Emeryk Hutten-Czapski: Różnice pomiędzy wersjami

Emeryk Zachariasz Mikołaj Seweryn Hutten-Czapski
	; Akwaforta, W.A. Bobrow, 1876
	; Odmiana hrabiowska herbu Leliwa nadana Emerykowi w Rosji w 1874
Data i miejsce urodzenia	17 października 1828 ; Stańków
Data i miejsce śmierci	23 lipca 1896 ; Kraków
Ojciec	Karol Czapski
Matka	Fabianna Obuchowiczówna
Żona	Elżbieta Karolina von Meyendorff
Dzieci	1. Karol 2. Jerzy 3. Elżbieta

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:53, 30 sie 2017

Emeryk Zachariasz Mikołaj Seweryn Hutten-Czapski herbu Leliwa, hrabia (ur. 17 października 1828 w Stańkowie k. Mińska Litewskiego, zm. 23 lipca 1896 w Krakowie)^[1] – kolekcjoner, numizmatyk, uczony, członek honorowy Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1895 roku^[2]. [

Życiorys

Syn Karola Józefa Czapskiego, szambelana Króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego i Fabianny Obuchowiczówny. Pochodził od Franciszka Stanisława Kostki Czapskiego, w czasach I Rzeczypospolitej ostatniego wojewody chełmińskiego, był potomkiem najzamożniejszej linii Czapskich, która odziedziczyła część dóbr radziwiłłowskich na Białorusi i Wołyniu i przeniosła się tam z b. Prus Królewskich. Po studiach w Petersburgu Czapski wstąpił do rosyjskiej służby państwowej, w której osiągnął wysokie stanowiska: szambelan dworu, tajny radca (1863-1864) gubernator Nowogrodu Wielkiego, generalny dyrektor departamentu leśnego w ministerstwie dóbr państwa rosyjskiego, 1865 wicegubernator Petersburga. W roku 1874 władze rosyjskie zezwoliły na dołączenie przydomka „Hutten” (zob. Bogdan Hutten-Czapski, rodzina) do nazwiska i uznały hrabiowski tytuł nadany rodzinie 100 lat przedtem w Prusach. Czapski opuścił służbę państwową w r. 1879 i przeniósł się do swego majątku w Stańkowie, gdzie przez lata gromadził swą kolekcję monet ruskich i polskich, medali i orderów, banknotów, grafik rosyjskich i polskich, militariów, szkła, tkanin, obrazów i starodruków. W roku 1894 przeniósł się wraz z kolekcjami do Krakowa. Po jego śmierci rodzina stworzyła dla kolekcji Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego w Krakowie, w r. 1903 przekazała zbiory miastu (obecnie: część Muzeum Narodowego w Krakowie). Jego pięciotomowa praca o polskich monetach ma do dziś podstawową wartość źródłową.

Z żoną Elżbietą Karoliną von Meyendorff (1833-1916) hrabia Emeryk miał czwórkę dzieci: Zofię, Karola (1860 – 1904), prezydenta Mińska, Jerzego (1861- 1930) i Elżbietę. Wnukami Emeryka Czapskiego byli Józef Czapski i Maria Czapska oraz poseł Emeryk August Hutten-Czapski^[3], prawnukiem – Janusz Przewłocki.

Został pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim, w kwaterze 45^[4].

Prace Emeryka Hutten-Czapskiego

Udielnyja, wielikokniażeskija i carskija diengi driewniej Rossiji, St. Petersburg 1871
Catalogue de la collection des médailles et monnaies polonaises, tom 1 – 5, Kraków 1871-1916
Spis rycin przedstawiających portrety przeważnie polskich osobistości, Kraków 1901
Przewodnik po Muzeum hrabiego Emeryka Hutten-Czapskiego, Kraków 1902

↑ Emeryk hrabia Hutten-Czapski (1828-1896). Towarzystwo Przyjaciół Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. [dostęp 2009-11-30]. (pol.).
↑ Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 5.
↑ Emeryk Hutten-Czapski Jr. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. [dostęp 18 lutego 2009]. (pol.).
↑ Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 103. ISBN 83-08-01428-3.

Bibliografia

Polski Słownik Biograficzny, tom IV, Kraków 1938
Maria Kocójowa, Pamiątkom ojczystym ocalonym z burzy dziejowej, Kraków 1978
Tadeusz Kałkowski, Tysiąc lat monety polskiej, Kraków 1981

Linki zewnętrzne

Opis wystawy „Emeryk Hutten Czapski – wystawa kolekcji w stulecie śmierci” zaprezentowanej w Krakowie w 1997 roku

[1] Emeryk hrabia Hutten-Czapski (1828-1896). Towarzystwo Przyjaciół Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. [dostęp 2009-11-30]. (pol.).

[2] Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 5.

[3] Emeryk Hutten-Czapski Jr. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. [dostęp 18 lutego 2009]. (pol.).

