Łęczysko
Wygląd
Łęczysko (także: łuczysko) – część składowa neurobalistycznych broni miotających. Ma postać pręta ze sprężynującego materiału, który magazynuje energię wynikającą z naciągu broni. Do końców łęczyska przymocowuje się cięciwę, która pośredniczy w przekształceniu energii potencjalnej łęczyska w energię kinetyczną pocisku[1]. Do najprostszych broni wykorzystujących łęczysko należy łuk i kusza.
Rodzaje konstrukcji łęczyska:
- drewniana – najczęściej cis, jesion, orzech lub wiąz[1]
- kompozytowa – warstwy od zewnątrz ścięgna, drewno i róg[1],
- stalowa[1],
- nowoczesna kompozytowa – włókno węglowe, włókno szklane i inne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Łuk. W: Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronym. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1981, s. 103. ISBN 83-11-06559-4.