Roch Kossowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
infobox
Linia 1: Linia 1:
{{Szlachcic infobox
[[Plik:POL COA Dołęga.svg|166px|thumb|left|Herb Dołęga]]
|imię = Roch Kossowski
|zdjęcie =
|opis zdjęcia =
|nazwa herbu = Dołęga
|zdjęcie herbu = POL COA Dołęga.svg
|data urodzenia = 1737
|miejsce urodzenia = [[Głogowa]] (prawdopodobnie)
|data śmierci = [[20 października]] [[1813]]
|miejsce śmierci = [[Bełżyce]]
|rodzina = [[Kossowscy (rodzina)|Kossowscy]]
|ojciec = [[Antoni Kossowski]]
|matka = Zuzanna Walewska
|malzonka = Konstancja Łubieńska z Łubnej <br /> Barbara Bielińska h. Junosza
|dzieci = Zofia <br /> Krystyna <br /> Karol Franciszek Antoni <br /> Maurycy Tadeusz Kossowski <br />
|odznaczenia = [[Plik:POL Order Orła Białego BAR.svg|50px|Order Orła Białego]]
|galeria_commons =
}}
'''Roch Kossowski''' herbu [[Dołęga (herb szlachecki)|Dołęga]] (ur. 1737 - zm. 1813), [[podskarbi wielki koronny]].
'''Roch Kossowski''' herbu [[Dołęga (herb szlachecki)|Dołęga]] (ur. 1737 - zm. 1813), [[podskarbi wielki koronny]].


Od 1762 był [[podskarbi nadworny koronny|podskarbim nadwornym koronnym]]. Jako stronnik Czartoryskich posłował na [[sejm konwokacyjny (1764)|sejm konwokacyjny]] 1764. Został prezesem nowo utworzonej [[Komisja Skarbowa Koronna|Komisji Skarbowej Koronnej]]. Był elektorem [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] w [[1764]] roku<ref>Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 116.</ref>. W 1768 roku kupił [[Pałac Przebendowskich w Warszawie]]. Stanisław August Poniatowski zaciągnął u niego pożyczkę w wysokości 145 725 złotych, płatną na 8%. W 1775 spowodował wprowadzenie swojego urzędu w skład [[senat (I Rzeczpospolita)|senatu]]. W latach 1778- 1782 i 1784 - 1786 był członkiem [[Rada Nieustająca|Rady Nieustającej]]. W czasie sejmu 1782 odmówił uznania biskupa krakowskiego [[Kajetan Sołtyk|Kajetana Sołtyka]] za obłąkanego, czego domagał się ambasador rosyjski i król Stanisław August. Poparł dzieło [[Sejm Czteroletni|Sejmu Czteroletniego]]. W 1791 sprzeciwił się zakupieniu ze środków finansowych Rzeczypospolitej budynku ambasady dla misji rosyjskiej. Swoją postawą wzbudził gniew króla, który zaliczył go do największych swoich przeciwników. Jednakże w 1791 został podskarbim wielkim koronnym i wszedł w skład [[Straż Praw|Straży Praw]]. 23 sierpnia 1792 przystąpił do [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]] jako konsyliarz.<ref>Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 131.</ref> 19 kwietnia 1794 złożył akces do [[powstanie kościuszkowskie|insurekcji kościuszkowskiej]].<ref>Akta powstania Kościuszki t. III, Wrocław-Kraków 1955, s. 212.</ref>
Od 1762 był [[podskarbi nadworny koronny|podskarbim nadwornym koronnym]]. Jako stronnik Czartoryskich posłował na [[sejm konwokacyjny (1764)|sejm konwokacyjny]] 1764. Został prezesem nowo utworzonej [[Komisja Skarbowa Koronna|Komisji Skarbowej Koronnej]]. Był elektorem [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] w [[1764]] roku<ref>Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 116.</ref>. W 1768 roku kupił [[Pałac Przebendowskich w Warszawie]]. Stanisław August Poniatowski zaciągnął u niego pożyczkę w wysokości 145 725 złotych, płatną na 8%. W 1775 spowodował wprowadzenie swojego urzędu w skład [[senat (I Rzeczpospolita)|senatu]]. W latach 1778- 1782 i 1784 - 1786 był członkiem [[Rada Nieustająca|Rady Nieustającej]]. W czasie sejmu 1782 odmówił uznania biskupa krakowskiego [[Kajetan Sołtyk|Kajetana Sołtyka]] za obłąkanego, czego domagał się ambasador rosyjski i król Stanisław August. Poparł dzieło [[Sejm Czteroletni|Sejmu Czteroletniego]]. W 1791 sprzeciwił się zakupieniu ze środków finansowych Rzeczypospolitej budynku ambasady dla misji rosyjskiej. Swoją postawą wzbudził gniew króla, który zaliczył go do największych swoich przeciwników. Jednakże w 1791 został podskarbim wielkim koronnym i wszedł w skład [[Straż Praw|Straży Praw]]. 23 sierpnia 1792 przystąpił do [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]] jako konsyliarz.<ref>Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 131.</ref> 19 kwietnia 1794 złożył akces do [[powstanie kościuszkowskie|insurekcji kościuszkowskiej]].<ref>Akta powstania Kościuszki t. III, Wrocław-Kraków 1955, s. 212.</ref>


