Żadnych marzeń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żadnych marzeń
Autor

Tomasz Burek

Tematyka

krytyka literacka

Typ utworu

zbiór esejów

Data powstania

1987

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Londyn

Język

polski

Data wydania

1987

Wydawca

Polonia Book Fund

poprzednia
Dalej aktualne
następna
brak

Żadnych marzeń – książka (zbiór esejów) Tomasza Burka wydana w 1987 przez wydawnictwo Polonia Book Fund w Londynie[1].

Autor poświęcił swoją publikację pamięci Andrzeja Kijowskiego. Przez Krzysztofa Rutkowskiego uznana została w 1988 za jedną z najważniejszych prac krytycznoliterackich ostatnich lat, a Burek nawiązał w niej do tradycji najwybitniejszej polskiej myśli krytycznej, traktującej literaturę jako wygłos procesów kulturowych obejmujących życie zbiorowe i przenikających każdą jednostkę ludzką w sposób jej właściwy[1].

Autor (pisząc o literaturze) opisuje przebieg całych procesów rozgrywających się wewnątrz formacji kulturalnych w trakcie najistotniejszych przemian dokonujących się w powojennej Polsce: października 1956, marca 1968 i sierpnia 1980. Analizuje utwory literackie wyrażające wątpliwości i dylematy tych czasów, powołując się na konteksty, wypowiedzi i dzieła Witolda Gombrowicza, Czesława Miłosza, Cypriana Kamila Norwida i innych. Autor doszedł do wniosku, że zadaniem krytyka, czy historyka literatury polskiej w czasie mu współczesnym, jest rekonstrukcja hipotetycznej całości na podstawie zarówno tych zapisów, jakie powstały, jak i tych, które zaledwie powstać mogły. Przeanalizował więc polska literaturę współczesną w wymiarze podwójnym - spełnionym oraz potencjalnym. W tym kontekście pisarstwo Burka jest wersją poezji-krytyki, która była marzeniem Andrzeja Kijowskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Krzysztof Rutkowski, Tomasz Burek - kartograf dziwnych podróży, w: Kultura, nr 6(489)/1988, s.141-144