Syberyjski Okręg Wojskowy (Federacja Rosyjska)
Emblemat Syberyjskiego Okręgu Wojskowego | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Tradycje | |
Kontynuacja |
wszedł w skład Wschodniego i Centralnego Okręgu Wojskowego (2010 |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Czyta |
Podległość |
Syberyjski Okręg Wojskowy (ros. Сибирский военный округ) – dawna jednostka administracyjno-wojskowa Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, obejmująca całość obiektów militarnych - w tym jednostki wojskowe, zakłady przemysłu zbrojeniowego, jednostki paramilitarne - stacjonujących we wschodniej części FR w okresie 1991-2010.
Okręg obejmował powierzchnię ponad 5 mln km², liczył około 50 tys. żołnierzy, nominalnie posiadał na uzbrojeniu: 10000 czołgów (w tej liczbie do 4000 T-64 i 300 T-55), 6000-6300 innych wozów bojowych, 36 wyrzutni rakietowych „Toczka”. 2600-4300 zestawów artyleryjskich[1]. 1 grudnia 2010 jednostki SOW weszły w skład Wschodniego i Centralnego Okręgu Wojskowego[2].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- W 2009[3]
Nazwa jednostki | Garnizon |
---|---|
5 Gwardyjska Dońsko-Budapesztańska Brygada Pancerna | Stacja Dywizjonnaja; |
32 Leningradzko-Pawłowska Brygada Zmotoryzowana | Szyłowo; |
35 Gwardyjska Wolgogradzko-Kijowska BZmot | Alejsk; |
36 Gwardyjska Łozowska BZmot | Borzja; |
37 Gwardyjska Tacyńska BZmot | Kjahta; |
74 Gwardyjska Zwienogrodzko-Berlińska BZmot | Jurga; |
103 Baza Sprzętu i Uzbrojenia (formowana 84 BZmot) | Szyłowo |
104 BSiU, na bazie formowana 85 BZmot | Alejsk |
187 BSiU, (86 Siwaszycko-Szczecińska BZmot) | Niżnieudynsk |
225 BSiU (29 Samodzielna BZmot) | Jasnaja |
227 BSiU, (87 BZmot) | Stacja Dywizjonnaja |
11 Brygada Desantowo-Szturmowa | Sosonowy Bór/Ułan Ude; |
212 Okręgowe Centrum Szkolenia Młodszych Specjalistów | Czyta (Piesczanka); |
24 Brygada SpecNaz | Ułan Ude; |
103 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych[a] | Ułan Ude; |
200 Brygada Artylerii/36Armii | Drowjannaja; |
120 Brygada Artylerii | Szelechow; |
232 Brygada Artylerii Rakietowej | Szelechow; |
7018 BSiU | Drowjannaja; |
7019 Praska BSiU | Szelehow; |
349 Baza Sprzętu | Topczycha; |
101 Hingańska Brygada Łączności | Czyta; |
50 Brygada Łączności. |
Dowódcy okręgu[edytuj | edytuj kod]
- gen. płk Wiktor Kopyłow (1991–97),
- gen. płk Grigorij Kasperowicz (1997–98),
- gen. płk Nikołaj Kormilcew (1998–2001),
- gen. armii Władimir Bołdyriew (2001–2002),
- gen. armii Nikołaj Makarow (od 2002)[5]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
- Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
- Grzegorz Pazura, Współczesne konwencjonalne siły zbrojne Federacji Rosyjskiej, UMCS, Lublin 2010.