Jadwiga Zamoyska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna |
językowe, per: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/sluzebnica-Boza-czy-sluga-Boza;22985.html Znacznik: Wycofane |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb = POL COA Działyński.svg |
|herb = POL COA Działyński.svg |
||
|opis herbu = [[Ogończyk (herb szlachecki)|Ogończyk]] |
|opis herbu = [[Ogończyk (herb szlachecki)|Ogończyk]] |
||
|tytuł = [[Sługa Boży| |
|tytuł = [[Sługa Boży|Sługa Boża]] |
||
|dynastia = |
|dynastia = |
||
|rodzina = [[Działyńscy herbu Ogończyk]] |
|rodzina = [[Działyńscy herbu Ogończyk]] |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
|wikicytaty = Jadwiga Zamoyska |
|wikicytaty = Jadwiga Zamoyska |
||
}} |
}} |
||
'''Jadwiga Zamoyska''', z domu '''Działyńska''' (ur. [[4 lipca]] [[1831]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[4 listopada]] [[1923]] w [[Kórnik]]u) – polska działaczka społeczna, [[Sługa Boży| |
'''Jadwiga Zamoyska''', z domu '''Działyńska''' (ur. [[4 lipca]] [[1831]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[4 listopada]] [[1923]] w [[Kórnik]]u) – polska działaczka społeczna, [[Sługa Boży|sługa Boża]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]]<ref name="A" />. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
== Proces beatyfikacyjny == |
== Proces beatyfikacyjny == |
||
W dwudziestoleciu międzywojennym rozprowadzano obrazki z wizerunkiem Jadwigi Zamoyskiej oraz [[modlitwa|modlitwą]] za jej wstawiennictwem wydane za zgodą [[Archidiecezja poznańska|kurii arcybiskupiej]] w [[Poznań|Poznaniu]]. Sprawę starań o jej beatyfikację propagowało Stowarzyszenie Matki Bożej Dobrej Rady w Kuźnicach<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.przewodnik-katolicki.pl/Archiwum/2006/Przewodnik-Katolicki-32-2006/Wiara-i-Kosciol/Zapomniana-Sluzebnica-Boza|tytuł=Zapomniana Służebnica Boża|autor=Błażej Tobolski|opublikowany=[[Przewodnik Katolicki]]}}</ref>. 27 listopada 2012 [[Metropolia poznańska|Kuria Metropolitalna]] w Poznaniu oficjalnie wszczęła proces [[Beatyfikacja|beatyfikacyjny]] Jadwigi Zamoyskiej. Odtąd przysługuje jej tytuł [[Sługa Boży| |
W dwudziestoleciu międzywojennym rozprowadzano obrazki z wizerunkiem Jadwigi Zamoyskiej oraz [[modlitwa|modlitwą]] za jej wstawiennictwem wydane za zgodą [[Archidiecezja poznańska|kurii arcybiskupiej]] w [[Poznań|Poznaniu]]. Sprawę starań o jej beatyfikację propagowało Stowarzyszenie Matki Bożej Dobrej Rady w Kuźnicach<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.przewodnik-katolicki.pl/Archiwum/2006/Przewodnik-Katolicki-32-2006/Wiara-i-Kosciol/Zapomniana-Sluzebnica-Boza|tytuł=Zapomniana Służebnica Boża|autor=Błażej Tobolski|opublikowany=[[Przewodnik Katolicki]]}}</ref>. 27 listopada 2012 [[Metropolia poznańska|Kuria Metropolitalna]] w Poznaniu oficjalnie wszczęła proces [[Beatyfikacja|beatyfikacyjny]] Jadwigi Zamoyskiej. Odtąd przysługuje jej tytuł [[Sługa Boży|Sługi Bożej]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.verbasacra.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=191:verba-sacra-w-zakopanem-generaowa-zamoyska|tytuł=Jadwiga z Działyńskich Zamoyska – niewiasta mężna, wychowawczyni mądra|autor=Władysław Chałupka|opublikowany=Verba Sacra|archiwum=https://web.archive.org/web/20170707171859/http://www.verbasacra.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=191:verba-sacra-w-zakopanem-generaowa-zamoyska|zarchiwizowano=2017-07-07|data dostępu=2016-02-25}}</ref>. |
||
== Odznaczenie == |
== Odznaczenie == |
||
Wersja z 09:31, 14 maj 2024
| |
 Ogończyk | |
| Sługa Boża | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Władysław |
| Odznaczenia | |
| |
Jadwiga Zamoyska, z domu Działyńska (ur. 4 lipca 1831 w Warszawie, zm. 4 listopada 1923 w Kórniku) – polska działaczka społeczna, sługa Boża Kościoła katolickiego[1].
Życiorys
Była córką Tytusa Działyńskiego i Gryzeldy Celestyny z Zamoyskich. Pierwsze lata życia spędziła w galicyjskich Oleszycach; od 1838 przebywała w odzyskanym przez ojca Kórniku. Kształciła się w domu pod kierunkiem prywatnych nauczycielek, Wandy Żmichowskiej i Angielki Anny Birt; w 1852 wyszła za mąż (po otrzymaniu dyspensy papieskiej) za brata swojej matki[2], generała Władysława Zamoyskiego, polityka konserwatywnego związanego z Hotelem Lambert. Przeniosła się do Paryża, towarzyszyła mężowi w podróżach politycznych, m.in. do Turcji i Wielkiej Brytanii. Pozostała we Francji po śmierci męża (1868); zbliżyła się do zakonu oratorian i pod wpływem ich idei tworzenia stowarzyszeń religijnych bez obowiązkowych ślubów zakonnych postanowiła założyć „szkołę życia chrześcijańskiego”.
