Stary Zamek w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 40: Linia 40:
Powrót do świetności zamku górnego nastąpił w czasach panowania króla [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], który w trakcie wojen z Moskwą w latach 1576-1582 uczynił z zamku swoją główną rezydencję. Z inicjatywy Batorego zamek został przebudowany około 1580 roku w stylu [[renesans]]owym przez włoskiego architekta [[Scoto z Parmy]]. Król Stefan Batory zmarł na zamku w Grodnie 12 grudnia w 1586 roku.
Powrót do świetności zamku górnego nastąpił w czasach panowania króla [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], który w trakcie wojen z Moskwą w latach 1576-1582 uczynił z zamku swoją główną rezydencję. Z inicjatywy Batorego zamek został przebudowany około 1580 roku w stylu [[renesans]]owym przez włoskiego architekta [[Scoto z Parmy]]. Król Stefan Batory zmarł na zamku w Grodnie 12 grudnia w 1586 roku.


W [[1655]] roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie pod dowództwem Chowańskiego. W latach 70. XVII wieku odbudował go [[kanclerz wielki litewski]] i starosta grodzieński [[Krzysztof Zygmunt Pac]]. Od [[1678]] roku odbywał się w nim co trzeci [[sejm walny|sejm]] zwyczajny Rzeczypospolitej.
W [[1655]] roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie pod dowództwem Chowańskiego. W latach 70. XVII wieku odbudował go [[kanclerz wielki litewski]] i starosta grodzieński [[Krzysztof Zygmunt Pac]]. Od [[1678]] roku odbywał się w nim co trzeci [[sejm walny|sejm]] zwyczajny Rzeczypospolitej, na którego potrzeby wzniesiono przy murze od strony Niemna specjalny budynek sejmowy.


W [[1708]] roku zamek został zniszczony przez szwedzkie wojska Karola XII czasie [[III wojna północna|III wojny północnej]] i nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. W 1729 roku był opisywany jako ruina. W związku z tym, że stary zamek był zrujnowany, król [[August III Sas]] na potrzeby reprezentacyjne wybudował na sąsiednim wzgórzu '''[[Nowy Zamek w Grodnie|Nowy Zamek]]'''. W związku z tym Stary Zamek w [[XVIII wiek]]u pozostawał ruiną.
W [[1708]] roku zamek został zniszczony przez szwedzkie wojska Karola XII czasie [[III wojna północna|III wojny północnej]] i nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. Obiekt w 1729 roku był opisywany jako ruina. W związku z tym, że stary zamek był zrujnowany, król [[August III Sas]] na potrzeby reprezentacyjne wybudował na sąsiednim wzgórzu '''[[Nowy Zamek w Grodnie|Nowy Zamek]]'''. W związku z tym Stary Zamek w [[XVIII wiek]]u pozostawał ruiną.


W [[XIX wiek]]u stary zamek został przebudowany na koszary [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskiej armii]]. Wtedy też rozebrano trzecią kondygnację oraz przebudowano m.in. dawną salę sejmową i izbę poselską.
W [[XIX wiek]]u stary zamek został przebudowany na koszary [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskiej armii]]. Wtedy też zamek utracił swoje walory architektoniczne i przekształceniu uległy wnętrza.


Po odzyskaniu przez Polskę Grodna w 1919 roku, stary zamek został przystosowany do pełnienia funkcji muzealnych – jego twórcą i kustoszem był [[Józef Jodkowski]] (1890–1950), polski archeolog, autor wielu prac o Grodnie i ziemi grodzieńskiej. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] większość zbiorów zgromadzonych na zamku uległo rozkradzeniu. Zachował się jednak m.in. oryginalny testament [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]] z 1817 roku, prezentowany w muzeum<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Sobecki | imię = Michał | tytuł = Kultura symboliczna a tożsamość | miejsce = Białystok | data = 2007 | isbn = 978-83-89190-99-4| wydawca = Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie | strony = 166}}</ref>
Po odzyskaniu przez Polskę Grodna w 1919 roku, stary zamek został przystosowany do pełnienia funkcji muzealnych – jego twórcą i kustoszem był [[Józef Jodkowski]] (1890–1950), miłośnik miasta, historyk i archeolog, autor wielu prac o Grodnie i ziemi grodzieńskiej. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] większość zbiorów zgromadzonych na zamku uległo rozkradzeniu. Zachował się jednak m.in. oryginalny testament [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]] z 1817 roku, który prezentowany jest obecnie w muzeum<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Sobecki | imię = Michał | tytuł = Kultura symboliczna a tożsamość | miejsce = Białystok | data = 2007 | isbn = 978-83-89190-99-4| wydawca = Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie | strony = 166}}</ref>


Obecnie istnieją plany odbudowy zamku w formie z czasów panowania Stefana Batorego<ref>[http://kamunikat.h2.pl/7932.html Як можа выглядаць адноўлены Стары замак у Горадні – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка КАМУНІКАТ.org<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>.
Na początku XXI wieku powstały plany przebudowy istniejących budynków zamkowych w stylistyce największej świetności zamku w końcu XVI wieku, czyli z czasów panowania Stefana Batorego<ref>[http://kamunikat.h2.pl/7932.html Як можа выглядаць адноўлены Стары замак у Горадні – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка КАМУНІКАТ.org<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>.


<gallery widths="170" heights="170">
<gallery widths="170" heights="170">

Wersja z 22:55, 13 mar 2017

Stary Zamek w Grodnie
Ilustracja
Stary Zamek w Grodnie
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Grodno

Typ budynku

zamek rezydencyjny

Styl architektoniczny

manierystyczny

Architekt

Scoto z Parmy

Rozpoczęcie budowy

1398

Ważniejsze przebudowy

lata 80. XVI w.