W 1765 został kawalerem [[Order Świętego Stanisława|Orderu Świętego Stanisława]] <ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 177.</ref>, odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]. <ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, [[2008]], s. 210.</ref>
W 1765 został kawalerem [[Order Świętego Stanisława|Orderu Świętego Stanisława]]<ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 177</ref>, odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, [[2008]], s. 210.</ref>.
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 12:53, 16 gru 2012

Roch Kossowski
Rodzina

Kossowscy

Data i miejsce urodzenia

1737
Głogowa (prawdopodobnie)

Data i miejsce śmierci

20 października 1813
Bełżyce

Ojciec

Antoni Kossowski

Matka

Zuzanna Walewska

Dzieci

Zofia
Krystyna
Karol Franciszek Antoni
Maurycy Tadeusz Kossowski

Odznaczenia
Order Orła Białego

Roch Kossowski herbu Dołęga (ur. 1737 - zm. 1813), podskarbi wielki koronny.

Od 1762 był podskarbim nadwornym koronnym. Jako stronnik Czartoryskich posłował na sejm konwokacyjny 1764. Został prezesem nowo utworzonej Komisji Skarbowej Koronnej. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku[1]. W 1768 roku kupił Pałac Przebendowskich w Warszawie. Stanisław August Poniatowski zaciągnął u niego pożyczkę w wysokości 145 725 złotych, płatną na 8%. W 1775 spowodował wprowadzenie swojego urzędu w skład senatu. W latach 1778- 1782 i 1784 - 1786 był członkiem Rady Nieustającej. W czasie sejmu 1782 odmówił uznania biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka za obłąkanego, czego domagał się ambasador rosyjski i król Stanisław August. Poparł dzieło Sejmu Czteroletniego. W 1791 sprzeciwił się zakupieniu ze środków finansowych Rzeczypospolitej budynku ambasady dla misji rosyjskiej. Swoją postawą wzbudził gniew króla, który zaliczył go do największych swoich przeciwników. Jednakże w 1791 został podskarbim wielkim koronnym i wszedł w skład Straży Praw. 23 sierpnia 1792 przystąpił do konfederacji targowickiej jako konsyliarz.[2] 19 kwietnia 1794 złożył akces do insurekcji kościuszkowskiej.[3]

W 1765 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[4], odznaczony Orderem Orła Białego[5].

  1. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 116.
  2. Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 131.
  3. Akta powstania Kościuszki t. III, Wrocław-Kraków 1955, s. 212.
  4. Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 177
  5. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 210.