Przejdź do zawartości

Łańcuszek akropetalny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prosty łańcuszek akropetalny Alternaria sp.

Łańcuszek akropetalny – wytwarzany w procesie konidiogenezy u niektórych grzybów szereg połączonych z sobą zarodników konidialnych powstający w ten sposób, że zarodnik wytworzony na komórce konidiotwórczej sam staje się komórką konidiotwórczą dla następnego zarodnika. Powstają w ten sposób łańcuszki konidiów, które mogą być proste lub rozgałęzione (zazwyczaj)[1]. Takie łańcuszki akropetalne wytwarzają np. gatunki zaliczane do rodzaju Alternaria[2].

W łańcuszku akropetalnym najmłodsze konidia znajdują się na szczycie łańcuszka, najmłodsze u jego podstawy. Przeciwieństwem łańcuszka akropetalnego jest łańcuszek bazypetalny, w którym wszystkie konidia powstają z tej samej komórki konidiotwórczej. Wówczas najmłodsze konidia znajdują się u podstawy łańcuszka, najstarsze na jego szczycie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
  2. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.