Bawarowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Władzę książęcą sprawowała dynastia [[Agilolfingowie|Agilolfingów]], która próbowała utrzymać niezależność wobec Franków, m.in. dzięki związkom z Longobardami. Pierwszym znanym władcą był Garibald (Heribald) I, panujący w latach 548(?)–590. Zamierzenia mające na celu zachowanie suwerenności zakończyły się fiaskiem w [[788]] roku, gdy [[Tassilo III]] zmuszony był przekazać władzę Karolowi Wielkiemu. Rekompensatą za to była możliwość ekspansji osadniczej na wschód od [[Aniza|Anizy]] (w związku z likwidacja państwa [[Awarowie|Awarów]]). |
Władzę książęcą sprawowała dynastia [[Agilolfingowie|Agilolfingów]], która próbowała utrzymać niezależność wobec Franków, m.in. dzięki związkom z Longobardami. Pierwszym znanym władcą był Garibald (Heribald) I, panujący w latach 548(?)–590. Zamierzenia mające na celu zachowanie suwerenności zakończyły się fiaskiem w [[788]] roku, gdy [[Tassilo III]] zmuszony był przekazać władzę Karolowi Wielkiemu. Rekompensatą za to była możliwość ekspansji osadniczej na wschód od [[Aniza|Anizy]] (w związku z likwidacja państwa [[Awarowie|Awarów]]). |
||
Po tym gdy w [[VIII wiek]]u weszli w skład [[Państwo wschodniofrankijskie|państwa Franków]], później w wyniku [[traktat w Verdun|traktatu w Verdun]] w 843 roku włączono ich do dziedziny [[Ludwik II Niemiecki|Ludwika Niemieckiego]], która rozciągała się ona mniej więcej między [[Łaba|Łabą]] a [[Ren]]em. W 907 roku władzę przejęła miejscowa dynastia [[Luitpoldingowie|Luitpoldingów]] (907–947 i krótko 983–985). W roku [[911]] kraina Bajuwarów stała się jednym z pięciu księstw, na które podzieliło się to państwo – Bawarią (oprócz niej powstały jeszcze [[Księstwo Saksonii|Saksonia]], [[Szwabia]], [[Frankonia]] i [[Lotaryngia]]). |
Po tym gdy w [[VIII wiek]]u weszli w skład [[Państwo wschodniofrankijskie|państwa Franków]], później w wyniku [[traktat w Verdun|traktatu w Verdun]] w 843 roku włączono ich do dziedziny [[Ludwik II Niemiecki|Ludwika Niemieckiego]], która rozciągała się ona mniej więcej między [[Łaba|Łabą]] a [[Ren]]em. W 907 roku władzę przejęła miejscowa dynastia [[Luitpoldingowie|Luitpoldingów]] (907–947 i krótko 983–985). W roku [[911]] kraina Bajuwarów stała się jednym z pięciu księstw, na które podzieliło się to państwo – Bawarią (oprócz niej powstały jeszcze [[Księstwo Saksonii|Saksonia]], [[Szwabia]], [[Frankonia]] i [[Lotaryngia]]). W 948 roku władcą został przedstawiciel dynastii saskiej [[Henryk I Ludolfing]], który pojął za żonę córkę [[Arnulf (książę Bawarii)|Arnulfa]], władcy z dynastii Luidpoldingów. |
||
Kultura materialna Bajuwarów nie odbiegała od innych ówczesnych ludów germańskich. Wyróżniało ich częste stosowanie krótkiego miecza (sax), a w stroju kobiecym zwłaszcza w wieku VII duże znaczenie miały ozdoby głowy, a w męskim okuć pasa z przedstawieniami twarzy ludzkiej (znane i u Alamanów). |
Kultura materialna Bajuwarów nie odbiegała od innych ówczesnych ludów germańskich. Wyróżniało ich częste stosowanie krótkiego miecza (sax), a w stroju kobiecym zwłaszcza w wieku VII duże znaczenie miały ozdoby głowy, a w męskim okuć pasa z przedstawieniami twarzy ludzkiej (znane i u Alamanów). |
Wersja z 12:01, 28 cze 2016
Bawarowie (inaczej Bajuwarowie) – jeden z ludów germańskich, zamieszkujący od V w. tereny dzisiejszej Bawarii, czyli obszary dawniejszych rzymskich prowincji Noricum i wschodniej Recji.
Wg jednej z teorii wcześniej byli znani jako Markomanowie i zamieszkiwali Kotlinę Czeską czyli Boiohaemum[1]. Wg innej teorii do powstania Bawarów przyczyniło się kilka ludów zasiedlających od strony Czech obszar rzymskiej prowincji Recja II (Raetia Secunda), w tym podkreśla się rolę Turyngów i części Longobardów.
Władzę książęcą sprawowała dynastia Agilolfingów, która próbowała utrzymać niezależność wobec Franków, m.in. dzięki związkom z Longobardami. Pierwszym znanym władcą był Garibald (Heribald) I, panujący w latach 548(?)–590. Zamierzenia mające na celu zachowanie suwerenności zakończyły się fiaskiem w 788 roku, gdy Tassilo III zmuszony był przekazać władzę Karolowi Wielkiemu. Rekompensatą za to była możliwość ekspansji osadniczej na wschód od Anizy (w związku z likwidacja państwa Awarów).
Po tym gdy w VIII wieku weszli w skład państwa Franków, później w wyniku traktatu w Verdun w 843 roku włączono ich do dziedziny Ludwika Niemieckiego, która rozciągała się ona mniej więcej między Łabą a Renem. W 907 roku władzę przejęła miejscowa dynastia Luitpoldingów (907–947 i krótko 983–985). W roku 911 kraina Bajuwarów stała się jednym z pięciu księstw, na które podzieliło się to państwo – Bawarią (oprócz niej powstały jeszcze Saksonia, Szwabia, Frankonia i Lotaryngia). W 948 roku władcą został przedstawiciel dynastii saskiej Henryk I Ludolfing, który pojął za żonę córkę Arnulfa, władcy z dynastii Luidpoldingów.
Kultura materialna Bajuwarów nie odbiegała od innych ówczesnych ludów germańskich. Wyróżniało ich częste stosowanie krótkiego miecza (sax), a w stroju kobiecym zwłaszcza w wieku VII duże znaczenie miały ozdoby głowy, a w męskim okuć pasa z przedstawieniami twarzy ludzkiej (znane i u Alamanów).
Czołową postacią życia kulturalnego Bajuwarów w VIII w. jest Arbeo z Freising autor żywotów św. Korbiniana i św. Emmerama[2].
Bibliografia
- Brigitte Haas-Gebhard: Die Baiuvaren: Archäologie und Geschichte, Regensburg 2013, ISBN 3-7917-2482-7.
- Wilhelm Störmer: Die Baiuwaren. C. H. Beck, München 2002, ISBN 3-406-47981-2.
Zobacz też
- ↑ Adam Ziółkowski: Historia Powszechna. Starożytność, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, s. 1030
- ↑ http://portalwiedzy.onet.pl/55049,,,,bawarowie,haslo.html