Jerzy Wołodyjowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Od hetmana Jana Sobieskiego otrzymał stanowisko [[rotmistrz]]a w twierdzy Kamieniec Podolski. W 1671 r. był [[komendant]]em stanicy rycerskiej w [[Chreptiów|Chreptiowie]] ([[miejscowość]] między Kamieńcem a Mohylowem Podolskim). |
Od hetmana Jana Sobieskiego otrzymał stanowisko [[rotmistrz]]a w twierdzy Kamieniec Podolski. W 1671 r. był [[komendant]]em stanicy rycerskiej w [[Chreptiów|Chreptiowie]] ([[miejscowość]] między Kamieńcem a Mohylowem Podolskim). |
||
Zginął 26 sierpnia 1672 w wybuchu |
Zginął 26 sierpnia 1672 w wybuchu prochu w Baszcie Czarnej w Zamku Górnym w Kamieńcu Podolskim bezpośrednio po jej kapitulacji przed oblegającymi ją [[Turek|Turkami]]. Okoliczności wybuchu nie są jasne, nastąpił on przypadkowo (wg wersji [[Cyprian Tomaszewicz|Cypriana Tomaszewicza]]) lub też spowodowany był przez oficera artylerii fortecznej [[Hejking]]a (wersja [[Stanisław Makowiecki|Stanisława Makowieckiego]]), który podpalił 200 beczek prochu i spowodował zniszczenie Zamku Górnego, zabijając przy tym 500 do 800 ludzi, głównie komputowych Kozaków. Wołodyjowski został ugodzony przez [[kartacz]] w głowę i zginął na miejscu<ref>{{cytuj książkę|imię r=Adam|nazwisko r=Przyboś|tytuł=Polski Słownik Biograficzny|data=1961-1962|strony=351-352|tom=IX|rozdział=Hejking}}</ref>. Jego zwłoki złożono w podziemiach kościoła franciszkanów w Kamieńcu Podolskim<ref>Katarzyna Węglicka ''Wędrówki kresowe'', Wyd. Książka i Wiedza Warszawa 2008</ref>. |
||
Jego żona, [[Krystyna Jeziorkowska]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Kosman|imię=Marceli|autor=[[Marceli Kosman]]|tytuł=Na tropach bohaterów Trylogii|wydawca=[[Książka i Wiedza]]|miejsce=Warszawa|data=1966|seria=Światowid|strony=274 i nn.|rozdział=Państwo Wołodyjowscy}}</ref>, wcześniej trzykrotnie zamężna, po śmierci Wołodyjowskiego wyszła piąty raz za mąż, za pisarza, [[Franciszek Dziewanowski|Franciszka Dziewanowskiego]]. |
Jego żona, [[Krystyna Jeziorkowska]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Kosman|imię=Marceli|autor=[[Marceli Kosman]]|tytuł=Na tropach bohaterów Trylogii|wydawca=[[Książka i Wiedza]]|miejsce=Warszawa|data=1966|seria=Światowid|strony=274 i nn.|rozdział=Państwo Wołodyjowscy}}</ref>, wcześniej trzykrotnie zamężna, po śmierci Wołodyjowskiego wyszła piąty raz za mąż, za pisarza, [[Franciszek Dziewanowski|Franciszka Dziewanowskiego]]. |
||
Wersja z 11:51, 16 cze 2012
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
Jerzy Wołodyjowski (ur. w Makowie na Podolu w 1620, zm. 26 sierpnia 1672 w Kamieńcu Podolskim) – szlachcic polski herbu Korczak, stolnik przemyski, żołnierz i zagończyk, rotmistrz, od 1669 pułkownik, kawalerzysta w chorągwi hetmana Jana Sobieskiego .
Urodził się w rodzinnym majątku w Makowie na Podolu, ok. 15 km na północny wschód od Kamieńca Podolskiego.
Od hetmana Jana Sobieskiego otrzymał stanowisko rotmistrza w twierdzy Kamieniec Podolski. W 1671 r. był komendantem stanicy rycerskiej w Chreptiowie (miejscowość między Kamieńcem a Mohylowem Podolskim).
Zginął 26 sierpnia 1672 w wybuchu prochu w Baszcie Czarnej w Zamku Górnym w Kamieńcu Podolskim bezpośrednio po jej kapitulacji przed oblegającymi ją Turkami. Okoliczności wybuchu nie są jasne, nastąpił on przypadkowo (wg wersji Cypriana Tomaszewicza) lub też spowodowany był przez oficera artylerii fortecznej Hejkinga (wersja Stanisława Makowieckiego), który podpalił 200 beczek prochu i spowodował zniszczenie Zamku Górnego, zabijając przy tym 500 do 800 ludzi, głównie komputowych Kozaków. Wołodyjowski został ugodzony przez kartacz w głowę i zginął na miejscu[1]. Jego zwłoki złożono w podziemiach kościoła franciszkanów w Kamieńcu Podolskim[2].
Jego żona, Krystyna Jeziorkowska[3], wcześniej trzykrotnie zamężna, po śmierci Wołodyjowskiego wyszła piąty raz za mąż, za pisarza, Franciszka Dziewanowskiego.
Na tej postaci jest wzorowany jeden z głównych bohaterów Trylogii Henryka Sienkiewicza, Michał Wołodyjowski.
Od 1955 Polski Związek Szermierczy organizuje coroczny Turniej Pucharu Świata O Szablę Wołodyjowskiego, w którym uczestniczą szabliści z całego świata.
- ↑ Adam Przyboś: Hejking. W: Polski Słownik Biograficzny. T. IX. 1961-1962, s. 351-352.
- ↑ Katarzyna Węglicka Wędrówki kresowe, Wyd. Książka i Wiedza Warszawa 2008
- ↑ Państwo Wołodyjowscy. W: Marceli Kosman: Na tropach bohaterów Trylogii. Warszawa: Książka i Wiedza, 1966, s. 274 i nn., seria: Światowid.