Swoją ideę mogła zrealizować po śmierci brata Jana Działyńskiego i przejęciu dóbr kórnickich przez jej syna Władysława Zamoyskiego. W 1881 powróciła do Kórnika i w następnym roku założyła Szkołę Domowej Pracy Kobiet. W 1885, objęta tzw. ustawami bismarckowskimi, została wydalona z Prus jako obywatelka Francji. Przeniosła wówczas szkołę do Lubowli na Spiszu, potem do Kalwarii Zebrzydowskiej, a w 1891 do zakopiańskich Kuźnic, które jej syn nabył w 1889 na licytacji.
Szkoła Jadwigi Zamoyskiej zyskała poparcie władz kościelnych oraz duże zainteresowanie w społeczeństwie. Program nauczania obejmował przede wszystkim wychowanie religijne i zajęcia praktyczne z szycia, haftu i gotowania, ale także zajęcia z rysunków, literatury, geografii, historii Polski oraz naukę śpiewu. Zamoyska publikowała dzieła o tematyce religijno-wychowawczej, m.in. O wychowaniu (1903), przygotowała także do druku pamiętniki męża Jenerał Zamoyski (ukazały się w sześciu tomach nakładem Biblioteki Kórnickiej w latach 1910–1930). Wiele czasu spędzała w Paryżu, w 1919 wizytowała szkołę w Zakopanem. Ostatnie lata życia spędziła wraz z synem w Kórniku, tam zmarła i została pochowana.
Z małżeństwa z Władysławem Zamoyskim oprócz syna Władysława miała także syna Witolda (1855–1874) i dwie córki: przedwcześnie zmarłą w Anglii Marię (1857–1858)[3] i drugą także Marię (1860–1937).
Proces beatyfikacyjny
W dwudziestoleciu międzywojennym rozprowadzano obrazki z wizerunkiem Jadwigi Zamoyskiej oraz modlitwą za jej wstawiennictwem wydane za zgodą kurii arcybiskupiej w Poznaniu. Sprawę starań o jej beatyfikację propagowało Stowarzyszenie Matki Bożej Dobrej Rady w Kuźnicach[4]. 27 listopada 2012 Kuria Metropolitalna w Poznaniu oficjalnie wszczęła proces beatyfikacyjny Jadwigi Zamoyskiej. Odtąd przysługuje jej tytuł Sługi Bożej[5].
Odznaczenie
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921) „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu działalności wychowawczej i filantropijnej” – odznaczona Orderem Odrodzenia Polski jako jedna z pierwszych 15 osób[6][7].
Upamiętnienie
Uchwałą Sejmu RP IX kadencji z 22 lipca 2022 zdecydowano o ustanowieniu roku 2023 Rokiem Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej[8][9]. Patronce roku 2023 poświęcono wydanie specjalne „Kroniki Sejmowej”[10].
Poczta Polska wyemitowała 4 lipca 2023 roku znaczek pocztowy o nominale 3,90 zł przedstawiający Jadwigę Zamoyską. Autorem projektu znaczka był Paweł Myszka. Znaczek wydano techniką rotograwiury na papierze fluorescencyjnym[11].
Przypisy
- ↑ ~1923~ Jadwiga Zamoyska. newsaints.faithweb.com. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
- ↑ Tatry na starej fotografii. "Szkoła Życia" w Kuźnicach. Szkoła Domowej Pracy Kobiet Jadwigi Zamoyskiej. jacekptak.com.pl. [dostęp 2022-10-20].
- ↑ CD L3 - Maria Zamoyska. Friends Of Hastings Cemetery. [dostęp 2017-08-31].
- ↑ Błażej Tobolski: Zapomniana Służebnica Boża. Przewodnik Katolicki.
- ↑ Władysław Chałupka: Jadwiga z Działyńskich Zamoyska – niewiasta mężna, wychowawczyni mądra. Verba Sacra. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-07)].
- ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, nr 157 z 19 lipca 1921.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 14, 31.
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 737.
- ↑ Sejm wybrał patronów roku 2023. [w:] Sejm Rzeczypospolitej Polskiej [on-line]. sejm.gov.pl, 2022-07-22. [dostęp 2022-09-30].
- ↑ Kronika Sejmowa 49 (954) [online].
- ↑ Nowości znaczki. poczta-polska.pl. [dostęp 2023-12-22].
Bibliografia
- Witold Molik, Jadwiga Zamoyska, w: Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań 1981, ISBN 83-01-02722-3.
- Katarzyna Czachowska, Generałowa Jadwiga Zamoyska (1831–1923) Życie i dzieło, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2011, ISBN 978-83-7177-663-2.
- Zbigniew Babicki, Janina Kostkiewicz, Grzegorz Kucharczyk, Bogusław Śliwerski, Jadwiga z Działyńskich Zamoyska (1831-1923) - działaczka społeczno-religijna, Kraków 2023, ISBN 978-83-8294-273-6.