Zamek w Bausce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
drobne merytoryczne |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
Budowę zamku [[Zakon krzyżacki#Inflancka gałąź zakonu krzyżackiego|inflancka gałąź zakonu krzyżackiego]] rozpoczęła w latach 1443–1456 za czasów mistrza krajowego [[Heidenreich I Vinke von Owerberg|Heidenreicha I]] i kontynuował jego rozbudowę do końca XVI wieku. Zamek stanowił ostatnią [[twierdza|fortecę]] wybudowaną przez zakon dla ochrony granic pomiędzy [[Liwonia|Liwonią]] i [[Litwa|Litwą]] oraz kontroli handlu pomiędzy Litwą i [[Ryga|Rygą]]. |
Budowę zamku [[Zakon krzyżacki#Inflancka gałąź zakonu krzyżackiego|inflancka gałąź zakonu krzyżackiego]] rozpoczęła w latach 1443–1456 za czasów mistrza krajowego [[Heidenreich I Vinke von Owerberg|Heidenreicha I]] i kontynuował jego rozbudowę do końca XVI wieku. Zamek stanowił ostatnią [[twierdza|fortecę]] wybudowaną przez zakon dla ochrony granic pomiędzy [[Liwonia|Liwonią]] i [[Litwa|Litwą]] oraz kontroli handlu pomiędzy Litwą i [[Ryga|Rygą]]. |
||
W latach 1561–1562 zamek stał się własnością [[Archidiecezja ryska|arcybiskupa Rygi]] [[Wilhelm Hohenzollern (1498-1563)|Wilhelma Hohenzollerna]] a po [[sekularyzacja|sekularyzacji]] zakonu krzyżackiego w Inflantach w 1562 zamek został siedzibą [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|książąt Kurlandii i Semigalii]]. Pod koniec XVI wieku [[Gotthard Kettler]] przebudował i rozbudował zamek zamieniając go w [[fortyfikacja|ufortyfikowaną]] [[Manieryzm (sztuka)|manierystyczną]] rezydencję. W 1587 książę przeniósł się na stałe do zamku, który od tej pory stanowił siedzibę księstwa aż do 1596, kiedy to zgodnie z wolą księcia Gottharda księstwo zostało podzielone pomiędzy jego synów [[Fryderyk Kettler|Fryderyka]] i [[Wilhelm Kettler|Wilhelma]] a siedzibę księstwa [[Semigalia|Semigalii]] przeniesiono do [[Jełgawa|Mitawy]]. |
W latach 1561–1562 zamek stał się własnością [[Archidiecezja ryska|arcybiskupa Rygi]] [[Wilhelm Hohenzollern (1498-1563)|Wilhelma Hohenzollerna]] a po [[sekularyzacja|sekularyzacji]] zakonu krzyżackiego w Inflantach w 1562 zamek został siedzibą [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|książąt Kurlandii i Semigalii]]. Pod koniec XVI wieku [[Gotthard Kettler]] przebudował i rozbudował zamek zamieniając go w [[fortyfikacja|ufortyfikowaną]] [[Manieryzm (sztuka)|manierystyczną]] rezydencję. W 1587 książę przeniósł się na stałe do zamku, który od tej pory stanowił siedzibę księstwa aż do 1596, kiedy to zgodnie z wolą księcia Gottharda księstwo zostało podzielone pomiędzy jego synów [[Fryderyk Kettler|Fryderyka]] i [[Wilhelm Kettler|Wilhelma]] a siedzibę księstwa [[Semigalia|Semigalii]] przeniesiono do [[Jełgawa|Mitawy]]. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
Bauskas pils.JPG|Pałac w Bausce |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
</gallery> |
|||
⚫ | Latem 1625 w trakcie [[Wojna polsko-szwedzka (1621–1626)|wojny polsko-szwedzkiej]] zamek |
||
⚫ | Latem 1625 w trakcie [[Wojna polsko-szwedzka (1621–1626)|wojny polsko-szwedzkiej]] zamek opanował [[Gustaw II Adolf]] dzięki zdrajcy, który poinformował o niebronionym oknie w piwnicy. Żołnierze szwedzcy wtargnęli do zamku i bez trudu go opanowali, gdyż garnizon liczył 30 osób (w tym 18 chorych)<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Karol Łopatecki |tytuł = Karol Łopatecki Poglądy Floriana Zebrzydowskiego dotyczące ufortyfikowania, obrony i poddania twierdz |data dostępu = 2019-11-07 |url = https://www.academia.edu/40808144/Karol_%C5%81opatecki_Pogl%C4%85dy_Floriana_Zebrzydowskiego_dotycz%C4%85ce_ufortyfikowania_obrony_i_poddania_twierdz |język = en}}</ref>. W czasie tego ataku starosta bowski Butler został zabity<ref name=":0" />. Do chwili zawarcia [[pokój oliwski|pokoju oliwskiego]] w 1660 zamek przechodził z rąk do rąk pomiędzy [[Polska|Polską]] i [[Szwecja|Szwecją]], co potęgowało jego destrukcję. Ostatecznie w 1706 w czasie [[III wojna północna|III wojny północnej]] zarówno zamek jak i pałac zostały wysadzone i od tego czasu pozostając niezamieszkane popadały w ruinę. |
||
