Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/François Barthélemy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
PYTEK (dyskusja | edycje)
m nowy artykuł
 
m automatyczne usunięcie strony z kategorii
 
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 20 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2010-09}}
[[Image:Francois Barthelemy.gif|thumb|right|200px|François-Marie, marquis de Barthélemy]]
[[Plik:Francois Barthelemy.gif|thumb|200px|François-Marie, marquis de Barthélemy]]
'''François-Marie, marquis de Barthélemy''', [[margrabia]], francuski dyplomata i polityk, ( ur: [[20 października]] [[1747]] w [[Aubagne]] (departament [[Bouches-du-Rhône]]), zm. [[3 kwietnia]] [[1830]] w [[Paryż]]u). Sławę zyskał jako pełnomocny minister republiki francuskiej w Szwajcarii, podpisał w [[1795]] pokój z [[Prusy|Prusami]] w [[Bazylea|Bazylei]] i [[Hiszpania|Hiszpanią]]. Od [[1797]] roku członek [[Dyrektoriat]]u. W tym też roku został zesłany do [[Cayenne]] jako rojalista. Uciekł stamtąd do Anglii, a następnie powrócił do kraju w [[1799]] na wezwanie [[Napoleon I Bonaparte|Napoleona Bonaparte]], zostając rok później wiceprezydentem Senatu. W roku [[1814]] przeszedł na stronę wrogów Napoleona.
'''François-Marie, marquis de Barthélemy''' (ur. [[20 października]] [[1747]] w [[Aubagne]], departament [[Delta Rodanu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1830]] w [[Paryż]]u) – [[Graf (tytuł szlachecki)|margrabia]], francuski dyplomata i polityk.
W latach ([[1814]]-[[1819]]) pełnił urząd ministra.


Jego wuj opat (i znany [[Akademik (tytuł naukowy)|akademik]]) [[Jean-Jacques Barthélemy]] wykształcił go na dyplomatę. Protegował go Książę [[Étienne-François de Choiseul]], przyjaciel wuja. Gdy [[Jean-Balthazar d'Adhémar]] był francuskim ambasadorem w [[Londyn]]ie, de Barthélemy pomagał mu pełnić tę funkcję. W [[1784]] musiał przejściowo zastępować go, ze względu na zły stan zdrowia d'Adhémara. Gdy w [[1787]] roku d'Adhémara zastąpił [[Anne-César de La Luzerne]] de Barthélemy pozostał sekretarzem ambasady.
{{Biografia stub}}


Sławę François-Marie zyskał jako pełnomocny minister republiki francuskiej w Szwajcarii, podpisał w [[1795]] pokój z [[Królestwo Prus|Prusami]] w [[Bazylea|Bazylei]] i [[Hiszpania|Hiszpanią]]. Od [[1797]] roku członek [[Dyrektoriat]]u. W tym też roku został zesłany do [[Kajenna|Kajenny]] jako rojalista. Uciekł stamtąd do Anglii, a następnie powrócił do kraju w [[1799]] na wezwanie [[Napoleon Bonaparte|Napoleona Bonaparte]], zostając rok później wiceprezydentem Senatu. W roku [[1814]] przeszedł na stronę wrogów Napoleona.
[[Kategoria:Francuscy politycy|Barthélemy, François-Marie]]
W latach [[1814]]-[[1819]] pełnił urząd ministra.
[[Kategoria:Francuscy dyplomaci|Barthélemy, François-Marie]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1747|Barthélemy, François-Marie]]
[[Kategoria:Zmarli w 1830|Barthélemy, François-Marie]]


{{Kontrola autorytatywna}}
[[en:François-Marie, marquis de Barthélemy]]

[[fr:François Barthélemy]]
{{SORTUJ:Barthélemy, François-Marie}}
[[:Kategoria:Członkowie Sénat conservateur]]
[[:Kategoria:Francuscy dyplomaci]]
[[:Kategoria:Hrabiowie I Cesarstwa Francuskiego]]
[[:Kategoria:Urodzeni w 1747]]
[[:Kategoria:Zmarli w 1830]]
[[:Kategoria:Ambasadorowie Francji w Wielkiej Brytanii|François Barthélemy]]
[[:Kategoria:Ambasadorowie Francji w Szwajcarii]]

Aktualna wersja na dzień 01:29, 29 gru 2020

François-Marie, marquis de Barthélemy

François-Marie, marquis de Barthélemy (ur. 20 października 1747 w Aubagne, departament Delta Rodanu, zm. 3 kwietnia 1830 w Paryżu) – margrabia, francuski dyplomata i polityk.

Jego wuj opat (i znany akademik) Jean-Jacques Barthélemy wykształcił go na dyplomatę. Protegował go Książę Étienne-François de Choiseul, przyjaciel wuja. Gdy Jean-Balthazar d'Adhémar był francuskim ambasadorem w Londynie, de Barthélemy pomagał mu pełnić tę funkcję. W 1784 musiał przejściowo zastępować go, ze względu na zły stan zdrowia d'Adhémara. Gdy w 1787 roku d'Adhémara zastąpił Anne-César de La Luzerne de Barthélemy pozostał sekretarzem ambasady.

Sławę François-Marie zyskał jako pełnomocny minister republiki francuskiej w Szwajcarii, podpisał w 1795 pokój z Prusami w Bazylei i Hiszpanią. Od 1797 roku członek Dyrektoriatu. W tym też roku został zesłany do Kajenny jako rojalista. Uciekł stamtąd do Anglii, a następnie powrócił do kraju w 1799 na wezwanie Napoleona Bonaparte, zostając rok później wiceprezydentem Senatu. W roku 1814 przeszedł na stronę wrogów Napoleona. W latach 1814-1819 pełnił urząd ministra.



Kategoria:Członkowie Sénat conservateur Kategoria:Francuscy dyplomaci Kategoria:Hrabiowie I Cesarstwa Francuskiego Kategoria:Urodzeni w 1747 Kategoria:Zmarli w 1830 François Barthélemy Kategoria:Ambasadorowie Francji w Szwajcarii