Boney M.: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
przywrócenie poprzedniej wersji, Potrzebne źródło
Znacznik: Anulowanie edycji
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 7: Linia 7:
|inne nazwy =
|inne nazwy =
|rok założenia = [[1976 w muzyce|1976]]<ref name="all" />
|rok założenia = [[1976 w muzyce|1976]]<ref name="all" />
|rok rozwiązania = [[1989 w muzyce|1989]]<ref name="all" />
|rok rozwiązania =
|pochodzenie = {{Państwo|BRD|nazwa=Niemcy Zachodnie}}
|pochodzenie = {{Państwo|BRD|nazwa=Niemcy Zachodnie}}
|gatunek = [[disco]]<ref name="all" />, [[euro disco]]<ref name="all" />, [[dance]]<ref name="all" />, [[eurodance]]<ref name="all" />
|gatunek = [[disco]]<ref name="all" />, [[euro disco]]<ref name="all" />, [[dance]]<ref name="all" />, [[eurodance]]<ref name="all" />
|aktywność = 1976–1986<br />1987–1989
|aktywność = 1976–1986<br />1987–1989 <br/> od 1992
|wydawnictwo = [[Hansa Records]],
|wydawnictwo = [[Hansa Records]],
[[Atlantic Records]],
[[Atlantic Records]],

Wersja z 00:05, 7 kwi 2024

Boney M.
Ilustracja
Boney M. (1981)
Rok założenia

1976[1]

Pochodzenie

 Niemcy Zachodnie

Gatunek

disco[1], euro disco[1], dance[1], eurodance[1]

Aktywność

1976–1986
1987–1989
od 1992

Wydawnictwo

Hansa Records, Atlantic Records,

Sony BMG

Skład
Liz Mitchell, Marcia Barrett, Maizie Williams, Bobby Farrell, Reggie Tsiboe
Strona internetowa
Boney M., 2007

Boney M.zachodnioniemiecka grupa muzyczna grająca muzykę disco, euro disco, dance i eurodance, która odniosła sukces w latach 70. XX wieku[1].

Historia zespołu

Zespół został utworzony w RFN w 1976 z inicjatywy muzyka i producenta muzycznego Franka Fariana[1].

Wydany w 1978 utwór „Nightflight to Venus” jest w rzeczywistości przeredagowaną wersją przeboju Cozy’ego Powella „Dance With the Devil”. W dłuższej wersji piosenki „Rasputin” wstęp perkusyjny jest również cytatem z tego samego utworu Powella.

W 1978 Boney M. był pierwszym zespołem muzycznym z Zachodu (Niemiec) zaproszonym przez Leonida Breżniewa do ZSRR. Artyści przylecieli samolotem Aerofłotu z Londynu do Moskwy, gdzie na Placu Czerwonym zaśpiewali dla 2700 Rosjan[2][3]. Rok później na scenie Opery Leśnej, podczas Sopockiego Festiwalu[4] Interwizja zespół wystąpił z zakazaną w Polsce piosenką „Rasputin”. Telewizja nadała ten występ z jednodniowym opóźnieniem, wycinając kontrowersyjną – mającą godzić w sojusz z ZSRR – piosenkę. Zespół w Sopocie 1979 wystąpił w składzie: Bobby Farrell, Liz Mitchell, Marcia Barrett i Maizie Williams[5]. Był to oficjalny skład zespołu z pierwszego okresu jego istnienia – w składzie tym nagrano pierwsze sześć płyt. W trakcie nagrywania płyt śpiewały jednak tylko Liz Mitchell (większość wokali solo) i Marcia Barrett oraz menedżer zespołu Frank Farian, a w kilku utworach gościnnie wokalistka zespołu Eruption Precious Wilson; Bobby Farrell i Maizie Williams występowali tylko na scenie. W szczegółowych informacjach zamieszczanych na wewnętrznych okładkach płyt (gdzie znajdowały się dane o osobach uczestniczących w nagraniu danego utworu) nazwiska wokalistów były jawnie podawane, zatem nie było tu mistyfikacji takiej, jakiej Frank Farian dopuścił się po latach z grupą Milli Vanilli.

Singel „Rivers of Babylon”, ze słowami częściowo zaczerpniętymi z Psalmów 137 oraz 19, stał się drugim najlepiej sprzedającym się singlem wszech czasów w Wielkiej Brytanii. Pierwszym wykonawcą piosenki była jednakże jamajska grupa reggae The Melodians, w skład której wchodzili autorzy napisanej piosenki – Brent Dowe i Trevor McNaughton. Zespół nagrał „Rivers of Babylon” w 1969 i dzięki niej zdobył pewną popularność. Singel „Mary's Boy Child/Oh My Lord” z 1978 trafił do Księgi rekordów Guinnessa jako najszybciej sprzedający się singel wszech czasów – sprzedaż w ciągu czterech tygodni grudnia 1978 wyniosła na świecie 2,5 mln egzemplarzy.

Lata 80. to pasmo wzlotów i upadków. Producent pozwolił Bobby’emu Farellowi wokalnie udzielać się w piosenkach Boney M. („Train to Skaville” i „We Kill the World”). Nie trwało to jednak długo, ponieważ w 1981 Farrell został wyrzucony z zespołu po nagraniu albumu Boonoonoonoos. Powodem miało być nieprofesjonalne podejście tancerza do obowiązków, a jego miejsce zajął Reggie Tsiboe. Do zespołu Farell powrócił w 1984.

30 grudnia 2010 w Sankt Petersburgu zmarł wokalista zespołu – Bobby Farrell[2][6][7][8][9].

Skład

  • 1976–1981 oraz 1986–1989 Bobby Farrell, Liz Mitchell, Maizie Williams i Marcia Barrett – oryginalny skład z czasów popularności zespołu
  • 1982–1984 Liz Mitchell, Maizie Williams, Marcia Barrett i Reggie Tsiboe
  • 1984–1986 Bobby Farrell, Liz Mitchell, Maizie Williams, Marcia Barrett, i Reggie Tsiboe

Dyskografia

Albumy studyjne

Kompilacje

Single

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Boney M.. AllMusic. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
  2. a b Śledztwo ws. śmierci wokalisty Boney M.. [dostęp 2010-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-31)].
  3. Boney M frontman Bobby Farrell died on same day as Rasputin. 30 grudnia 2010. [dostęp 2015-09-04]. (ang.).
  4. 25 sierpnia: 5 mgnień Sopotu na 50-lecie festiwalu. polskieradio.pl, 2011-08-25. [dostęp 2011-08-25].
  5. ‪Boney M – Sopot Festival 1979‬ – YouTube.
  6. Wokalista Boney M. nie żyje [online], muzyka.interia.pl, 30 grudnia 2010 [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2011-05-07].
  7. Bobby Farrell. AllMusic. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
  8. Bobby Farrell, wokalista Boney M nie żyje [online], Onet Muzyka [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-12] (pol.).
  9. Dlaczego zmarł wokalista Boney M.? [online], PolskieRadio.pl, 5 stycznia 2011 [dostęp 2016-06-03].

Linki zewnętrzne