Renouvier upatrywał zadania filozofii w ustalaniu naczelnych kategorii poznania i ograniczył wiedzę do zjawisk. Odrzucał jednak "rzecz samą w sobie" zbliżając się w wielu punktach do poglądów tzw. marburskiej szkoły neokantyzmu. W ostatnim okresie życia w jego koncepcjach dominują wątki filozofii personalistycznej.
+Renouvier upatrywał zadania filozofii w ustalaniu naczelnych kategorii poznania i ograniczył wiedzę do zjawisk. Odrzucał jednak „rzecz samą w sobie” zbliżając się w wielu punktach do poglądów tzw. [[szkoła marburska|marburskiej szkoły neokantyzmu]]. W ostatnim okresie życia w jego koncepcjach dominują wątki filozofii personalistycznej.
-Napisał: „Essays de Critique gènèrale: 1. „Logique” ([[1854]]. 3 t.), 2. „Psychologie rationelle” ([[1859]], 3 t.), 3. „Principes de la Nature” ([[1864]], 2 t.), „Introduction + la Philosophie analitique de l'histoire” ([[1864]]), „Le personalisme” ([[1901]]). W latach ([[1872]]—[[1889]]) wydawał czasopismo „Critique philosophique”.
+Napisał: „Essays de Critique gènèrale: 1. „Logique” (1854. 3 t.), 2. „Psychologie rationelle” (1859, 3 t.), 3. „Principes de la Nature” (1864, 2 t.), „Introduction + la Philosophie analitique de l’histoire” (1864), „Le personalisme” (1901). W latach (1872–1889) wydawał czasopismo „Critique philosophique”.
+== Bibliografia ==
-{{Biografia stub}}
+* ''Wielka Encyklopedia Powszechna PWN'' (1962-1969)
+* ''Ilustrowana Encyklopedia Trzaski'', Everta i Michalskiego (1924-1927)
+* ''Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga'' (1934-1939)
+{{Kontrola autorytatywna}}
-==Źródła==
-* Wielka Encyklopedia Powszechna PWN" (1962-1969)
-* Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
-* Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
-[[Kategoria:Francuscy filozofowie|Renouvier, Charles Bernard]]
+{{DEFAULTSORT:Renouvier, Charles Bernard}}
-[[Kategoria:Urodzeni w 1815|Renouvier, Charles Bernard]]
+[[:Kategoria:Francuscy filozofowie]]
-[[Kategoria:Zmarli w 1903|Renouvier, Charles Bernard]]
+[[:Kategoria:Absolwenci École polytechnique]]
+[[:Kategoria:Ludzie urodzeni w Montpellier]]
+[[:Kategoria:Urodzeni w 1815]]
-[[en:Charles Bernard Renouvier]]
+[[:Kategoria:Zmarli w 1903]]
-[[es:Charles Bernard Renouvier]]
-[[fr:Charles Renouvier]]
-[[it:Charles Renouvier]]
-[[hu:Charles Renouvier]]
-[[ru:Ренувье, Шарль]]
-[[sk:Charles Bernard Renouvier]]
-[[tr:Charles Bernard Renouvier]]