Solura (miasto): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Liczba 11: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
→Pobyt Tadeusza Kościuszki (1815-1817): drobne merytoryczne |
||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
== Pobyt Tadeusza Kościuszki (1815-1817) == |
== Pobyt Tadeusza Kościuszki (1815-1817) == |
||
[[Plik:Kosciuszko_Solothurn.JPG|lewo|mały|Kosciuszko Haus]] |
|||
Przez ostatnie dwa lata swojego życia w Solurze mieszkał Tadeusz Kościuszko, który przybył tu na zaproszenie Franciszka Ksawerego Zeltnera, gdy Kościuszko musiał wyjechać z Francji po restytucji monarchii Burbaonów. W czasie pobytu towarzyszył mu jego sekretarz [[Franciszek Paszkowski (generał)|Franciszek Paszkowski]]. Kościuszko miał przy domu Zeltnerów niewielki warsztat tokarski, gdzie hobbistycznie wykonywał drobne przedmioty oraz sztalugi malarskie. Z Solury prowadził korespondencję m.in. z [[Thomas Jefferson|Thomasem Jeffersonem]]. Kościuszko zajmował się w Solurze także działalnością filantropijną. Po śmierci Kościuszkę pochowano w pobliskim kościele Jezuitów, skąd jego ciało przeniesiono na Wawel w 1818 roku. |
Przez ostatnie dwa lata swojego życia w Solurze mieszkał Tadeusz Kościuszko, który przybył tu na zaproszenie Franciszka Ksawerego Zeltnera, gdy Kościuszko musiał wyjechać z Francji po restytucji monarchii Burbaonów. W czasie pobytu towarzyszył mu jego sekretarz [[Franciszek Paszkowski (generał)|Franciszek Paszkowski]]. Kościuszko miał przy domu Zeltnerów niewielki warsztat tokarski, gdzie hobbistycznie wykonywał drobne przedmioty oraz sztalugi malarskie. Z Solury prowadził korespondencję m.in. z [[Thomas Jefferson|Thomasem Jeffersonem]]. Kościuszko zajmował się w Solurze także działalnością filantropijną. Po śmierci Kościuszkę pochowano w pobliskim kościele Jezuitów, skąd jego ciało przeniesiono na Wawel w 1818 roku. |
||
Wersja z 21:40, 9 paź 2017
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kanton | |||||
| BFS Nummer | |||||
| Zarządzający |
Kurt Fluri↗ | ||||
| Powierzchnia |
6,29 km² | ||||
| Wysokość |
430 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
032 | ||||
| Kod pocztowy |
4500 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
SO | ||||
Położenie na mapie Solury  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Szwajcarii  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:town} | |||||
| Strona internetowa | |||||
Solura[1] (niem. Solothurn, fr. Soleure, ret. Soloturn, wł. Soletta)[1] – miasto w północno-zachodniej Szwajcarii, w kantonie Solura, nad rzeką Aare, liczące ok. 15,5 tys. mieszkańców (2008). Tu żył i zmarł Tadeusz Kościuszko.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Solothurn.
Zabytki
Liczba 11
W historii miasta szczególne znaczenie ma liczba 11. Kanton Solury był jedenastym, który wstąpił do Konfederacji Szwajcarskiej. W mieście jest jedenaście kościołów i kaplic, a także jedenaście historycznych fontann. Kościół św. Ursusa ma jedenaście ołtarzy i dzwonów, a schody zewnętrzne prowadzące do głównego wejścia mają podest co jedenaście stopni. W centrum miasta znajduje się grający melodię zegar, na tarczy którego jest jedenaście godzin. Lokalny browar o nazwie Öufi, co w lokalnej gwarze znaczy 11, produkuje piwo o tej samej nazwie.
Pobyt Tadeusza Kościuszki (1815-1817)
Przez ostatnie dwa lata swojego życia w Solurze mieszkał Tadeusz Kościuszko, który przybył tu na zaproszenie Franciszka Ksawerego Zeltnera, gdy Kościuszko musiał wyjechać z Francji po restytucji monarchii Burbaonów. W czasie pobytu towarzyszył mu jego sekretarz Franciszek Paszkowski. Kościuszko miał przy domu Zeltnerów niewielki warsztat tokarski, gdzie hobbistycznie wykonywał drobne przedmioty oraz sztalugi malarskie. Z Solury prowadził korespondencję m.in. z Thomasem Jeffersonem. Kościuszko zajmował się w Solurze także działalnością filantropijną. Po śmierci Kościuszkę pochowano w pobliskim kościele Jezuitów, skąd jego ciało przeniesiono na Wawel w 1818 roku.
W miejscu zamieszkiwania Tadeusza Kościuszki przy Gurzelngasse 12 od 1936 roku istnieje muzeum i tablica pamiątkowa na fasadzie domu, w którym zmarł.
W 1817 na dawnym cmentarzu w Zuchwil koło Solury wzniesiono pomnik Kościuszki, a znajdującą się tam Kaplicę poświęcono pamięci poległych żołnierzy polskich 2. Dywizji Strzelców Pieszych.
W 2004 roku w holu hotelu Krone odsłonięto tablicę upamiętniającą przyjazd Tadeusza Kościuszki do Solury[2].
Miasta partnerskie
Przypisy
|
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiezeszyt12BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Ostatnie lata życia Tadeusza Kościuszki w Solothurn [online], www.oil.org.pl [dostęp 2017-10-09].