Przejdź do zawartości

Katarzyna Bonda: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m usunięcie martwych linków, usunięcie zdublikowanego linku
mNie podano opisu zmian
Linia 43: Linia 43:
* ''Zbrodnia niedoskonała'' (2008){{r|lc}}
* ''Zbrodnia niedoskonała'' (2008){{r|lc}}
* ''Tylko martwi nie kłamią'' (2010){{r|lc}}
* ''Tylko martwi nie kłamią'' (2010){{r|lc}}
* ''Dziewiąta runa'' (2011), zmienione wydanie ''Sprawy Niny Frank''{{r|mdp|9runa_em|9runa_kb}}
* ''Dziewiąta runa'' (2011), zmienione wydanie ''Sprawy Niny Frank''{{r|9runa_em|9runa_kb}}
* ''Florystka'' (2012)
* ''Florystka'' (2012)
* ''Cztery żywioły Saszy Załuskiej'' (tetralogia kryminalna){{r|oku_lc}}
* ''Cztery żywioły Saszy Załuskiej'' (tetralogia kryminalna){{r|oku_lc}}

Wersja z 14:48, 6 sie 2016

Szablon:Pisarz infobox Katarzyna Bonda (ur. 1977 w Hajnówce) – polska pisarka i dokumentalistka, dziennikarka oraz scenarzystka zajmująca się tematyką kryminalną.

Życiorys

Urodziła się w 1977 w rodzinie o korzeniach białoruskich[1]. W swym mieście rodzinnym ukończyła szkołę podstawową oraz Liceum Ogólnokształcące z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego. W czasie nauki w szkole średniej zainteresowała się dziennikarstwem i w następnych latach pisała do lokalnych czasopism. W latach 1998–2004 studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim[2]. Ukończyła też studia na kierunku scenopisarstwo w PWSFTviT. Następnie przez 12 lat pracowała jako dziennikarka w redakcjach, m.in.: „Super Expressu”, „Newsweeka”, „Wprost[3], TVP S.A., „Miesięcznika Zdrowie”, „Naj”, „Expressu Wieczornego” i „Kuriera Podlaskiego”. Wykłada w szkole kreatywnego pisania w Warszawie, a także utworzyła własną szkołę i portal o pisaniu.

W 2007 zadebiutowała powieścią kryminalną Sprawa Niny Frank, która zdobyła uznanie i została nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru[3], a przez wydawnictwo Media Express została wyróżniona nagrodą Debiut Roku. Okularnik zdobył tytuł Bestsellera Empiku 2015 w kategorii literatura polska[4].

Do polskiej powieści kryminalnej autorka wprowadziła nowy typ detektywa, którym jest psycholog policyjny Hubert Meyer. Postać ta występuje w powieściach: Sprawa Niny Frank (2007), Tylko martwi nie kłamią (2010) i Florystce (2012) oraz epizodycznie w Okularniku (2015). Napisała także dokumenty kryminalne Polskie morderczynie (2008) i Zbrodnia niedoskonała (2009, z Bogdanem Lachem).

Była związana z fotografem Piotrem Sadurskim, z którym ma córkę Ninę, a następnie z literaturoznawcą i pisarzem Mariuszem Czubajem.

Mieszka w Warszawie, na Woli.

Twórczość

  • Sprawa Niny Frank (2007)[3]
  • Polskie morderczynie (2008)[3]
  • Zbrodnia niedoskonała (2008)[3]
  • Tylko martwi nie kłamią (2010)[3]
  • Dziewiąta runa (2011), zmienione wydanie Sprawy Niny Frank[5][6]
  • Florystka (2012)
  • Cztery żywioły Saszy Załuskiej (tetralogia kryminalna)[7]
  • Pochłaniacz (2014)[8]
  • Okularnik (2015)[7]
  • Lampiony (w przygotowaniu)
  • Czerwony pająk (w przygotowaniu)
  1. Paweł Smoleński. Katarzyna Bonda. My ze spalonych wsi [ROZMOWA]. „wyborcza.pl”, luty 2016. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2016-03-08]. 
  2. Ryszard Pater (red.): Encyklopedia Hajnówki. s. 14. [dostęp 2014-11-18]. (pol.).
  3. a b c d e f Katarzyna Bonda. Lubimyczytać.pl Sp. z o.o.. [dostęp 2014-06-01]. (pol.).
  4. Bestsellery Empiku 2015 przyznane [online], www.wirtualnywydawca.pl, 17 lutego 2016 [dostęp 2016-02-22].
  5. Dziewiąta runa. Empik. [dostęp 2015-06-15]. (pol.).
  6. Nowa odsłona „Sprawy Niny Frank”, czyli „Dziewiąta runa”. [dostęp 2015-06-15]. (pol.).
  7. a b Okularnik - Katarzyna Bonda. Lubimyczytać.pl Sp. z o.o.. [dostęp 2015-06-15]. (pol.).
  8. Królowa polskiego kryminału w Odwachu. EVOPRESS spółka z o.o.. [dostęp 2014-06-01]. (pol.).
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Linki zewnętrzne