Pierwszy właściciel

Stefan Batory

Położenie na mapie Grodna
Mapa konturowa Grodna
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

Stary Zamek – zamek królewski w Grodnie, miejsce sejmów walnych I Rzeczypospolitej. Miejsce śmierci królów Polski: Kazimierza Jagiellończyka i Stefana Batorego, a także patrona Rzeczypospolitej św. Kazimierza.

Historia

Pierwszy drewniany gród istniał tu w czasach panowania książąt ruskich, co po raz pierwszy wzmiankowano w 1128 roku[1]. W obrębie wałów wzniesiono murowaną cerkiew (tzw. Dolna świątynia), którą datuje się na 2 połowę XII wieku[2] . Najpóźniej w 1253 roku Grodno przeszło we władanie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pod koniec XIII wieku lub w 1 ćw. XIV wieku na dziedzińcu zbudowano z cegły gotyckiej kaplicę zamkową na planie kwadratu o boku 9 m (tzw. Górna świątynia)[2]. W 1277 roku wzmiankowano istnienie na terenie grodu murowanej wieży stołpu, będącej miejscem ostatecznej ochrony obrońców w razie oblężenia. Gród ten został zdobyty i zniszczony przez Krzyżaków w latach 1284 i 1295. Po 1385 roku Jagiełło przekazał gród księciu Witoldowi. Po tym, gdy Witold w 1389 roku zdradził Jagiełłę i uciekł do Krzyżaków, w kwietniu 1390 roku gród został zdobyty przez wojska Jagiełły. W 1392 i 1393 roku gród ponownie oblegali Krzyżacy. Gdy na mocy Ugody w Ostrowie Witold pochodził się z Jagiełłą, w 1393 roku gród ponownie objął Witold. Gród spłonął w 1398 w związku z czym Witold wybudował tym razem w tym samym miejscu murowany zamek gotycki z pięcioma basztami i łączącymi je murami o grubości 3 metrów. Z tego założenia zachowały się do dzisiaj jedynie fragmenty. Zamek ten wytrzymał oblężenie Krzyżaków w 1402 roku. W tym też czasie zbudowano Zamek Dolny (w miejscu dzisiejszego Nowego Zamku).

W XV wieku na Zamku Dolnym powstał Dom Królewski (tzw. Domus Regia), który stał się główną rezydencją królewską. W 1445 roku wielki książę litewski Kazimierz IV Jagiellończyk przyjął w nim poselstwo koronne, oferujące mu koronę Królestwa Polskiego. Król zmarł na zamku w 1492 roku. Na zamku w Grodnie mieszkał i zmarł w 1483 roku także syn króla Kazimierza – święty Kazimierz.

Powrót do świetności zamku górnego nastąpił w czasach panowania króla Stefana Batorego, który w trakcie wojen z Moskwą w latach 1576-1582 uczynił z zamku swoją główną rezydencję. Z inicjatywy Batorego zamek został przebudowany około 1580 roku w stylu renesansowym przez włoskiego architekta Scoto z Parmy. Król Stefan Batory zmarł na zamku w Grodnie 12 grudnia w 1586 roku.

W 1655 roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie pod dowództwem Chowańskiego. W latach 70. XVII wieku odbudował go kanclerz wielki litewski i starosta grodzieński Krzysztof Zygmunt Pac. Od 1678 roku odbywał się w nim co trzeci sejm zwyczajny Rzeczypospolitej, na którego potrzeby wzniesiono przy murze od strony Niemna specjalny budynek sejmowy.

W 1708 roku zamek został zniszczony przez szwedzkie wojska Karola XII czasie III wojny północnej i nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. Obiekt w 1729 roku był opisywany jako ruina. W związku z tym, że stary zamek był zrujnowany, król August III Sas na potrzeby reprezentacyjne wybudował na sąsiednim wzgórzu Nowy Zamek. W związku z tym Stary Zamek w XVIII wieku pozostawał ruiną.

W XIX wieku stary zamek został przebudowany na koszary rosyjskiej armii. Wtedy też zamek utracił swoje walory architektoniczne i przekształceniu uległy wnętrza.

Po odzyskaniu przez Polskę Grodna w 1919 roku, stary zamek został przystosowany do pełnienia funkcji muzealnych – jego twórcą i kustoszem był Józef Jodkowski (1890–1950), miłośnik miasta, historyk i archeolog, autor wielu prac o Grodnie i ziemi grodzieńskiej. W czasie II wojny światowej większość zbiorów zgromadzonych na zamku uległo rozkradzeniu. Zachował się jednak m.in. oryginalny testament Tadeusza Kościuszki z 1817 roku, który prezentowany jest obecnie w muzeum[3]

Na początku XXI wieku powstały plany przebudowy istniejących budynków zamkowych w stylistyce największej świetności zamku w końcu XVI wieku, czyli z czasów panowania Stefana Batorego[4].

Zobacz też

  1. Tadeusz Polak, Zamki na Kresach, wyd. Pagina, Warszawa 1997, s.151, ISBN 83-86351-11-X
  2. a b Kościoły i Klasztory Grodna (1), [w:] Maria Kałamajska-Saeed, Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego tom IV/1, [w:] Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej na Ziemiach Wschodnich Dawnej Rzeczpospolitej, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, 2012, s. 8, ISBN 978-83-89273-98-7.
  3. Michał Sobecki: Kultura symboliczna a tożsamość. Białystok: Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie, 2007, s. 166. ISBN 978-83-89190-99-4.
  4. Як можа выглядаць адноўлены Стары замак у Горадні – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка КАМУНІКАТ.org.

Bibliografia