Gostomysł (książę obodrzycki): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Gostomysł''' (zm. [[844]]) – książę zwierzchni [[plemiona słowiańskie|słowiańskiego plemienia]] [[Obodryci|Obodrzyców]] i całego [[Związek obodrycki|związku obodryckiego]]. |
'''Gostomysł''' (zm. [[844]]) ([[Łacina|łac.]] ''Goztomuizli, Gestimulum'') – książę zwierzchni [[plemiona słowiańskie|słowiańskiego plemienia]] [[Obodryci|Obodrzyców]] i całego [[Związek obodrycki|związku obodryckiego]]. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Gostomysł zamierzał |
Gostomysł stał na czele Obodrzyców, którzy uniezależnili się podczas podziału cesarstwa, którego skutki uregulował [[Traktat w Verdun]]. Gostomysł zamierzał utrzymać niezależność w stosunku do państwa [[Królowie frankijscy|króla Franków Wschodnich]], króla [[Ludwik II Niemiecki|Ludwika Niemieckiego]], w związku z tym Ludwik podjął w 844 roku wielką wyprawę karną podczas której Gostomysł zginął. |
||
Annales Hildesheimenses opisały tę sprawę w sposób następujący: |
|||
{{cytat|„Lotharius rex cum orientalibus Francis venit in Sclaviam et eorum regem Gestimulum occidit ceterosque sibi subegit”<ref>Annales Hildesheimenses, sub anno 844, s. 17</ref> [Król Lothar wraz ze wschodnimi Frankami wkroczył do Sklawii i jej króla Gostomysła zabił, a pozostałych sobie podporządkował]}}Pod rokiem 844 Annales Fuldenses odnotowały:{{cytat|„Hludowicus Obodritos defectionem molientes bello perdomuit occiso rege eorum Goztomuizli terramque illorum et populum sibi divinitus subiugatum per duces ordinavit”<ref>The Annals of Fulda, tłum. T. Reuter, Manchester–New York 1992</ref> [Ludwik Obodrytów, zamierzających do odstąpienia od zależności od niego wojną poskromił, gdy zginął ich król Gostomysł, ziemię ich i lud, które Bóg ujarzmił i poddał jego władzy, oddał pod władzę duces]<ref>https://www.academia.edu/22615493/Robert_Kasperski_Frankowie_i_Obodryci_tworzenie_plemion_i_kr%C3%B3l%C3%B3w_na_s%C5%82owia%C5%84skim_Po%C5%82abiu_w_IX_wieku_w_Granica_wschodnia_cywilizacji_zachodniej_w_%C5%9Bredniowieczu_red._Zbigniew_Dalewski_Warszawa_2014_s._55-113</ref>}} |
|||
Po jego śmierci państwo obodryckie zostało podzielone na cztery [[państwo plemienne|księstwa plemienne]]: [[Wagrowie|Wagrów]], [[Połabianie|Połabian]], Obodrzyców i [[Warnowie|Warnów]]. |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* Skowronek J., Tanty M., Wasilewski T., ''Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek'', Książka i Wiedza, Warszawa 2005, {{ISBN|83-05-13401-6}}, s. 50–51. |
* Skowronek J., Tanty M., Wasilewski T., ''Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek'', Książka i Wiedza, Warszawa 2005, {{ISBN|83-05-13401-6}}, s. 50–51. |
||
{{Przypisy}} |
|||
[[Kategoria:Książęta obodrzyccy]] |
[[Kategoria:Książęta obodrzyccy]] |
Wersja z 10:56, 27 mar 2017
Gostomysł (zm. 844) (łac. Goztomuizli, Gestimulum) – książę zwierzchni słowiańskiego plemienia Obodrzyców i całego związku obodryckiego.
Życiorys
Gostomysł stał na czele Obodrzyców, którzy uniezależnili się podczas podziału cesarstwa, którego skutki uregulował Traktat w Verdun. Gostomysł zamierzał utrzymać niezależność w stosunku do państwa króla Franków Wschodnich, króla Ludwika Niemieckiego, w związku z tym Ludwik podjął w 844 roku wielką wyprawę karną podczas której Gostomysł zginął.
Annales Hildesheimenses opisały tę sprawę w sposób następujący:
„Lotharius rex cum orientalibus Francis venit in Sclaviam et eorum regem Gestimulum occidit ceterosque sibi subegit”[1] [Król Lothar wraz ze wschodnimi Frankami wkroczył do Sklawii i jej króla Gostomysła zabił, a pozostałych sobie podporządkował]
Pod rokiem 844 Annales Fuldenses odnotowały:
„Hludowicus Obodritos defectionem molientes bello perdomuit occiso rege eorum Goztomuizli terramque illorum et populum sibi divinitus subiugatum per duces ordinavit”[2] [Ludwik Obodrytów, zamierzających do odstąpienia od zależności od niego wojną poskromił, gdy zginął ich król Gostomysł, ziemię ich i lud, które Bóg ujarzmił i poddał jego władzy, oddał pod władzę duces][3]
Po jego śmierci państwo obodryckie zostało podzielone na cztery księstwa plemienne: Wagrów, Połabian, Obodrzyców i Warnów.
Bibliografia
- Skowronek J., Tanty M., Wasilewski T., Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek, Książka i Wiedza, Warszawa 2005, ISBN 83-05-13401-6, s. 50–51.
- ↑ Annales Hildesheimenses, sub anno 844, s. 17
- ↑ The Annals of Fulda, tłum. T. Reuter, Manchester–New York 1992
- ↑ https://www.academia.edu/22615493/Robert_Kasperski_Frankowie_i_Obodryci_tworzenie_plemion_i_kr%C3%B3l%C3%B3w_na_s%C5%82owia%C5%84skim_Po%C5%82abiu_w_IX_wieku_w_Granica_wschodnia_cywilizacji_zachodniej_w_%C5%9Bredniowieczu_red._Zbigniew_Dalewski_Warszawa_2014_s._55-113