Pałac Paca w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 09:51, 1 lip 2014

Pałac Paca-Radziwiłłów – pałac w stylu późnoklasycystycznym znajdujący się w Warszawie przy ul. Miodowej 15.

Historia

Pałac ten został zbudowany w latach 1681-1687 w stylu barokowym na polecenie Dominika Mikołaja Radziwiłła według projektu Tylmana z Gameren. Był własnością rodziny Radziwiłłów do początku XIX wieku (z przerwą w latach 1744-1759 kiedy to należał do biskupa Andrzeja Załuskiego i Józefa, jego brata. Dla nich około 1757 wzniesiono nowe oficyny przy ul. Miodowej według projektu Jakuba Fontany. W latach 1762-1775 pałac był dzierżawiony przez Michała Fryderyka Czartoryskiego).

W pałacu często bywał Stanisław August Poniatowski. 3 listopada 1771, podczas powrotu z tego pałacu na warszawski zamek, został porwany przez konfederatów barskich.

W czasie walk z wojskami rosyjskimi podczas Insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku pałac został częściowo zniszczony. Podczas okupacji pruskiej w latach 1807-1809 w zaniedbanym budynku znajdował się teatr, później zaś koszary wojskowe i lazaret.

W roku 1823 pałac kupił generał Ludwik Michał Pac, dla którego w latach 1824-1828 został przebudowany według projektu Henryka Marconiego w stylu klasycystycznym. W środkowej części architekt umieścił sześciokolumnowy portyk; zbudował także skrzydła boczne i dwupiętrowe pawilony od strony ul. Miodowej, w miejsce wcześniejszych oficyn, połączone przez trójarkadową, półkolistą bramę. Fryz ponad arkadami, przedstawiający Tytusa Kwinkcjusza Flamininusa ogłaszającego wolność greckich miast, został udekorowany płaskorzeźbami Ludwika Kaufmanna. We wnętrzach pałacu urządzono Salę Gotycką i Mauretańską.

Generał Pac wziął udział w powstaniu listopadowym, za co w roku 1835 jego majątek wraz z pałacem został skonfiskowany. Przebudowano jego wnętrza pod kierunkiem Stefana Balińskiego. W latach 1848-1875 mieściła się w tym budynku siedziba Rządu Gubernialnego, a w 1875-1939 – Sąd Okręgowy. W 1825 roku pod kierunkiem architekta Oskara Sosnowskiego przeprowadzono restaurację pałacu, wyburzając XIX-wieczne przybudówki i schody od ogrodu.

Pałac częściowo został zburzony podczas II wojny światowej. Odbudowano go w latach 1948-1951 według projektu Czesława Konopki i Henryka Białobrzeskiego, przy czym elewację od strony dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a elewację ogrodową według zmodyfikowanego oryginalnego barokowego projektu Tylmana z Gameren. Jest obecnie siedzibą Ministerstwa Zdrowia.

Architektura

Przed pałacem znajduje się brama o półkolistym kształcie. Budynek jest utworzony na planie kwadratu, w narożnikach posiada cztery pawilony. Elewacja od strony dziedzińca od ul. Miodowej utrzymana jest w stylu klasycystycznym, natomiast elewacja od strony ogrodu jest barokowa z końca XVII wieku.

Linki zewnętrzne

Architektura przedwojennej Warszawy

Nieprawidłowe parametry: {52|14|49|N|21|0|31|E|region:PL_MZ_type:landmark_scale:1000}

