Studzianka (wieś w województwie lubelskim): Różnice pomiędzy wersjami
51°55′36″N 23°12′36″E/51,926667 23,210000| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Usunięto kategorię "Łomazy (gmina)"; Dodano kategorię "Studzianka (wieś w województwie lubelskim)" za pomocą HotCat |
→Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
{{Osobny artykuł|Cmentarz muzułmański w Studziance}} |
{{Osobny artykuł|Cmentarz muzułmański w Studziance}} |
||
Studzianka – dawna osada tatarska, którą zamieszkuje 427 mieszkańców (III 2011 r.){{r|nsp}}. Miejscowość przez ponad trzy wieki stanowiła centrum życia muzułmańskiego w okolicy. Studzianka była Mekką Podlaskich Tatarów. Do 1915 roku w Studziance stał meczet, zbudowany po przybyciu Tatarów po 1679 roku. Na jego miejscu obecnie stoi szkoła podstawowa, a miejsce to zwane jest potocznie meczeciskiem. Do dzisiaj pozostał cmentarz tatarski zwany mizarem z nagrobkami nawet z I połowy XVIII stulecia. Na terenie mizaru w Studziance znajduje się ponad 170 nagrobków. Obecnie pozostali jedynie potomkowie Tatarów. |
Studzianka – dawna osada tatarska, którą zamieszkuje 427 mieszkańców (III 2011 r.){{r|nsp}}. Miejscowość przez ponad trzy wieki stanowiła centrum życia muzułmańskiego w okolicy. Studzianka była Mekką Podlaskich Tatarów. Do 1915 roku w Studziance stał meczet, zbudowany po przybyciu Tatarów po 1679 roku. W dniu 15 sierpnia 1915 r. meczet został spalony przez wycofujące się wojska rosyjskie<ref>{{Cytuj |tytuł = STRATY I ZNISZCZENIA PONIESIONE W ZABYTKACH NIERUCHOMYCH W OKRESIE I WOJNY ŚWIATOWEJ NA OBSZARZE WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO (W JEGO AKTUALNYCH GRANICACH) - PDF Darmowe pobieranie |data dostępu = 2019-12-17 |opublikowany = docplayer.pl |url = https://docplayer.pl/53136145-Straty-i-zniszczenia-poniesione-w-zabytkach-nieruchomych-w-okresie-i-wojny-swiatowej-na-obszarze-wojewodztwa-lubelskiego-w-jego-aktualnych-granicach.html}}</ref>. Na jego miejscu obecnie stoi szkoła podstawowa, a miejsce to zwane jest potocznie meczeciskiem. Do dzisiaj pozostał cmentarz tatarski zwany mizarem z nagrobkami nawet z I połowy XVIII stulecia. Na terenie mizaru w Studziance znajduje się ponad 170 nagrobków. Obecnie pozostali jedynie potomkowie Tatarów. |
||
Ze Studzianki pochodził rzeźbiarz ludowy Teofil Kożuchowski, a także profesor psychologii Bogusław Hornowski, profesor nauk rolniczych Czesław Józefaciuk, inżynier i konstruktor Stanisław Daniewicz, płk Mieczysław Janowicz pracownik MON i lotnictwa, uczestnik walk pod Monte Casino podchorąży Stanisław Tereszczuk, rodzina pedagogów Feliks i Maria Pirogowicz, Piotr Bajrulewicz. |
Ze Studzianki pochodził rzeźbiarz ludowy Teofil Kożuchowski, a także profesor psychologii Bogusław Hornowski, profesor nauk rolniczych Czesław Józefaciuk, inżynier i konstruktor Stanisław Daniewicz, płk Mieczysław Janowicz pracownik MON i lotnictwa, uczestnik walk pod Monte Casino podchorąży Stanisław Tereszczuk, rodzina pedagogów Feliks i Maria Pirogowicz, Piotr Bajrulewicz. |
||
Wersja z 13:43, 17 gru 2019
| Artykuł |
51°55′36″N 23°12′36″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°52'N, 23°10'E |
| - błąd |
20117 m |
| Odległość |
918 m |
| wieś | |
 Cmentarz mahometański | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
83 |
| Kod pocztowy |
21-532[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LBI |
| SIMC |
0015415[4] |
Położenie na mapie gminy Łomazy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bialskiego  | |
| 51°55′36″N 23°12′36″E/51,926667 23,210000
| |
| Strona internetowa | |
Studzianka – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Łomazy[4][6].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łomazach.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bialskopodlaskim.
