Przejdź do zawartości

Śluzowoszczka fioletowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śluzowoszczka fioletowa
Ilustracja
Śluzowoszczka fioletowa na drewnie
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieprznikowce

Rodzina

śluzowoszczkowate

Rodzaj

śluzowoszczka

Gatunek

śluzowoszczka fioletowa

Nazwa systematyczna
Tulasnella violea (Quél.) Bourdot & Galzin
Bull. Soc. mycol. Fr. 25(1): 31 (1909)

Śluzowoszczka fioletowa (Tulasnella violea (Quél.) Bourdot & Galzin) – gatunek grzybów z rodziny śluzowoszczkowatych (Tulasnellaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tulasnella, Tulasnellaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1883 r. Lucien Quélet, nadając mu nazwę Hypochnum violeum[1]. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadali mu Hubert Bourdot i Amédée Galzin w 1909 r.[1]

Synonimy:

  • Corticium violeum (Quél.) Costantin & L.M. Dufour 1891
  • Hypochnus violeus Quél. 1883[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Teleomorfa

Owocnik rozpostarty, fioletowoszary, czasami fioletowy lub różowy. Hymenium złożone z jednej lub kilku warstw podstawek na rozgałęzionych, często nabrzmiałych strzępkach wyrastających z prostych, często grubościennych, strzępek bazalnych. Strzępki dwujądrowe, o szerokości 3,5-5 (-7) µm, bez sprzążek. Podstawki przeważnie maczugowate, 8-16 × 5-9 µm. Sterygmy kuliste do elipsoidalnych, przechodzące w maczugowate lub wrzecionowate, o szerokości 4,5-6,5 µm i długości do 35 µm. hHyfid i cystyd brak. Bazydiospory w większości kuliste do szeroko elipsoidalnych (Q = 1,0-1,3), mniejszość czasami elipsoidalna (Q= 1,4-1,6), 5,5-9 × 5,5-7,5 µm, wytwarzające wtórne zarodniki przez replikację[4].

Anamorfa

Wytwarza strzępki monilioidalne, septowane, o średnicy do 8,5 µm[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Podano występowanie śluzowoszczki fioletowej na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy i Afryki[5]. W Polsce w 2003 r. W. Wojewoda przytoczył liczne stanowiska z uwagą, że prawdopodobnie gatunek ten nie jest rzadki i nie jest zagrożony[3].

Występuje w lasach liściastych, iglastych i mieszanych, czasami także w ogrodach, na pniakach, leżących na ziemi pniach i konarach drzew liściastych i iglastych. Zanotowano występowanie także na owocniku wrośniaka szorstkiego (Trametes hirsuta). W Polsce owocniki notowane od marca do listopada[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-12] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-11-12] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 677, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b P. Roberts, Tulasnella violea [online], Mycobank, 1999 [dostęp 2022-11-12] (ang.).
  5. Występowanie Tulasnella violea na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-11-12] (ang.).