Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Georg Hermann Quincke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
PYTEK (dyskusja | edycje)
nowy artykuł
 
m automatyczne usunięcie strony z kategorii
 
(Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 15 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Georg quincke.jpg|Georg Quincke|thumb]]
'''Georg Hermann Quincke''' ( ur. [[19 listopada]] [[1834]] we [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurcie nad Odrą]], zm. [[13 stycznia]] [[1924]] w [[Heidelberg]]u), fizyk niemiecki. Brat [[Heinrich Quincke|Heinricha]], lekarza niemieckiego.
'''Georg Hermann Quincke''' (ur. 19 listopada 1834 we [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurcie nad Odrą]], zm. 13 stycznia 1924 w [[Heidelberg]]u) niemiecki fizyk. Brat lekarza [[Heinrich Quincke|Heinricha Quinckego]].
Studia odbył w [[Berlin]]ie, [[Uniwersytet Albertyna w Królewcu]] i [[Heidelberg]]. Uzyskał stopień doktora habilitowanego w [[1859]] roku. Pracę na uniwersytecie rozpoczął w [[1865]]. Był profesorem fizyki uniwersytetów w [[Berlin]]ie ([[1865]]-[[1872]]), [[Würzburg]]u ([[1872]]-[[1875]]) i [[Heidelberg]]u ([[1875]]-[[1907]]). Pracował nad zjawiskami napięcia powierzchniowego i włoskowatości. W zakresie [[optyka|optyki]] i [[akustyka|akustyki]] zajmował się zjawiskami [[interferencja|interferencji]], jak również ugięciem i odbiciem [[światło|światła]]. Podał metodę mierzenia długości fal głosowych metodą interferencji przez [[Rura Quinckego|Rurę Quinckego]]. Pracował nad [[polaryzacja eliptyczna|polaryzacją eliptyczną]] światła oraz nad magnetyzmem cieczy.


Studia odbył w [[Berlin]]ie, na [[Uniwersytet Albertyna w Królewcu|Uniwersytecie Albertyna w Królewcu]] i w [[Heidelberg]]u. Uzyskał stopień doktora habilitowanego w 1859 roku. Pracę na uniwersytecie rozpoczął w 1865. Był profesorem fizyki uniwersytetów w Berlinie (1865–1872), [[Würzburg]]u (1872–1875) i Heidelbergu (1875–1907). Pracował nad zjawiskami [[napięcie powierzchniowe|napięcia powierzchniowego]] i [[włoskowatość|włoskowatości]]. W zakresie [[optyka|optyki]] i [[akustyka|akustyki]] zajmował się zjawiskami [[interferencja|interferencji]], jak również ugięciem i odbiciem [[światło|światła]]. Opracował metodę mierzenia długości fal głosowych metodą interferencji za pomocą aparatu znanego współcześnie jako ''[[rura Quinckego]]''. Pracował nad [[Polaryzacja fali|polaryzacją eliptyczną]] światła oraz nad [[magnetyzm]]em cieczy.
{{Biografia stub}}


==Źródła==
== Bibliografia ==
* Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
* Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
* Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
* Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)


{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Niemieccy fizycy|Quincke, Georg Hermann]]
[[kategoria:Urodzeni w 1834|Quincke, Georg Hermann]]
[[Kategoria:Zmarli w 1924|Quincke, Georg Hermann]]


[[de:Georg Hermann Quincke]]
{{SORTUJ:Quincke, Georg Hermann}}
[[:Kategoria:Niemieccy fizycy XIX wieku]]
[[en:Georg Hermann Quincke]]
[[:Kategoria:Niemieccy fizycy XX wieku]]
[[ru:Квинке, Георг-Германн]]
[[:Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu w Cambridge]]
[[sv:Georg Hermann Quincke]]
[[:Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Oksfordzkiego]]
[[:Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Ruprechta i Karola w Heidelbergu]]
[[:Kategoria:Urodzeni w 1834]]
[[:Kategoria:Zmarli w 1924]]

Aktualna wersja na dzień 01:24, 29 gru 2020

Georg Quincke

Georg Hermann Quincke (ur. 19 listopada 1834 we Frankfurcie nad Odrą, zm. 13 stycznia 1924 w Heidelbergu) – niemiecki fizyk. Brat lekarza Heinricha Quinckego.

Studia odbył w Berlinie, na Uniwersytecie Albertyna w Królewcu i w Heidelbergu. Uzyskał stopień doktora habilitowanego w 1859 roku. Pracę na uniwersytecie rozpoczął w 1865. Był profesorem fizyki uniwersytetów w Berlinie (1865–1872), Würzburgu (1872–1875) i Heidelbergu (1875–1907). Pracował nad zjawiskami napięcia powierzchniowego i włoskowatości. W zakresie optyki i akustyki zajmował się zjawiskami interferencji, jak również ugięciem i odbiciem światła. Opracował metodę mierzenia długości fal głosowych metodą interferencji za pomocą aparatu znanego współcześnie jako rura Quinckego. Pracował nad polaryzacją eliptyczną światła oraz nad magnetyzmem cieczy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
  • Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)



Kategoria:Niemieccy fizycy XIX wieku Kategoria:Niemieccy fizycy XX wieku Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu w Cambridge Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Oksfordzkiego Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Ruprechta i Karola w Heidelbergu Kategoria:Urodzeni w 1834 Kategoria:Zmarli w 1924