Przez miejscowość przepływa Zielawa, rzeka dorzecza Bugu, dopływ Krzny.
W pobliżu, w miejscu nazywanym „Głuch” pole bitwy pod Łomazami toczonej 14–15 września 1769 podczas Konfederacji Barskiej, w której poległ marszałek Franciszek Ksawery Pułaski, brat Kazimierza, z mogiłą Konfederatów Barskich.
Historia
Studzianka – dawna osada tatarska, którą zamieszkuje 427 mieszkańców (III 2011 r.)[2]. Miejscowość przez ponad trzy wieki stanowiła centrum życia muzułmańskiego w okolicy. Studzianka była Mekką Podlaskich Tatarów. Do 1915 roku w Studziance stał meczet, zbudowany po przybyciu Tatarów po 1679 roku. W dniu 15 sierpnia 1915 r. meczet został spalony przez wycofujące się wojska rosyjskie[7]. Na jego miejscu obecnie stoi szkoła podstawowa, a miejsce to zwane jest potocznie meczeciskiem. Do dzisiaj pozostał cmentarz tatarski zwany mizarem z nagrobkami nawet z I połowy XVIII stulecia. Na terenie mizaru w Studziance znajduje się ponad 170 nagrobków. Obecnie pozostali jedynie potomkowie Tatarów. Ze Studzianki pochodził rzeźbiarz ludowy Teofil Kożuchowski, a także profesor psychologii Bogusław Hornowski, profesor nauk rolniczych Czesław Józefaciuk, inżynier i konstruktor Stanisław Daniewicz, płk Mieczysław Janowicz pracownik MON i lotnictwa, uczestnik walk pod Monte Casino podchorąży Stanisław Tereszczuk, rodzina pedagogów Feliks i Maria Pirogowicz, Piotr Bajrulewicz.
Skansen – muzeum wsi podlaskiej
W Studziance istnieje skansen – prywatne muzeum wsi podlaskiej, które prowadzi rodzina Józefaciuków. Mieszkańcy zajmują się rolnictwem ekologicznym.
Twórcy ludowi
Obecnie tworzą: kowal Marek Miroński, twórcy rękodzieła ludowego Halina Łukaszu, Teresa Dziobek, Leokadia Niedźwiedź, Sabina Kaczan, oraz artystki: Renata Owczaruk i Dorota Józefaciuk.
Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka
Działa Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka, które realizuje projekty ze środków krajowych i unijnych z zakresu kuchni tatarskiej i regionalnej, makijażu i wizażu, garncarstwa, łucznictwa historycznego. Młodzi mieszkańcy, działający w Stowarzyszeniu Rozwoju Miejscowości Studzianka propagują tatarskie tradycje. W miejscowej świetlicy udostępniono wystawę „330 lat osadnictwa tatarskiego w Studziance i okolicy” z fotografiami meczetu, mizaru i społeczności tatarskiej z 1 poł. XX w., pochodzące ze zbiorów Sławomira Hordejuka. Turyści mogą także obejrzeć projekcje filmów dotyczących Tatarów Bialskich i Studzianki oraz wziąć udział w wieczorze poświęconym poezji tatarskiej i motywowi tatarskiemu w polskiej literaturze. Tematykę Tatarów podejmuje wydawany przez Stowarzyszenie kwartalnik „Echo Studzianki”.
Przypisy
- ↑ Portal polskawliczbach.pl
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-06-20].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-04-20].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Łomazy. Urząd Gminy Łomazy. [dostęp 2015-05-17].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ STRATY I ZNISZCZENIA PONIESIONE W ZABYTKACH NIERUCHOMYCH W OKRESIE I WOJNY ŚWIATOWEJ NA OBSZARZE WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO (W JEGO AKTUALNYCH GRANICACH) - PDF Darmowe pobieranie [online], docplayer.pl [dostęp 2019-12-17].
Linki zewnętrzne
- Studzianka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 496.
- Strona Stowarzyszenia Studzianka. [dostęp 26 sierpnia 2009]. (pol.).
- Studzianka na Moje Podlasie
- Siedziba gminy: Łomazy
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie |
|
| Osada | |
| Części wsi |
|
| Kolonie wsi |
|
| Przysiółki wsi |
|