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 '''Pałac Paca-Radziwiłłów''' – pałac w stylu [[Klasycyzm|późnoklasycystycznym]] znajdujący się w [[Warszawa|Warszawie]] przy [[Ulica Miodowa w Warszawie|ul. Miodowej 15]].
+=== Historia ===
-Przed pałacem znajduje się brama o półkolistym kształcie. Budynek jest utworzony na planie kwadratu, w narożnikach posiada cztery pawilony.
+[[Pałac]] ten został zbudowany w latach 1681-1687 w stylu barokowym na polecenie [[Dominik Mikołaj Radziwiłł|Dominika Mikołaja Radziwiłła]] według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]]. Był własnością rodziny [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]] do początku XIX wieku (z przerwą w latach [[1744]]-[[1759]] kiedy to należał do biskupa [[Andrzej Załuski|Andrzeja Załuskiego]] i Józefa, jego brata. Dla nich około [[1757]] wzniesiono nowe oficyny przy ul. Miodowej według projektu [[Jakub Fontana|Jakuba Fontany]]. W latach [[1762]]-[[1775]] pałac był dzierżawiony przez [[Michał Fryderyk Czartoryski|Michała Fryderyka Czartoryskiego]]).
+W pałacu często bywał [[Stanisław August Poniatowski]]. [[3 listopada]] [[1771]], podczas powrotu z tego pałacu na warszawski zamek, został porwany przez [[konfederacja barska|konfederatów barskich]].
-[[Pałac]] ten został wzniesiony pod koniec [[XVII wiek]]u dla księcia [[Dominik Mikołaj Radziwiłł|Dominika Mikołaja Radziwiłła]] według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]]. Był własnością rodziny [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]] do początku XIX wieku (z przerwą w latach [[1744]]-[[1759]] kiedy to należał do biskupa [[Andrzej Załuski|Andrzeja Załuskiego]] i Józefa, jego brata; w latach [[1762]]-[[1775]] był dzierżawiony przez [[Michał Fryderyk Czartoryski|Michała Fryderyka Czartoryskiego]]). Około [[1757]] wzniesiono nowe oficyny przy ul. Miodowej według projektu [[Jakub Fontana|Jakuba Fontany]].
+W czasie walk z wojskami rosyjskimi podczas [[insurekcja warszawska|Insurekcji kościuszkowskiej]] w [[1794]] roku pałac został częściowo zniszczony. Podczas okupacji pruskiej w latach [[1807]]-[[1809]] w zaniedbanym budynku znajdował się teatr, później zaś koszary wojskowe i [[lazaret]].
-W pałacu często bywał [[Stanisław August Poniatowski]]. [[3 listopada]] [[1771]], podczas powrotu z tego pałacu na Zamek, został porwany przez [[konfederacja barska|konfederatów barskich]].
+W roku [[1823]] pałac kupił generał [[Ludwik Michał Pac]], dla którego w latach 1824-1828 został przebudowany według projektu [[Henryk Marconi|Henryka Marconiego]] w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]]. W środkowej części architekt umieścił sześciokolumnowy [[portyk]]; zbudował także skrzydła boczne i dwupiętrowe pawilony od strony ul. Miodowej, w miejsce wcześniejszych oficyn, połączone przez [[arkada|trójarkadową]], półkolistą bramę. [[Fryz]] ponad arkadami, przedstawiający [[Tytus Kwinkcjusz Flamininus|Tytusa Kwinkcjusza Flamininusa]] ogłaszającego wolność greckich miast, został udekorowany płaskorzeźbami [[Ludwik Kaufmann|Ludwika Kaufmanna]]. We wnętrzach pałacu urządzono Salę Gotycką i Mauretańską.
-W czasie [[insurekcja warszawska|insurekcji kościuszkowskiej]] w [[1794]] częściowo zniszczony. Podczas okupacji pruskiej w latach [[1807]]-[[1809]] w zaniedbanym budynku tym znajdował się teatr, później zaś koszary wojskowe i [[lazaret]].
+Generał Pac wziął udział w [[powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]], za co w roku [[1835]] jego majątek wraz z pałacem został skonfiskowany. Przebudowano jego wnętrza pod kierunkiem [[Stefan Baliński (architekt)|Stefana Balińskiego]]. W latach [[1848]]-[[1875]] mieściła się w tym budynku siedziba Rządu Gubernialnego, a w [[1875]]-[[1939]] – Sąd Okręgowy. W 1825 roku pod kierunkiem architekta Oskara Sosnowskiego przeprowadzono restaurację pałacu, wyburzając XIX-wieczne przybudówki i schody od ogrodu.
-W roku [[1825]] pałac kupił generał [[Ludwik Michał Pac]]. Został wtedy przebudowany według projektu [[Henryk Marconi|Henryka Marconiego]] w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]]. W środkowej części architekt umieścił sześciokolumnowy [[portyk]]; zbudował także skrzydła boczne i pawilony od strony ul. Miodowej, w miejsce wcześniejszych oficyn, połączone przez [[arkada|trójarkadową]], półkolistą bramę. [[Fryz]] ponad arkadami, przedstawiający [[Tytus Kwinkcjusz Flamininus|Tytusa Kwinkcjusza Flamininusa]] ogłaszającego wolność greckich miast, został udekorowany płaskorzeźbami [[Ludwik Kaufmann|Ludwika Kaufmanna]]. We wnętrzach pałacu urządzono Salę Gotycką i Mauretańską.
+Pałac częściowo został zburzony podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Odbudowano go w latach [[1948]]-[[1951]] według projektu [[Czesław Konopka|Czesława Konopki]] i [[Henryk Białobrzeski|Henryka Białobrzeskiego]], przy czym elewację od strony dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a elewację ogrodową według zmodyfikowanego oryginalnego barokowego projektu Tylmana z Gameren. Jest obecnie siedzibą [[Ministerstwo Zdrowia|Ministerstwa Zdrowia]].
-Generał Pac wziął udział w [[powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]], za co w roku [[1835]] jego majątek wraz z pałacem został skonfiskowany. Przebudowano jego wnętrza pod kierunkiem [[Stefan Baliński (architekt)|Stefana Balińskiego]]. W latach [[1848]]-[[1875]] mieściła się w tym budynku siedziba Rządu Gubernialnego, a w [[1875]]-[[1939]] – Sąd Okręgowy.
+=== Architektura ===
-Pałac ucierpiał podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Odbudowano go w latach [[1947]]-[[1951]] według projektu [[Czesław Konopka|Czesława Konopki]] i [[Henryk Białobrzeski|Henryka Białobrzeskiego]], przy czym elewację od strony dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a elewację ogrodową według zmodyfikowanego oryginalnego projektu Tylmana z Gameren. Jest obecnie siedzibą [[Ministerstwo Zdrowia|Ministerstwa Zdrowia]].
+Przed pałacem znajduje się brama o półkolistym kształcie. Budynek jest utworzony na planie kwadratu, w narożnikach posiada cztery pawilony. Elewacja od strony dziedzińca od ul. Miodowej utrzymana jest w stylu klasycystycznym, natomiast elewacja od strony ogrodu jest barokowa z końca XVII wieku.
 == Linki zewnętrzne ==