Elżbieta Kossewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nagłówek artykułu
Linia 41: Linia 41:
* Elżbieta Kossewska, ''Ona jeszcze mówi po polsku, ale śmieje się po hebrajsku. Partyjna prasa polskojęzyczna i integracja kulturowa polskich Żydów w Izraelu (1948–1970)'', Warszawa 2015, 518 ss.
* Elżbieta Kossewska, ''Ona jeszcze mówi po polsku, ale śmieje się po hebrajsku. Partyjna prasa polskojęzyczna i integracja kulturowa polskich Żydów w Izraelu (1948–1970)'', Warszawa 2015, 518 ss.
* ''Brzemię pamięci. Współczesne stosunki polsko-izraelskie'', red. E. Kossewska, Warszawa 2009, 254 ss.
* ''Brzemię pamięci. Współczesne stosunki polsko-izraelskie'', red. E. Kossewska, Warszawa 2009, 254 ss.
* Elżbieta Kossewska, ''Związek Legionistów Polskich'', Warszawa 2003
* ''Piłsudski na łamach i w opiniach prasy polskiej 1918-1939'', red. M.Jabłonowski, E. Kossewska, Warszawa 2005.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 08:57, 4 maj 2024

Elżbieta Kossewska
Ilustracja
Elżbieta Kossewska (2021)
Państwo działania

Polska

Data urodzenia

1972

doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność: dzieje polskich Żydów w Izraelu
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

2002 – nauki o polityce
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2017 – kulturoznawstwo
Uniwersytet Warszawski

nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Elżbieta Kossewska (ur. 1972) – doktor habilitowana, adiunkt na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Centrum Badań nad Izraelem i Diasporą Żydowską im. prof. Szewacha Weissa na tym Wydziale.

W 2002 doktoryzowała się na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW w zakresie nauk o polityce. W 2017 otrzymała habilitację w zakresie kulturoznawstwa na Wydziale „Artes Liberales” UW na podstawie rozprawy: Ona jeszcze mówi po polsku, ale śmieje się po hebrajsku. Partyjna prasa polskojęzyczna i integracja kulturowa polskich Żydów w Izraelu (1948–1970). Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół dziejów pochodzących z Polski Żydów w Izraelu, problematyki uchodźców i polskiej emigracji po II wojnie światowej.

Publikowała na łamach „Dziejów Najnowszych”, „Pamiętnika Literackiego”, „Gal-Ed”, „The Polish Review” (Nowy Jork), „Kivunim Khadashim”, „Kesher”, „The Jewish Quarterly Review”. Stypendystka Programu Fulbrighta.

W 2008 r. wspólnie z prof. Szewachem Weissem powołała Centrum Badań nad Izraelem i Diasporą Żydowską na Uniwersytecie Warszawskim. Przez wiele lat z Profesorem Weissem prowadziła wykłady dedykowane Państwu Izrael i historii polskich Żydów. Po Jego śmierci decyzją władz Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych (wniosek E. Kossewskiej), Centrum zmieniło nazwę na: Centrum Badań nad Izraelem i Diasporą Żydowską im. prof. Szewacha Weissa. Elżbieta Kossewska kieruje pracami tego Centrum[1].

Publikacje książkowe

  • Elżbieta Kossewska, Polish Jews in Israel: Polish-Language Press, Culture, and Politics, Wydawnictwo Brill, Boston 2021.
  • Elżbieta Kossewska, Marc Chagall – Dawid Lazer. Listy, Warszawa 2018, 138 ss.
  • Elżbieta Kossewska, Ona jeszcze mówi po polsku, ale śmieje się po hebrajsku. Partyjna prasa polskojęzyczna i integracja kulturowa polskich Żydów w Izraelu (1948–1970), Warszawa 2015, 518 ss.
  • Brzemię pamięci. Współczesne stosunki polsko-izraelskie, red. E. Kossewska, Warszawa 2009, 254 ss.

Przypisy

Linki zewnętrzne