Ziemia mielnicka

Ziemia mielnicka – obszar w woj. podlaskim którego głównym miastem był Mielnik. Szlachta tej ziemi sejmiki odbywała w Drohiczynie, wybierając 2 posłów na sejm walny. Od roku 1566 Mielnik był stolicą ziemi mielnickiej. W roku 1569 ziemia mielnicka została inkorporowana do Korony Królestwa Polskiego. Dwa miasta królewskie w ziemi mielnickiej, Mielnik i Łosice, były siedzibami starostw. Pozostałem miasta: Międzyrzec, Siemiatycze, Niemirów, Horodyszcze i Rossosz były głównymi ośrodkami dóbr.

23 października 1501 zatwierdzono w Mielniku jeden z aktów unii polsko-litewskiej - król Aleksander Jagiellończyk zatwierdził akt łączący Polskę i Litwę w jedno państwo poprzez osobę tego samego wybranego władcy. Siedzibą starostów królewskich na ziemi mielnickiej był Zamek w Mielniku.

Starostowie mielniccy

• Rafał Raczko z Puczyc Puczycki herbu Gozdawa - starosta mielnicki w latach 1484-1495
• Niemira Hrymalicz - starosta mielnicki w latach 1499-1533
• Nikodem Janowicz Świecko herbu Dąbrowa (herb szlachecki) - starosta mielnicki w latach 1537-1549
• Maciej Sawicki - starosta mielnicki w 1569 r.
• Wojciech Niemira herbu Gozdawa (zm. przed 02.02.1625) - starosta mielnicki w latach 1611-1617
• Krzysztof Wiesiołowski herbu Ogończyk - starosta mielnicki w latach 1626-1637
• Mieczysław Mleczko ze Szkopów - starosta mielnicki w latach 1637-1646
• Wojciech Emeryk Mleczko - starosta mielnicki w latach 1646-1673
• Karol Józef Hiacynt Sedlnicki h. Odrowąż (1703-1761)- starosta mielnicki (1732-1738)
• Łukasz Aleksander Butler (1711-1783) - starosta mielnicki (1739-1775)
• Adam Szydłowski - starosta mielnicki w 1790 r.

Szablon:Stub