Pietniczany: Różnice pomiędzy wersjami

Pietniczany
Piatniczany
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	stryjski
Populacja (2001); • liczba ludności	; 909
Kod pocztowy	82423
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:10, 3 wrz 2013

Pietniczany (ukr. П'ятничани) – wieś na Ukrainie, w rejonie stryjskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 909 mieszkańców.

Za II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Uhersko w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem^[1]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Obecnie na terenie Republiki Ukrainy. W XIX wieku od północnego zachodu istniała niemiecka wieś Muehlbach. Pierwotnie wchodziła w skład dóbr królewskich, przekazana w 1643 r. w dożywocie przez króla Władysława IV stolnikowi lwowskiemu Stanisławowi Kowalskiemu. W 1657 roku przekazana w dożywocie przez króla Jana Kazimierza Mikołajowi Pełczyńskiemu. Od 1830 roku wieś wraz z okolicznymi dobrami została zakupiona na licytacji przez braci Jana i Augusta Czajkowskich. W 2001 roku wieś zamieszkiwało 909 osób.

Zabytki

Wieża przy drodze do Rohatyna z ok. XV/XVI wieku, która prawdopodobnie stanowiła część zamku rodu Sieniawskich. Zbudowano ją z wapienia na planie kwadratu, liczy trzy kondygnacje. W XVII wieku zamek został przekształcony w klasztor bazylianów, który istniał w nim do II poł. XVIII wieku. Rekonstrukcja zwieńczenia wieży oraz palisady została wykonana z inicjatywy Lwowskiej Galerii Obrazów w latach 1990-1991.
Cerkiew św. Paraskewy

↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628

Linki zewnętrzne

Pietniczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 113 .

[1] Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628

[1]

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 {{Miejscowość infobox
  |nazwa                        = Pietniczany
- |nazwa oryginalna             =
+ |nazwa oryginalna             = Piatniczany
  |zdjęcie                      =
  |opis zdjęcia                 =
@@ Linia 27: / Linia 27: @@
 '''Pietniczany''' (ukr. ''П'ятничани'') – wieś na [[Ukraina|Ukrainie]], w [[rejon stryjski|rejonie stryjskim]] [[obwód lwowski|obwodu lwowskiego]]. Wieś liczy 909 mieszkańców.
-Za [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej [[gmina Uhersko|gminy Uhersko]] w [[powiat stryjski|powiecie stryjskim]] w [[województwo stanisławowskie|woj. stanisławowskiem]]<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1934|numer=68|pozycja=628}}</ref>. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]].
+Za [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej [[gmina Uhersko|gminy Uhersko]] w [[powiat stryjski|powiecie stryjskim]] w [[województwo stanisławowskie|woj. stanisławowskiem]]<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1934|numer=68|pozycja=628}}</ref>. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]]. Obecnie na terenie Republiki Ukrainy. W XIX wieku od północnego zachodu istniała niemiecka wieś Muehlbach. Pierwotnie wchodziła w skład dóbr królewskich, przekazana w 1643 r. w dożywocie przez króla Władysława IV [[stolnik]]owi lwowskiemu Stanisławowi Kowalskiemu. W 1657 roku przekazana w dożywocie przez króla Jana Kazimierza Mikołajowi Pełczyńskiemu. Od 1830 roku wieś wraz z okolicznymi dobrami została zakupiona na licytacji przez braci Jana i Augusta Czajkowskich. W 2001 roku wieś zamieszkiwało 909 osób.
+==Zabytki==
+* Wieża przy drodze do [[Rohatyn]]a z ok. XV/XVI wieku, która prawdopodobnie stanowiła część zamku rodu Sieniawskich. Zbudowano ją z wapienia na planie kwadratu, liczy trzy kondygnacje. W XVII wieku zamek został przekształcony w klasztor bazylianów, który istniał w nim do II poł. XVIII wieku. Rekonstrukcja zwieńczenia wieży oraz palisady została wykonana z inicjatywy Lwowskiej Galerii Obrazów w latach 1990-1991.
+* Cerkiew św. Paraskewy
 {{Przypisy}}