Pałac w Rogalinie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Linia 30: Linia 30:
|www = http://www.mnp.art.pl/oddzialy/palac-w-rogalinie/
|www = http://www.mnp.art.pl/oddzialy/palac-w-rogalinie/
}}
}}
[[Plik:Rogalin, zespół pałacowy, XVIII, XIX.JPG|thumb]]

[[Plik:Rogalin.jpg|thumb|]]
'''Pałac w Rogalinie''' - zabytkowy pałac we wsi [[Rogalin]] w [[województwo wielkopolskie|województwie wielkopolskim]].
'''Pałac w Rogalinie''' - zabytkowy pałac we wsi [[Rogalin]] w [[województwo wielkopolskie|województwie wielkopolskim]].



Wersja z 12:27, 30 maj 2016

Pałac w Rogalinie
Symbol zabytku nr rej. 2494/A z 29.05.1952[1]
Ilustracja
elewacja ogrodowa pałacu
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Rogalin

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

barok, klasycyzm

Położenie na mapie gminy Mosina
Mapa konturowa gminy Mosina, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Rogalinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Rogalinie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Rogalinie”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Rogalinie”
Ziemia52°14′04,49″N 16°55′46,88″E/52,234581 16,929689
Strona internetowa

Pałac w Rogalinie - zabytkowy pałac we wsi Rogalin w województwie wielkopolskim.

Historia pałacu

Pałac w Rogalinie wybudował w latach 1770-1776 Kazimierz Raczyński pełniący funkcję pisarza koronnego, a następnie starosty generalnego Wielkopolski i marszałka nadwornego koronnego. Z jego inicjatywy powstało późnobarokowe założenie pałacowe w typie entre cour et jardin (pomiędzy dziedzińcem, a ogrodem), które przetrwało do dziś w pierwotnym kształcie. Autorem projektu był przypuszczalnie twórca z kręgu saskich architektów działających ówcześnie w Warszawie. W trakcie budowy Kazimierz Raczyński zamówił u Dominika Merliniego i Jana Chrystiana Kamzetzera zrealizowany częściowo klasycystyczny projekt elewacji i wnętrz (sień i schody paradne). Za pałacem rozciąga się ogród francuski z zamykającym go kopcem, z którego dawniej rozpościerał się widok w kierunki rzeki Warty.

W latach 1817-1820 wnuk Kazimierza, Edward Raczyński wzniósł w ogrodzie kościół-mauzoleum pod wezwaniem św. Marcelina wzorowany na rzymskiej świątyni maison carree w Nimes we Francji oraz poszerzył założenie o park krajobrazowy. W pałacu z kolei przebudował salę balową na neogotycką zbrojownię mającą sławić dawne dokonania militarne Polaków. W 2 połowie XIX wieku powstała obecna forma dziedzińca, z gazonem i alejami kasztanowymi.

W końcu XIX wieku Edward Aleksander Raczyński i jego żona Róża z Potockich, przeprowadzili remont pałacu przekształcając dawną barokową salę jadalną na neobarokową bibliotekę projektu Zygmunta Hendla. W 1910 roku powstał budynek galerii, w którym umieszczono publiczności kolekcję malarstwa europejskiego i polskiego przełomu XIX i XX wieku, uznawaną przed II Wojną Światową za najlepszy zbiór malarstwa współczesnego na ziemiach polskich[2].

Galeria obrazów

Galeria malarstwa mieszcząca się w budynku z 1910 roku zawiera zbiory gromadzone przez czterdzieści lat przez Edwarda Raczyńskiego i zgodnie z jego wolą udostępnia dla zwiedzających około 250 z ponad 300 prac ocalałych z pierwotnego zbioru. Galeria ma w swoich zbiorach prace takich artystów jak: Jan Matejko, Jacek Malczewski, Stanisław Wyspiański, Julian Fałat, Olga Boznańska, Leon Wyczółkowski, Aleksander Gierymski, Wlastimil Hofman, Maurice Chabas, Albert Besnard, Paul Delaroche. Galeria stanowi oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu.

Kościół św. Marcelina i Mauzoleum Raczyńskich

Kościół ukończony w 1820 roku nosi wezwanie św. Marcelina na cześć Marcelina Lubomirskiego, kuzyna fundatora, poległego podczas oblężenia Sandomierza w 1807 roku. Wzorem dla kościoła była świątynia rzymska z I w. p.n.e. w Nimes, we Francji. Kościół ma dwie kondygnacje. Górna pełniła funkcję kaplicy pałacowej i wyposażono ją w ołtarz z 1832 roku wraz z antepedium projektu Franciszka Lanciego. Po lewej stronie znajduje się płaskorzeźba z marmuru z 1880 roku przedstawiająca Marię z Krasińskich Raczyńską, pierwszą żonę Edwarda Aleksandra, z dwojgiem dzieci.

Dolna część kościoła pełni rolę mauzoleum rodu Raczyńskich. Spoczywa w nim m.in. ciało hrabiego Edwarda Bernarda Raczyńskiego, który w latach 1979-1986 był prezydentem RP na uchodźstwie. Spoczywa tam także Konstancja i Roger Raczyńscy oraz serce fundatora świątyni Edwarda Raczyńskiego[3].