Świętoszowice
Wygląd
Na mapach:
50°21′54″N 18°43′47″E/50,365000 18,729722
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
wieś | |
![]() Przydrożny krzyż w Świętoszowicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2017) |
512 |
Strefa numeracyjna |
32 |
Kod pocztowy |
42-675[2] |
Tablice rejestracyjne |
STA |
SIMC |
0225265 |
Położenie na mapie gminy Zbrosławice ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e8/%C5%9Awi%C4%99toszowice_-_herb.jpg)
Świętoszowice (niem. Schwientoschowitz[3]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Zbrosławice.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol."Księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego") miejscowość wymieniona jest jako villa Swentossonis w ustępie villa Swentossonis et suorum nepotum decima solvitur more polonico[4]. W okresie narodowego socjalizmu Niemcy zmienili w 1936 historyczną nazwę Schwientoschowitz epizodyczną nazwą ahistoryczną Einhof[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138324
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1291 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska, Opole-Kluczbork 1997, s. 94.
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Świętoszowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 699 .