[4] Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 103. ISBN 83-08-01428-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 28: / Linia 28: @@
 == Życiorys ==
-Syn [[Karol Józef Czapski|Karola Józefa Czapskiego]], szambelana Króla Polski [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] i Fabianny Obuchowiczówny. Pochodził od [[Franciszek Stanisław Hutten-Czapski|Franciszka Stanisława Kostki Czapskiego]], w czasach I Rzeczypospolitej ostatniego [[Wojewodowie chełmińscy|wojewody chełmińskiego]], był potomkiem najzamożniejszej linii Czapskich, która odziedziczyła część dóbr [[Radziwiłłowie|radziwiłłowskich]] na Białorusi i Wołyniu i przeniosła się tam z b. [[Prusy Królewskie|Prus Królewskich]]. Po studiach w [[Petersburg]]u Czapski wstąpił do rosyjskiej służby państwowej, w której osiągnął wysokie stanowiska: [[szambelan]] dworu, [[tajny radca]] (1863-1864) [[gubernator]] [[Nowogród Wielki|Nowogrodu Wielkiego]], generalny dyrektor departamentu leśnego w ministerstwie dóbr państwa rosyjskiego, 1865 wicegubernator Petersburga. W roku 1874 władze rosyjskie zezwoliły na dołączenie przydomka „Hutten” (zob. [[Bogdan Hutten-Czapski]], rodzina) do nazwiska i uznały hrabiowski tytuł nadany rodzinie 100 lat przedtem w [[Królestwo Prus|Prusach]]. Czapski opuścił służbę państwową w r. 1879 i przeniósł się do swego majątku Stańkowa, gdzie przez lata gromadził swą kolekcję monet ruskich i polskich, medali i [[order]]ów, banknotów, [[grafika|grafik]] rosyjskich i polskich, [[militaria|militariów]], szkła, tkanin, obrazów i [[starodruk]]ów. W roku 1894 przeniósł się wraz z kolekcjami do Krakowa. Po jego śmierci rodzina stworzyła dla kolekcji [[Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego]] w Krakowie, w r. 1903 przekazała zbiory miastu (obecnie: część Muzeum Narodowego w Krakowie). Jego pięciotomowa praca o polskich monetach ma do dziś podstawową wartość źródłową.
+Syn [[Karol Józef Czapski|Karola Józefa Czapskiego]], szambelana Króla Polski [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] i Fabianny Obuchowiczówny. Pochodził od [[Franciszek Stanisław Hutten-Czapski|Franciszka Stanisława Kostki Czapskiego]], w czasach I Rzeczypospolitej ostatniego [[Wojewodowie chełmińscy|wojewody chełmińskiego]], był potomkiem najzamożniejszej linii Czapskich, która odziedziczyła część dóbr [[Radziwiłłowie|radziwiłłowskich]] na Białorusi i Wołyniu i przeniosła się tam z b. [[Prusy Królewskie|Prus Królewskich]]. Po studiach w [[Petersburg]]u Czapski wstąpił do rosyjskiej służby państwowej, w której osiągnął wysokie stanowiska: [[szambelan]] dworu, [[tajny radca]] (1863-1864) [[gubernator]] [[Nowogród Wielki|Nowogrodu Wielkiego]], generalny dyrektor departamentu leśnego w ministerstwie dóbr państwa rosyjskiego, 1865 wicegubernator Petersburga. W roku 1874 władze rosyjskie zezwoliły na dołączenie przydomka „Hutten” (zob. [[Bogdan Hutten-Czapski]], rodzina) do nazwiska i uznały hrabiowski tytuł nadany rodzinie 100 lat przedtem w [[Królestwo Prus|Prusach]]. Czapski opuścił służbę państwową w r. 1879 i przeniósł się do swego majątku w Stańkowie, gdzie przez lata gromadził swą kolekcję monet ruskich i polskich, medali i [[order]]ów, banknotów, [[grafika|grafik]] rosyjskich i polskich, [[militaria|militariów]], szkła, tkanin, obrazów i [[starodruk]]ów. W roku 1894 przeniósł się wraz z kolekcjami do Krakowa. Po jego śmierci rodzina stworzyła dla kolekcji [[Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego]] w Krakowie, w r. 1903 przekazała zbiory miastu (obecnie: część Muzeum Narodowego w Krakowie). Jego pięciotomowa praca o polskich monetach ma do dziś podstawową wartość źródłową.
 Z żoną Elżbietą Karoliną von Meyendorff (1833-1916) hrabia Emeryk miał czwórkę dzieci: Zofię, [[Karol Hutten-Czapski|Karola]] (1860 – 1904), [[prezydent]]a Mińska, Jerzego (1861- 1930) i Elżbietę. Wnukami Emeryka Czapskiego byli [[Józef Czapski]] i [[Maria Czapska]] oraz poseł [[Emeryk August Hutten-Czapski]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.czapscy.org.pl/huttenczapski_jr.php| tytuł = Emeryk Hutten-Czapski Jr| opublikowany = Towarzystwo Przyjaciół Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego| język = pl| data dostępu = 18 lutego 2009}}</ref>, prawnukiem – [[Janusz Przewłocki]].