Stary Zamek w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
Powrót do świetności zamku górnego nastąpił w czasach panowania króla [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], który w trakcie wojen z Moskwą w latach 1576-1582 uczynił z zamku swoją główną rezydencję. Z inicjatywy Batorego zamek został przebudowany około 1580 roku w stylu [[renesans]]owym przez włoskiego architekta [[Scoto z Parmy]]. Król Stefan Batory zmarł na zamku w Grodnie 12 grudnia w 1586 roku. |
Powrót do świetności zamku górnego nastąpił w czasach panowania króla [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], który w trakcie wojen z Moskwą w latach 1576-1582 uczynił z zamku swoją główną rezydencję. Z inicjatywy Batorego zamek został przebudowany około 1580 roku w stylu [[renesans]]owym przez włoskiego architekta [[Scoto z Parmy]]. Król Stefan Batory zmarł na zamku w Grodnie 12 grudnia w 1586 roku. |
||
W [[1655]] roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie pod dowództwem Chowańskiego. W latach 70. XVII wieku odbudował go [[kanclerz wielki litewski]] i starosta grodzieński [[Krzysztof Zygmunt Pac]]. Od [[1678]] roku odbywał się w nim co trzeci [[sejm walny|sejm]] zwyczajny Rzeczypospolitej. |
W [[1655]] roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie pod dowództwem Chowańskiego. W latach 70. XVII wieku odbudował go [[kanclerz wielki litewski]] i starosta grodzieński [[Krzysztof Zygmunt Pac]]. Od [[1678]] roku odbywał się w nim co trzeci [[sejm walny|sejm]] zwyczajny Rzeczypospolitej, na którego potrzeby wzniesiono przy murze od strony Niemna specjalny budynek sejmowy. |
||
W [[1708]] roku zamek został zniszczony przez szwedzkie wojska Karola XII czasie [[III wojna północna|III wojny północnej]] i nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. |
W [[1708]] roku zamek został zniszczony przez szwedzkie wojska Karola XII czasie [[III wojna północna|III wojny północnej]] i nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. Obiekt w 1729 roku był opisywany jako ruina. W związku z tym, że stary zamek był zrujnowany, król [[August III Sas]] na potrzeby reprezentacyjne wybudował na sąsiednim wzgórzu '''[[Nowy Zamek w Grodnie|Nowy Zamek]]'''. W związku z tym Stary Zamek w [[XVIII wiek]]u pozostawał ruiną. |
||
W [[XIX wiek]]u stary zamek został przebudowany na koszary [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskiej armii]]. Wtedy też |
W [[XIX wiek]]u stary zamek został przebudowany na koszary [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskiej armii]]. Wtedy też zamek utracił swoje walory architektoniczne i przekształceniu uległy wnętrza. |
||
Po odzyskaniu przez Polskę Grodna w 1919 roku, stary zamek został przystosowany do pełnienia funkcji muzealnych – jego twórcą i kustoszem był [[Józef Jodkowski]] (1890–1950), |
Po odzyskaniu przez Polskę Grodna w 1919 roku, stary zamek został przystosowany do pełnienia funkcji muzealnych – jego twórcą i kustoszem był [[Józef Jodkowski]] (1890–1950), miłośnik miasta, historyk i archeolog, autor wielu prac o Grodnie i ziemi grodzieńskiej. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] większość zbiorów zgromadzonych na zamku uległo rozkradzeniu. Zachował się jednak m.in. oryginalny testament [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]] z 1817 roku, który prezentowany jest obecnie w muzeum<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Sobecki | imię = Michał | tytuł = Kultura symboliczna a tożsamość | miejsce = Białystok | data = 2007 | isbn = 978-83-89190-99-4| wydawca = Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie | strony = 166}}</ref> |
||
Na początku XXI wieku powstały plany przebudowy istniejących budynków zamkowych w stylistyce największej świetności zamku w końcu XVI wieku, czyli z czasów panowania Stefana Batorego<ref>[http://kamunikat.h2.pl/7932.html Як можа выглядаць адноўлены Стары замак у Горадні – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка КАМУНІКАТ.org<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>. |
|||
<gallery widths="170" heights="170"> |
<gallery widths="170" heights="170"> |
Wersja z 22:55, 13 mar 2017
Stary Zamek w Grodnie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ważniejsze przebudowy |
lata 80. XVI w. |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Grodna Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Strona internetowa |
Stary Zamek – zamek królewski w Grodnie, miejsce sejmów walnych I Rzeczypospolitej. Miejsce śmierci królów Polski: Kazimierza Jagiellończyka i Stefana Batorego, a także patrona Rzeczypospolitej św. Kazimierza.