⚫ | Obecnie z siedziby zakonu kawalerów mieczowych pozostały jedynie [[ruiny]], natomiast pałac, którego odbudowę rozpoczęto w 1973, został w pełni [[Restauracja (architektura)|odrestaurowany]]. W 1990 założono Muzeum Zamkowe, którego celem jest renowacja i konserwacja [[zabytek|zabytku]] oraz jego udostępnianie [[turystyka|turystom]]. Oprócz wystawy stałej poświęconej historii zamku zwiedzającym udostępniono zbiór pochodzący z [[wykopaliska|wykopalisk]] [[archeologia|archeologicznych]] obejmujący ok. 5500 [[artefakt (archeologia)|artefaktów]]. |
||
⚫ | Obecnie z siedziby zakonu kawalerów mieczowych pozostały jedynie [[ruiny]], natomiast pałac, którego odbudowę rozpoczęto w 1973, został w pełni [[Restauracja (architektura)|odrestaurowany]]. W 1990 założono Muzeum Zamkowe, którego celem jest renowacja i konserwacja [[zabytek|zabytku]] oraz jego udostępnianie [[turystyka|turystom]]. Oprócz wystawy stałej poświęconej historii zamku zwiedzającym udostępniono zbiór pochodzący z [[wykopaliska|wykopalisk]] [[archeologia|archeologicznych]] obejmujący ok. 5500 [[artefakt (archeologia)|artefaktów]]. <gallery widths="140" heights="140"> |
||
⚫ | |||
Plik:Bauskas pils.JPG|Zamek w Bowsku. Wieża Główna. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
<br /> |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 12:53, 7 lis 2019
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Inwestor | |
Rozpoczęcie budowy |
1443 |
Ukończenie budowy |
XVI w. |
Zniszczono |
1706 |
Położenie na mapie Łotwy | |
56°24′13″N 24°10′28″E/56,403611 24,174444 | |
Strona internetowa |
Zamek w Bausce (łot. Bauskas Pils) – kompleks składający się z ruin zamku oraz późniejszego pałacu zlokalizowany w mieście Bauska na Łotwie. Zamek znajduje się na niewielkim wzgórzu w widłach rzek Niemenek i Musza w miejscu gdzie dają one początek Lelupie.
Historia
Budowę zamku inflancka gałąź zakonu krzyżackiego rozpoczęła w latach 1443–1456 za czasów mistrza krajowego Heidenreicha I i kontynuował jego rozbudowę do końca XVI wieku. Zamek stanowił ostatnią fortecę wybudowaną przez zakon dla ochrony granic pomiędzy Liwonią i Litwą oraz kontroli handlu pomiędzy Litwą i Rygą.
W latach 1561–1562 zamek stał się własnością arcybiskupa Rygi Wilhelma Hohenzollerna a po sekularyzacji zakonu krzyżackiego w Inflantach w 1562 zamek został siedzibą książąt Kurlandii i Semigalii. Pod koniec XVI wieku Gotthard Kettler przebudował i rozbudował zamek zamieniając go w ufortyfikowaną manierystyczną rezydencję. W 1587 książę przeniósł się na stałe do zamku, który od tej pory stanowił siedzibę księstwa aż do 1596, kiedy to zgodnie z wolą księcia Gottharda księstwo zostało podzielone pomiędzy jego synów Fryderyka i Wilhelma a siedzibę księstwa Semigalii przeniesiono do Mitawy.
Latem 1625 w trakcie wojny polsko-szwedzkiej zamek opanował Gustaw II Adolf dzięki zdrajcy, który poinformował o niebronionym oknie w piwnicy. Żołnierze szwedzcy wtargnęli do zamku i bez trudu go opanowali, gdyż garnizon liczył 30 osób (w tym 18 chorych)[1]. W czasie tego ataku starosta bowski Butler został zabity[1]. Do chwili zawarcia pokoju oliwskiego w 1660 zamek przechodził z rąk do rąk pomiędzy Polską i Szwecją, co potęgowało jego destrukcję. Ostatecznie w 1706 w czasie III wojny północnej zarówno zamek jak i pałac zostały wysadzone i od tego czasu pozostając niezamieszkane popadały w ruinę.
Obecnie z siedziby zakonu kawalerów mieczowych pozostały jedynie ruiny, natomiast pałac, którego odbudowę rozpoczęto w 1973, został w pełni odrestaurowany. W 1990 założono Muzeum Zamkowe, którego celem jest renowacja i konserwacja zabytku oraz jego udostępnianie turystom. Oprócz wystawy stałej poświęconej historii zamku zwiedzającym udostępniono zbiór pochodzący z wykopalisk archeologicznych obejmujący ok. 5500 artefaktów.
-
Zamek w Bowsku
-
Zamek w Bowsku. Wieża Główna.
-
Zamek w Bowsku (część pałacowa)
-
Zamek w Bowsku - wejście główne
-
Zamek w Bowsku - fragmenty zamku i pałacu
Linki zewnętrzne
- Zamek w Bausce: strona oficjalna. www.bauska.lv. [dostęp 2011-02-11]. (ang.).
- Zamek w Bausce w Wikimapii. [dostęp 2011-02-11].
- ↑ a b Karol Łopatecki , Karol Łopatecki Poglądy Floriana Zebrzydowskiego dotyczące ufortyfikowania, obrony i poddania twierdz [online] [dostęp 2019-11-07] (ang.).