Mściel natrawny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Stenodema laevigata)
Mściel natrawny
Stenodema laevigata
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Imago
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Rodzina

tasznikowate

Podrodzina

Mirinae

Plemię

Stenodemini

Rodzaj

Stenodema

Gatunek

mściel natrawny

Synonimy
  • Cimex laevigata Linnaeus, 1758

Mściel natrawny[1] (Stenodema laevigata) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tasznikowatych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Cimex laevigata[2].

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Pluskwiak o wydłużonym, delikatnie zbudowanym ciele zmiennej barwy: od zielonej przez żółtawą i słomkową po ciemnobrązową[1]. Jego ubarwienie, co charakterystyczne dla rodzaju Stenodema, jest uzależnione od dominującego koloru środowiska, w którym dany osobnik żyje. Samce osiągają od 7,8 do 8,5 mm, a samice od 8,5 do 9,1 mm długości ciała. Nie krótszą niż szeroką głowę cechuje niewydłużone ku przodowi i niewystające poza tylus czoło, podłużne wcięcie pośrodku ciemienia, przylegające do obrączki apikalnej oczy i półtora raza dłuższy od szerokości przedplecza drugi człon czułków[3]. Powierzchnia przedplecza jest grubo i gęsto punktowana[4]. Punktowanie obecne jest również na tarczce. Półpokrywy mają zakrywkę z dwoma dobrze widocznymi komórkami w użyłkowaniu. Odnóża mają stopy o pierwszym członie nieco krótszym niż dwa następne razem wzięte[3]. Tylną parę odnóży cechuje brak ostróg na udach, natomiast obecne są na ich spodniej stronie wcięcia w pobliżu wierzchołka[4].

Biologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Tasznikowaty ten jest fitofagiem, żerującym na różnych trawach[4]. Pożywia się głównie na kwiatostanach, gdzie przekłuwa zalążnie i niedojrzałe owoce, często prowadząc do zniszczenia bielma. Dostępność rozwijających się kwiatów i nasion jest niezbędna dla ukończenia jego cyklu rozwojowego[5]. Stadium zimującym są owady dorosłe. Zimowiska opuszczają wiosną, a dorosłe nowego pokolenia pojawiają się od lipca. Larwy spotyka się od maja do lipca[4].

Pluskwiak ten występuje w niemal całej Europie[2], aż po Afrykę Północną. Jego obszar występowania rozciąga się także na wschodzie – po Azję Mniejszą i Kaukaz, i dalej do północnych Chin. Zasiedla różne biotopy. Żyje zarówno na otwartym terenie, jak również i w cienistych miejscach oraz w lasach liściastych i iglastych.

W Polsce gatunek spotykany w całym kraju[6], ale rzadszy od Stenodema calcarata[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Stenodema laevigata – Mściel natrawny. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2019-07-14].
  2. a b Stenodema (Stenodema) laevigata (Linnaeus, 1758). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-07-14].
  3. a b Grzegorz Gierlasiński: Stenodema laevigata. [w:] Pluskwiaki różnoskrzydłe (Hemiptera: Heteroptera) Polski [on-line]. [dostęp 2019-07-14].
  4. a b c d Tristan Bantock, Joseph Botting: Stenodema laevigata. [w:] British Bugs. An online identification guide to UK Hemiptera [on-line]. [dostęp 2019-07-14].
  5. Alfred George Wheeler: Biology of the Plant Bugs (Hemiptera: Miridae): Pests, Predators, Opportunists. Ithaca, London: Comstock Publishing, Cornell University Press, s. 195.
  6. Grzegorz Gierlasiński: Stenodema laevigata – rozmieszczenie. [w:] Pluskwiaki różnoskrzydłe (Hemiptera: Heteroptera) Polski [on-line]. [dostęp 2019-07-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ekkehard Wachmann, Albert Melber, Jürgen Deckert: Wanzen Band 2: Cimicomorpha: Microphysidae (Flechtenwanzen), Miridae (Weichwanzen), Goecke & Evers, Keltern, ISBN 3-931-37457-2
  • E. Wagner: Heteroptera Hemiptera. - In: Brohmer, P., P. Ehrmann & G. Ulmer (Hrsg.): Die Tierwelt Mitteleuropas. IV, 3 (Xa). - Leipzig 1959, 173 S.
  • Eckehard Wachmann, Wanzen – kennenlernen, beobachten., Melsungen: Neumann-Neudamm, 1989, ISBN 3-7888-0554-4, OCLC 243711850.