Historia
Pierwszy drewniany gród istniał tu w czasach panowania książąt ruskich, co po raz pierwszy wzmiankowano w 1128 roku[1]. W obrębie wałów wzniesiono murowaną cerkiew (tzw. Dolna świątynia), którą datuje się na 2 połowę XII wieku[2] . Najpóźniej w 1253 roku Grodno przeszło we władanie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pod koniec XIII wieku lub w 1 ćw. XIV wieku na dziedzińcu zbudowano z cegły gotyckiej kaplicę zamkową na planie kwadratu o boku 9 m (tzw. Górna świątynia)[2]. W 1277 roku wzmiankowano istnienie na terenie grodu murowanej wieży stołpu, będącej miejscem ostatecznej ochrony obrońców w razie oblężenia. Gród ten został zdobyty i zniszczony przez Krzyżaków w latach 1284 i 1295. Po 1385 roku Jagiełło przekazał gród księciu Witoldowi. Po tym, gdy Witold w 1389 roku zdradził Jagiełłę i uciekł do Krzyżaków, w kwietniu 1390 roku gród został zdobyty przez wojska Jagiełły. W 1392 i 1393 roku gród ponownie oblegali Krzyżacy. Gdy na mocy Ugody w Ostrowie Witold pochodził się z Jagiełłą, w 1393 roku gród ponownie objął Witold. Gród spłonął w 1398 w związku z czym Witold wybudował tym razem w tym samym miejscu murowany zamek gotycki z pięcioma basztami i łączącymi je murami o grubości 3 metrów. Z tego założenia zachowały się do dzisiaj jedynie fragmenty. Zamek ten wytrzymał oblężenie Krzyżaków w 1402 roku. W tym też czasie zbudowano Zamek Dolny (w miejscu dzisiejszego Nowego Zamku).
W XV wieku na Zamku Dolnym powstał Dom Królewski (tzw. Domus Regia), który stał się główną rezydencją królewską. W 1445 roku wielki książę litewski Kazimierz IV Jagiellończyk przyjął w nim poselstwo koronne, oferujące mu koronę Królestwa Polskiego. Król zmarł na zamku w 1492 roku. Na zamku w Grodnie mieszkał i zmarł w 1483 roku także syn króla Kazimierza – święty Kazimierz.
Powrót do świetności zamku górnego nastąpił w czasach panowania króla Stefana Batorego, który w trakcie wojen z Moskwą w latach 1576-1582 uczynił z zamku swoją główną rezydencję. Z inicjatywy Batorego zamek został przebudowany około 1580 roku w stylu renesansowym przez włoskiego architekta Scoto z Parmy. Król Stefan Batory zmarł na zamku w Grodnie 12 grudnia w 1586 roku.
W 1655 roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie pod dowództwem Chowańskiego. W latach 70. XVII wieku odbudował go kanclerz wielki litewski i starosta grodzieński Krzysztof Zygmunt Pac. Od 1678 roku odbywał się w nim co trzeci sejm zwyczajny Rzeczypospolitej, na którego potrzeby wzniesiono przy murze od strony Niemna specjalny budynek sejmowy.
W 1708 roku zamek został zniszczony przez szwedzkie wojska Karola XII czasie III wojny północnej i nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. Obiekt w 1729 roku był opisywany jako ruina. W związku z tym, że stary zamek był zrujnowany, król August III Sas na potrzeby reprezentacyjne wybudował na sąsiednim wzgórzu Nowy Zamek. W związku z tym Stary Zamek w XVIII wieku pozostawał ruiną.
W XIX wieku stary zamek został przebudowany na koszary rosyjskiej armii. Wtedy też zamek utracił swoje walory architektoniczne i przekształceniu uległy wnętrza.
Po odzyskaniu przez Polskę Grodna w 1919 roku, stary zamek został przystosowany do pełnienia funkcji muzealnych – jego twórcą i kustoszem był Józef Jodkowski (1890–1950), miłośnik miasta, historyk i archeolog, autor wielu prac o Grodnie i ziemi grodzieńskiej. W czasie II wojny światowej większość zbiorów zgromadzonych na zamku uległo rozkradzeniu. Zachował się jednak m.in. oryginalny testament Tadeusza Kościuszki z 1817 roku, który prezentowany jest obecnie w muzeum[3]
Na początku XXI wieku powstały plany przebudowy istniejących budynków zamkowych w stylistyce największej świetności zamku w końcu XVI wieku, czyli z czasów panowania Stefana Batorego[4].
-
Fragment widoku Grodna - po lewej stronie Stary Zamek, po prawej gotycki Domus Regia z XV wieku na terenie obecnego Zamku Nowego
-
Zamek za panowania Stefana Batorego
Zobacz też
- ↑ Tadeusz Polak, Zamki na Kresach, wyd. Pagina, Warszawa 1997, s.151, ISBN 83-86351-11-X
- ↑ a b Kościoły i Klasztory Grodna (1), [w:] Maria Kałamajska-Saeed , Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego tom IV/1, [w:] Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej na Ziemiach Wschodnich Dawnej Rzeczpospolitej, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, 2012, s. 8, ISBN 978-83-89273-98-7 .
- ↑ Michał Sobecki: Kultura symboliczna a tożsamość. Białystok: Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie, 2007, s. 166. ISBN 978-83-89190-99-4.
- ↑ Як можа выглядаць адноўлены Стары замак у Горадні – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка КАМУНІКАТ.org.
Bibliografia
- Grodno: miasto nad Niemnem, Kraków 2005, ISBN 83-89676-33-8